4 października 2018

Czy istnieje absolutne prawo do wolności?

Część katolików oburza się na nauczanie Kościoła, uznając je za ograniczenia wolności w życiu politycznym czy społecznym. Tymczasem Kościół nie może spełnić tych nieracjonalnych żądań. Jednocześnie jednak stoi na straży właściwie rozumianych swobód. Przede wszystkim jednak zapewnia coś znacznie ważniejszego.

 

Leon XIII przestrzegał przed fanatycznym kultem wolności słowa. Jak pisał „prawem jest, aby to, co jest prawdziwym, co jest uczciwym, swobodnie i roztropnie w państwie rozszerzać, iżby się stało własnością jak największej liczby osób; natomiast sprawiedliwe jest, aby kłamstwa opinie, ponad które nie masz większej zarazy dla umysłu; dalej występki, które ducha i obyczaje psowają, stłumiała pilnie publiczna władza, iżby się ze zgubą rzeczypospolitej nie zdołały rozpościerać” – pisał papież [Leon XIII, Libertas].

Wesprzyj nas już teraz!

 

Pius XII natomiast podkreślał, że obiektywnie nie istnieje prawo do błędu. Jednak często wskazana jest jego tolerowanie w imię wyższego dobra. Jak mówił „Obowiązek tłumienia błędu moralnego i religijnego nie może być przeto ostatecznym kryterium postępowania, lecz musi być podporządkowany wyższym i bardziej ogólnym normom, które w pewnych okolicznościach pozwalają na tolerowanie błędu, a nawet wydają się wskazywać na tolerancję jako na lepszy sposób uzyskiwania większego dobra […].

 

Po pierwsze: to, co jest niezgodne z prawdą lub normą moralną, obiektywnie nie ma prawa istnieć, być rozpowszechniane, ani powoływane do życia.

 

Po drugie: zaniechanie działań zmierzających do powstrzymywania tego, przy pomocy praw cywilnych lub środków przymusu, może być jednak usprawiedliwione w interesie wyższego i bardziej ogólnego dobra” [Pius XII Przemówienie do uczestników Piątego Krajowego Zjazdu Prawników Katolickich, 6 grudnia 1953 r. / wieden1683.pl].

 

Wolność a sprawy wiary

Kościół od dawna sprzeciwiał się przymuszaniu do wyznawania katolicyzmu. Jednocześnie w jego nauce znajdziemy dokumenty akceptujące prawo władz do ograniczania publicznego kultu innowierców. Wprawdzie w pewnych przypadkach nawet ten kult lepiej tolerować (na przykład dla uniknięcia większego zła). Jednak nie istnieje jakieś prawo do publicznego wyznawania błędów.

 

Pius IX potępił w Syllabusie błędów następujące twierdzenia związane z absolutyzacją wolności w sprawach wiary.

 

Potępione twierdzenie 77. „W naszej epoce nie jest już użyteczne, by religia katolicka miała status jedynej religii państwowej, z wykluczeniem wszystkich innych wyznań”.

 

Potępione twierdzenie 78. „Chwalebne jest więc, że w pewnych krajach uważanych za katolickie ustawy zezwalają, by przybysze mogli tam sprawować publicznie swoje nabożeństwa”.

 

Potępione twierdzenie 79. „Jest bowiem fałszem, jakoby wolność prawna wyznań i pełne prawo wszystkich do manifestowania jawnie i publicznie wszelkich swoich opinii i mniemań, prowadziły do łatwiejszego ulegania przez ludy zepsuciu moralnemu i duchowemu i sprzyjały zasadzie indyferentyzmu”.

 

Potępione twierdzenie 80. „Papież rzymski może i powinien pogodzić się i pojednać z postępem, liberalizmem i cywilizacją współczesną” [Pius IX, Syllabus błędów / opoka.org.pl].

 

Z kolei Katechizm Kościoła Katolickiego podaje, że „prawo do wolności religijnej nie może być w sobie ani nieograniczone, ani ograniczone tylko przez porządek publiczny pojmowany w sposób pozytywistyczny lub naturalistyczny. Przynależny mu słuszny zakres powinna dla każdej sytuacji społecznej określać roztropność polityczna zgodnie z wymaganiami dobra wspólnego, a władza cywilna powinna go zatwierdzać według norm prawnych dostosowanych do obiektywnego porządku moralnego” [Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2108 / teologia.pl].

