Wirtualny przedsionek zła

Wizyta w sklepie z grami komputerowymi może skłonić do wniosku, że z naszym ­społeczeństwem stało się coś bardzo złego. Z okładek gier wyzierają prawie wyłącznie zdeformowane postaci ludzkie, seryjni mordercy, wyzywająco ubrane ­kobiety, kosmici, machiny uzbrojone w oręż, który raczej nigdy nie powstanie, wreszcie ­potwory, a czasem i demoniczne postaci. Ciśnie się na usta komentarz: Taka podaż, jaki popyt. Otrzymujemy to, czego wielu z nas pragnie. Gry komputerowe nie tylko dowodzą więc kryzysu duchowego ich twórców, lecz także stanowią mroczną ­zapowiedź spustoszenia, jakiego dokonają w duszach i umysłach ich najczęstszych ­odbiorców – młodzieży i dzieci.

Tak wielka liczba dzieci spędzających długie godziny przed monitorem komputera każe zapytać o oddziaływanie gier na młodego człowieka. Jak zapewnia profesor Mark Griffiths, psycholog z Nottingham Trent University, ośmioletnie i młodsze dzieci starają się we własnym otoczeniu i postępowaniu odtworzyć to, co widzą na ekranie.Z kolei psycholodzy z Uniwersytetu Stanowego Iowa, po przebadaniu ponad 130 tysięcy osób na całym świecie, ustalili, iż narażenie na przemoc zawartą w grach komputerowych zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zachowań agresywnych w perspektywie krótko- i długoterminowej. Badania wykazały, że u osób, które mają kontakt z brutalnymi grami komputerowymi – niezależnie od płci, wieku oraz kultury, w której są wychowywane – pojawiają się agresywne myśli i zanikają zachowania prospołeczne.