Zanim papież Franciszek podpisze w Asyżu nową encyklikę Fratelli trutti (Wszyscy bracia), warto przypomnieć jakie przesłanie zostało zawarte w specjalnym liście, skierowanym do Rządców tego świata przez św. Biedaczynę z Asyżu. Nie ma w nim śladu nawoływania do podejmownia z ich strony takich czy innych kroków prowadzących do ochrony przyrody czy też ogólnoludzkiego braterstwa. Przeciwnie, znajdziemy w nim słowa wezwania do opamiętania, nawrócenia oraz przyjmowania Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, jak też do pobudzania „powierzonego sobie ludu” do aktów publicznej czci względem Pana i Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Z pewnością „encyklika” św. Franciszka do Rządców narodów pozostaje wciąż aktualną bo gorący jego apel nigdy nie został zrealizowany. Św. Franciszek uczył i uczy nas że jedyną Drogą prowadzącą do odzyskania zachwianej równowagi w ludzkich i przyrodniczych „ekosystemach” jest tylko Ten, który stwarzając świat i stając się Człowiekiem, poprzez swoją ludzką naturę, pojednał wszystkich i wszystko ze Sobą.
Wesprzyj nas już teraz!
Czy ci, którzy nawołują do ratowania przyrody zdają sobie z tego sprawę? Mało tego, ilu kapłanów i biskupów podpisałoby się dziś pod listem św. Franciszka, gdyby ktoś zechciał, za jego przykładem, ponownie rozesłać go do ludzi współczesnego nam establishmenu?
O czym zatem nie bał się pisać do możnych tego świata „maluczki i wzgardzony” Asyski Patriarcha?
List do Rządców Narodów
(1) Wszystkim możnowładcom i dostojnikom, sędziom i rządcom gdziekolwiek na ziemi oraz wszystkim innym, do których list ten dojdzie, brat Franciszek, w Panu Bogu sługa wasz maluczki i wzgardzony, pozdrowienie i pokój.
(2) Zastanówcie się i przejrzyjcie, ponieważ zbliża się dzień śmierci (por. Rdz 47,29). (3) Proszę was zatem z szacunkiem, jak tylko mogę, abyście nie zapominali o Panu i nie odstępowali od Jego przykazań z powodu trosk i zabiegania [o sprawy] tego świata, jakie macie. Ponieważ ci wszyscy, którzy zapominają o Nim i odstępują od Jego przykazań, są przeklęci (por. Ps 118,21) i przez Niego będą zapomniani (por. Ez 33,13). (4) A gdy nadejdzie dzień śmierci, wszystko, co sądzili, że posiadają, zostanie im zabrane (por. Łk 8,18). (5) Na ile na tym świecie byli mądrzejsi i potężniejsi, o tyle większe męki będą znosić w piekle (por. Mdr 6,5).
(6) Tak więc wam, panom moim, stanowczo radzę, abyście odłożywszy na bok wszelkie troski i zabiegania, czynili prawdziwą pokutę (por. Mt 3,2) i z uniżeniem przyjmowali Przenajświętsze Ciało i Przenajświętszą Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa w Jego świętej Pamiątce. (7) A w powierzonym wam ludzie wzbudzajcie tak wielką cześć dla Pana, żeby każdego wieczoru, na głos herolda lub na inny znak, wszyscy ludzie oddawali Panu Bogu wszechmogącemu chwałę i dziękczynienie[1]. (8) A jeśli tego nie uczynicie, raczcie wiedzieć, że w dniu sądu zdacie rachunek przed Panem Bogiem waszym, Jezusem Chrystusem (por. Mt 12,36).
(9) Ci, którzy pismo to będą przy sobie posiadać i je zachowywać, niech wiedzą, że będą przez Pana Boga błogosławieni.
O. Krzysztof Kukułka OFMConv
[1] Do tego rodzaju zachęty, kierowanej do Rządców Narodów, przyczyniło się z pewnością Franciszkowe przebywanie pośród muzułmanów (1219/1220) w Ziemi Świętej, gdzie po raz pierwszy zauważył, jak wyznawcy islamu są przyzywani do publicznej modlitwy na znak głosu muezina.
