Gdy przekonywałam znajomych, że współczesna kultura masowa (głównie filmy i seriale) promuje homoseksualizm, kpili ze mnie, mówiąc, iż równie dobrze można powiedzieć, że promuje rozwody. Mieli rację. I pilne uświadomienie sobie tego niezbędne jest każdemu z nas.

Niedawno w rzymskim kościele Świętego Ambrożego i Świętego Karola Boromeusza przy Via del Corso zobaczyłem coś, co nigdy wcześniej jakoś nie rzuciło mi się w oczy. Chodzi mianowicie o dziwny krucyfiks stojący obok stołu ołtarzowego. Dlaczego go wcześniej nie dostrzegłem? Pewnie z powodu skupienia uwagi na dziełach Cavalliniego, Pacilliego czy Le Bruna. To w końcu naturalne – od samego Stwórcy nam dane – że zmysły ludzkie ciągną ku pięknu. A rzeczony krucyfiks jest szpetny.

Dlaczego współczesny świat tak bardzo pokochał sagę o Harrym Potterze? Dlaczego powoli zapomina dzieła Tolkiena lub postrzega je jako archaiczne?

Twórcy ekranizacji historii życia byłej dyrektor kliniki aborcyjnej niczym Dawid rzucili wyzwanie – wydawać by się mogło – niepokonanemu Goliatowi w postaci amerykańskiego przemysłu aborcyjnego. I podobnie jak biblijny król Izraela, z Bożą pomocą, wyszli z tego pojedynku zwycięsko.