Mamy wielkie przykazanie dane nam przez Chrystusa: „Będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej, To jest pierwsze przykazanie” (Mk 12,30). Miłość Boga z całego serca to zasadniczy nasz obowiązek. To nasz cel. Wszystko inne to środki mające nam pomagać do osiągnięcia go.
Miłość Boga nie przychodzi nam jednak łatwo. Dlaczego? Bo Boga nie widzimy. Wiemy, że On istnieje, że jest pełnią doskonałości i dobroci, nie oglądamy Go jednak naocznie. „Teraz widzimy przez zwierciadło, w zagadce” (1 Kor 13,12) i to jest przyczyną trudności w umiłowaniu Pana Boga.
Poznanie jest warunkiem umiłowania. Nie można kochać rzeczy nieznanych. Bóg jest pełnią dobroci, która zdolna jest porwać naszą wolę ku sobie i rozpalić w niej miłość, ale najpierw musi się ona nam pokazać. Święci w niebie widząc Boga „twarzą w twarz” bez żadnej zasłony, nie mają trudności w umiłowaniu Go. Z konieczności Go kochają. Przed nami Bóg jest zakryty. Dlatego dobroć Jego nie pociąga nas. Łatwiej przychodzi nam ukochanie dóbr małych, nieraz tylko pozornych niźli dobroci nieskończonej, bo te pierwsze, aczkolwiek małowartościowe, są nam bliższe, Bóg natomiast przez to, że jest zakryty przed nami, jest jakby dalekim od nas. Chcąc Go ukochać musimy ustawicznie przedzierać się przez mgłę wiary, wysilać wzrok ducha, aby Go coraz dokładniej poznać.
Wesprzyj nas już teraz!
Bardzo nam tu może pomóc modlitwa różańcowa. Rozważając tajemnice różańcowe pogłębiamy znajomość Boga. W różańcu bezustannie wytężamy swój umysł, niejako przedzieramy się przez pomroki wiary, aby Boga dokładniej zobaczyć. Przyglądamy Mu się ze wszystkich stron. Za każdym powrotem do tej samej tajemnicy zawsze coś nowego zauważamy albo to samo jaśniej i w nowym świetle. Wprawdzie nie zobaczymy Go tu na ziemi «takim jakim jest» i widzenie to będzie w świetle wiary. Może jednak stopniowo doskonalić się. Nie ma też obawy, byśmy w tym powracaniu do tego samego tematu znudzili się. Nie znudzimy się, bo nigdy nie wyczerpiemy treści tajemnic. Nigdy też nie spotkamy się w rozważanych prawdach z czymś, co by nas odpychało. Przeciwnie, po każdym dobrze odmówionym różańcu Bóg będzie nam bliższy, stanie przed nami piękniejszy, doskonalszy, a przez to droższy i więcej pociągający.
O. Romuald Kostecki OP, Modlitwa różańcowa, VERBUM, Kielce 1948 s. 100-101.
