Czegóż więcej musieliby dokonać bohaterowie Bitwy Warszawskiej 1920 roku, aby zasłużyć sobie na godne upamiętnienie w postaci pomnika? Czyż uratowanie Polski i Europy przed bolszewicką nawałnicą nie stanowi wystarczającej zasługi? A może właśnie to odważne przeciwstawienie się komunistycznym sotniom pędzącym ku bramom naszej stolicy jest powodem, dla którego w tak zwanej III RP wciąż nie możemy się doczekać obelisku i muzeum stanowiących dowody naszej wdzięczności oraz podziwu dla żołnierzy, którzy zmienili bieg historii.

Planowanie wakacyjnego wypoczynku to dziś wielka niewiadoma. Zwolennicy spędzania urlopów nad Adriatykiem czy Morzem Śródziemnym w tym roku mogą się przekonać, że wojaże po Polsce bywają nie mniej atrakcyjne i pozwalają wzbogacić wiedzę o ojczyźnie. Tym bardziej, że ciekawe, a słabo znane miejsca odnaleźć możemy w każdym regionie naszego kraju.

Bóg stworzył człowieka, dał mu siłę i wolność, a później wycofał się. Zjednoczona ludzkość winna teraz podjąć trud budowy nowego, lepszego świata, w duchu powszechnej solidarności… – to nie deklaracja jednej z lóż masońskich, ale plan, jaki Kuria Rzymska realizuje wraz z Wysokim Komitetem na rzecz Ludzkiego Braterstwa, wspólną organizacją Watykanu, mahometan, żydów i światowych agend pozarządowych.

Jadą w interesach ciężarówką przez Hesję Nadreńską. We dwóch: gospodarz z Erlenhofu, rolnik z pięknym gospodarstwem i brzydkim długiem na grzbiecie oraz jego świeżo najęty parobek, pan Nikt, człowiek będący tajemnicą dla samego siebie – jakby Jason Bourne, tylko że z tajemnicą zupełnie niepachnącą niczym. Jest rok 1930, Nadrenia już jest „niczyja”, opuściły ją wojska francuskie, pilnujące powersalskiej demilitaryzacji tego regionu – a Hitler pośle tu swe bataliony dopiero za sześć lat, w pierwszej próbie sił ze zmęczoną Europą.