Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił dwie ostatnie skargi Adama Bodnara na samorządowe deklaracje sprzeciwu wobec ideologii „LGBT”, przyjęte przez Sejmik Województwa Lubelskiego oraz Radę Powiatu Ryckiego. Oznacza to, że – wbrew propagandzie aktywistów LGBT – w większości spraw sądy potwierdzają zgodność z prawem takich uchwał. Spośród wszystkich 14, uwzględniono tylko 4 skargi, złożone przez RPO. Wyroki te są jednak nieprawomocne – do Naczelnego Sądu Administracyjnego trafiły już skargi kasacyjne. Instytut Ordo Iuris przystąpił do wszystkich postępowań ze skargi RPO jako samodzielny uczestnik, nie reprezentując formalnie żadnego z samorządów.
To już koniec postępowań w sprawie samorządowych, niewiążących prawnie deklaracji sprzeciwu wobec ideologii „LGBT”, na etapie pierwszej instancji. Spośród wszystkich 14 spraw, rozstrzygniętych orzeczeniami wydanymi w latach 2019-2021, aż 10 skarg na prorodzinne deklaracje zostało odrzuconych, a tylko 4 uwzględnione. Sądy stwierdziły, że – wbrew nieprawdziwym informacjom o rzekomym istnieniu „stref wolnych od LGBT” – deklaracja tego typu „nie dotyczy prezentowania ideologii, która jest zakazana przez prawo i nie ingeruje swoją treścią w sferę publicznoprawną”. Podkreślono również, że akt taki „nie zawiera w swej treści sformułowań dyskryminujących osoby LGBT, jak też ograniczających prawa tych osób”. Cztery nieprawomocne wyroki, które zapadły wbrew tej linii orzeczniczej (gminy Istebna, Klwów, Serniki oraz Osiek), zostały już zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który już w 2017 r. stwierdził, że samorządowe „apele czy deklaracje mieszczą się w mającej kilkaset lat tradycji prawa do petycji” (I OSK 297/17).
Wesprzyj nas już teraz!
W 2019 roku radni około 50 jednostek samorządu terytorialnego w Polsce przyjęli niewiążące prawnie deklaracje sprzeciwu wobec ideologii „LGBT”. Nie są one tożsame z 39 samorządami, które przyjęły Samorządową Kartę Praw Rodzin, ani z 3 samorządami, które przyjęły uchwałę „w sprawie wsparcia dla konstytucyjnego modelu rodziny opartego na tradycyjnych wartościach” (powiat bielski, Wilamowice) lub „w sprawie obrony małżeństwa i rodziny” (Skierniewice). Ponadto, jeden samorząd przyjął stanowisko „w sprawie ataków na ks. abp. Marka Jędraszewskiego” (Zamość), a jeden – „w sprawie Karty LGBT i wychowania seksualnego w duchu ideologii gender” (powiat białostocki).
26 listopada 2019 r. w siedzibie Parlamentu Europejskiego w Strasburgu, pod patronatem eurogrupy Zjednoczona Lewica Europejska, odbyła się konferencja prasowa, podczas której lewicowy aktywista Kamil Maczuga zaprezentował mapę zatytułowaną „Atlas nienawiści”, na której oznaczono wszystkie te polskie samorządy, niezależnie od rodzaju uchwał, jakie podjęły, tworząc dla nich zbiorcze, fałszywe określenie „stref wolnych od LGBT”. Mapa ta stała się pierwszym elementem szeroko zakrojonej kampanii propagandowej przeciwko Polsce, jakoby prorodzinne uchwały dyskryminowały osoby o skłonnościach homoseksualnych lub zaburzeniach tożsamości płciowej. Dokładnie dwa tygodnie później do kampanii przyłączył się Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar, kierując do Wojewódzkich Sądów Administracyjnych 5 skarg na samorządowe deklaracje przeciwko ideologii „LGBT” (pozostałe rodzaje prorodzinnych uchwał nigdy nie zostały zaskarżone). Tydzień później do kampanii dołączył Parlament Europejski, uchwalając 18 grudnia rezolucję przeciwko Polsce, w której zostało użyte kłamliwe określenie „stref wolnych od LGBT”. W marcu 2020 r. RPO zaskarżył kolejne 4 samorządy, oskarżając wszystkie 9 o rzekomą dyskryminację i niezgodność już nie tylko z prawem polskim, ale również europejskim, przywołując jako punkt odniesienia tę właśnie rezolucję.
Oprócz Adama Bodnara, 5 skarg na samorządowe deklaracje sprzeciwu wobec ideologii LGBT skierował również do sądów administracyjnych poznański adwokat Przemysław Lis-Markiewicz, częściowo za pośrednictwem spółki India Cosmetics, zajmującej się sprzedażą produktów konopnych oraz książek autorstwa samego Markiewicza. Wszystkie 5 zostało odrzuconych w I instancji.
Sami samorządowcy wielokrotnie podkreślali, że określenie „ideologia LGBT” nie dotyczy jakiejkolwiek grupy osób, w tym osób zmagających się ze skłonnościami homoseksualnymi lub zaburzeniami tożsamości płciowej. Przykładowo, radni miasta Tuchowa w uchwale z dnia 18 marca 2020 r. stwierdzili, że jako „ideologię LGBT” rozumieją zespół „kontrowersyjnych i niepodzielanych przez znaczną część społeczeństwa poglądów na małżeństwo, rodzinę, sposób okazywania ludzkiej seksualności, wczesną seksualizację dzieci” oraz „próby ich forsowania w edukacji, kulturze i życiu społecznym”.
Już 13 sierpnia 2019 r. Instytut Ordo Iuris opublikował wstępną opinię, w której wyraźnie wskazał na zgodność uchwał z prawem i bezzasadność stawianych im zarzutów. 19 lutego 2020 r. Instytut ogłosił, że przystąpi w charakterze uczestnika do wszystkich postępowań wytoczonych prorodzinnym samorządom ze skargi RPO.
– To zwycięstwo wolności słowa. Sądy w zdecydowanej większości potwierdziły prawo samorządowców do wyrażania swojego sprzeciwu wobec antyrodzinnych działań oraz do wyraźnego określenia ich źródła jako „ideologii LGBT” – komentuje apl. adw. Nikodem Bernaciak, analityk Instytutu Ordo Iuris.
źródło: Ordo Iuris
TK