 

Zdrowa wolność

Z drugiej strony nie są prawdą twierdzenia radykałów, jakoby Kościół był wrogiem wolności. Piętnując jej złe rozumienie i nadużycia, katolicyzm oferuje zdrowe rozumienie wolności powiązanej z prawem i prawdą. Jak zauważa Katechizm „prawo do korzystania z wolności jest nieodłącznym wymogiem godności człowieka, zwłaszcza w dziedzinie religii i moralności. Wolność nie daje nam jednak fałszywego prawa do mówienia i czynienia wszystkiego” [Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1747 / teologia.pl].

 

Chrześcijaństwo przyczyniło się do zniesienia niewolnictwa, boskiego kultu władców i zapewnienia zdrowej wolności. Należy jednak pamiętać, że zapewnia ono przede wszystkim wolność wewnętrzną. Jak uczy Benedykt XVI „chrześcijaństwo nie niosło przesłania socjalno-rewolucyjnego jak to, w imię którego Spartakus prowadził krwawe boje i przegrał.

 

Jezus nie był Spartakusem, nie był bojownikiem o wolność polityczną, jak Barabasz albo Bar-Kochba. To, co przyniósł Jezus, który umarł na krzyżu, było czymś całkowicie odmiennym: spotkaniem z Panem panów, spotkaniem z żyjącym Bogiem, a zatem spotkaniem z nadzieją mocniejszą niż cierpienia niewoli, przemieniającą od wewnątrz życie i świat” [Benedykt XVI, Spe salvi, n. 4 vatican.va].

 

 

mjend

 

 

Inne teksty cyklu #błędy współczesności:

 

Zaczynamy cykl #błędy współczesności. Bo nauka Kościoła jest wieczna! 

Ubóstwienie ubóstwa. Czy bieda wystarczy do zbawienia?

Ekumenizm ponad wszystko?

Przede wszystkim filantropia?

„Starsi bracia” ważniejsi niż Prawda?

Miłość to tylko uczucie?

„Dobroludzizm”. Czy istnieje szczęście bez Boga?

Zbawienie należne z automatu?

Protestantyzm równie dobry co katolicyzm?

Zgubne konsekwencje odrzucenia prymatu Piotra

Czy komunizm można pogodzić z chrześcijaństwem?

Biedny Kościół? Nie tędy droga?

Czy to możliwe, aby piekło nie istniało?

Katoliccy nauczyciele mają nauczać po laicku?

Czy chrzestny może być niewierzący lub „niepraktykujący”?

Obrona własności prywatnej nie ma nic wspólnego z religią?

Bezżenność dla Królestwa – przeżytek i okrucieństwo?

Wiara w cuda – znak staroświeckości czy pobożności rozumnej?

Misje. Działanie na rzecz praw człowieka czy nawracanie?

Chrześcijanie i muzułmanie wierzą w tego samego Boga?

Boże Miłosierdzie. Pan Jezus nie okazywał surowości?

Czy Kościół może przestać być święty?

Zapomniane prawdy o Matce Bożej

Czy ideologiczny wegetarianizm i ekologizm można pogodzić z nauką Kościoła?

Własność  prywatna i kolektywna – tak samo dobre?

Prawdy wiary – tworzone przez wierzących czy nauczane przez Kościół?

Czy nakazy i posłuch są sprzeczne z nauką Kościoła?

Czy chrześcijaństwo bez krzyża i cierpienia jest możliwe?

Jak właściwie odczytać encyklikę Humanae vitae?

Czy rozwodnicy w nowych związkach mogą przystępować do sakramentów?

Czy egalitaryzm można pogodzić z nauką Kościoła?

Czy Kościół nie powinien nawracać?

Czy teolog może pogardzać Tradycją?

Czy dostosowanie nauki Kościoła do świata jest możliwe? 

Czy tradycyjna pobożność Maryjna jest nieaktualna?

Czy papież może zmieniać doktrynę?

Czy katolikowi wystarczy tylko Pismo Święte? 

Czy Kościół to zwykła instytucja?

 

  

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 104 290 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram