20 lutego zmarł Fernando Cardenal Martínez SI, teolog wyzwolenia i minister edukacji w rządzie Sandinistowskiego Frontu Wyzwolenia Narodowego. W 1990 roku zakończył działalność polityczną, w roku 1996 powrócił do Towarzystwa Jezusowego.
Fernando Cardenal urodził się w roku 1934. Od młodości był blisko związany z ruchem rewolucyjnym – podobnie jak i jego brat Ernesto, także prezbiter (później minister kultury).
Wesprzyj nas już teraz!
Po przejęciu władzy przez sandinistów objął stanowisko ministra edukacji, prezentując program walki z ubóstwem i analfabetyzmem. Publicznie podkreślał, że nie widzi żadnej sprzeczności między posługą kapłańską a politycznym zaangażowaniem. – Nie mogę wyobrazić sobie Boga, który wymagałby ode mnie zawiedzenia ludzi – podkreślał udzielając wywiadu BBC. Został wydalony z Towarzystwa Jezusowego – według niektórych, wskutek nacisków z Rzymu – i suspendowany.
W 1990 inspirowani teologią wyzwolenia sandiniści przegrali wybory. Po czterech latach od złożenia członkostwa w Sandinistowskim Froncie Wyzwolenia Narodowego, i po odbyciu rocznego nowicjatu, został przyjęty przez jezuitów. Od 1997 roku pełnił posługę kapłańską, ciesząc się przy tym popularności w niektórych kręgach zakonnych. Wraz z biegiem czasu Cardenal stał się krytykiem sandinistów, nie zmieniło się jednak jego zaangażowanie w program walki a analfabetyzmem.
Od 2011 roku kierował ruchem Alegria y Fe (Radość i wiara), organizacją edukacyjno-charytatywną inspirowaną teologią wyzwolenia.
Zmarł 20 lutego, wskutek komplikacji związanych z operacją przepukliny. Był ikoną teologii wyzwolenia, cieszył się popularnością także w Stanach Zjednoczonych.
mat
Zobacz także:
Polonia Christiana nr 35. Teologia wyzwolenia – reanimacja?
