Bez względu na motywację prostytuowania się, osoba uwikłana w taki proceder nie może wzrastać ku dojrzałości. Taki styl życia zakłada też brak koherencji na różnych płaszczyznach człowieczeństwa – mówi dla portalu PCh24.pl s. Alberta Cieszyńska ze Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej, zajmującego się m.in. pomocą w wychodzeniu młodym kobietom z prostytucji.
Jak możemy zdefiniować proceder prostytucji?
Wesprzyj nas już teraz!
Jest to świadczenie usług seksualnych przy pseudo zaangażowaniu emocjonalnym, gdzie zasadniczym elementem jest różnego rodzaju typ gratyfikacji. Dziś jedną z bardzo popularnych form prostytucji jest sponsoring czy tzw. internetowa sprzedaż dziewictwa. Zmienia się również motywacja prostytuowania się wśród młodych dziewczyn i chłopaków. Według najnowszych badań nie jest to już jedynie kwestia finansowa, ale również łatwy, niezobowiązujący sposób na życie. Zanik poczucia grzechu we współczesnej kulturze jak najbardziej sprzyja również rozwojowi sponsoringu w tak zwanej grupie galerianek i uniwersytutek.
Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej założone w 1857 r. we Lwowie przez służebnicę Bożą Antoninę Mirską jako jeden z głównych celów stawiało pomoc w wyjściu z prostytucji młodym kobietom. Jak to jest realizowane współcześnie przez Wasze Zgromadzenie?
Mając na uwadze inne niż dawniej uwarunkowania społeczne, kulturowe, ekonomiczne i gospodarcze nasze Zgromadzenie stara się wychodzić naprzeciw tej biedzie moralnej. Współcześnie ma to charakter profilaktyczny i resocjalizacyjny. Przez różnego rodzaju działania prewencyjne, m.in. spotkania na temat czystości na różnego rodzaju meetingach systematycznych, wyjazdowych lub indywidualnych z młodymi ludźmi ukazujemy wartość wstrzemięźliwości seksualnej i wychowywania siebie samego do czystości. Pomocy resocjalizacyjnej udzielamy również w naszym ośrodku socjoterapeutycznym w Przemyślu dziewczynom, które z różnych przyczyn zagubiły swoje piękno bycia kobietą.
Czym kierują się obecnie młode dziewczęta rozpoczynające prostytucję? Z powodów materialnych, chęci przeżycia „przygody”?
Według najnowszych badań obok pieniędzy są to także: dobra materialne, usługi (np. kosmetyczka, SPA, fryzjer), ułatwienie kariery, praca. W sponsoringu zaznacza się dobrowolność i coraz większe wyrafinowanie w świadczeniu usług seksualnych. Dynamikę aktywności seksualnej młodego człowieka nie określają jakiś przymus zewnętrzny (np. jakaś nagła potrzeba materialna), ale ochota, chęć osoby prostytuującej się. W sposób zasadniczy wzrósł również poziom braku samoidentyfikacji z prostytucją wszystkich tych, którzy świadczą usługi seksualne w zamian za jakąś rzecz.
W jaki sposób młode kobiety stają się prostytutkami?
Przebieg procesu wchodzenia w prostytucję jest kwestią indywidualną dla każdej osoby świadczącej usługi seksualne. Jednak jego początków możemy doszukiwać się w dwóch bardzo ważnych przestrzeniach.
Pierwszy z nich to rodzina i najbliższe środowisko, gdzie kształtuje się osobowość i światopogląd młodego człowieka. Jeżeli miejsce to nie służy uzyskaniu poczucia godności, wyjątkowości i zdobyciu doświadczenia bycia kochanym, staje się środowiskiem, gdzie „produkuje się” karykaturę dziecka Bożego. Różnego rodzaju deficyty w każdej sferze osobowej człowieka stwarzają bardzo dogodną możliwość wejścia na drogę rozwiązłości seksualnej czy nawet prostytucji.
Drugą przestrzenią jest współczesna nam kultura naznaczona hedonizmem, praktycyzmem, utylitaryzmem i konsumpcjonizmem. Światopogląd promowany przez taką kulturę zmienia też sposób ujęcia antropologii. W świecie, gdzie w miejsce wartości dobrem nazywa się tylko to, co przyjemne, seksualność człowieka jest redukowana jedynie do popędu i instynktu.
Jeśli kobieta się prostytuuje, to o jakiej sytuacji psychicznej możemy tutaj mówić?
Myślę, że bez względu na motywację prostytuowania się, osoba uwikłana w taki proceder nie może wzrastać ku dojrzałości. Taki styl życia zakłada też brak koherencji na różnych płaszczyznach człowieczeństwa. Stąd też bardzo prosty wniosek o bardzo słabym poczuciu siebie, własnej godności. Bardzo często zdarza się, że osoby prostytuujące się wchodzą w różnego rodzaju nałogi, by zagłuszyć przykre i niemiłe stany emocjonalne. Jest to swoistego rodzaju ucieczka od siebie samego, problemów, i nieumiejętne zaspokajanie lub jego brak potrzeb chociażby na poziomie emocjonalnym. To także warunkuje słabe samopoczucie.
Czy jest szansa na to, aby kobieta na dobre zerwała z tym procederem?
Tak, zawsze jest szansa. Ważną rolę do spełnienia mają wówczas osoby, na które w tym czasie kobieta może liczyć, którzy chcą i są w stanie jej pomóc. Czasami takim osobom potrzebny jest psycholog, lekarz, prawnik. Powrót do „normalnego” życia kobiet, które były zmuszane do prostytucji, jest bardzo trudny i wymaga dłuższego im towarzyszenia i wsparcia.
W jaki sposób terapeuci rozmawiają z kobietami, które chcą porzucić prostytucję, chcą zacząć normalne życie?
Często terapia jest miejscem, gdzie na nowo potrzeba sięgnąć do własnej tożsamości bycia kobietą. Czasami do wyrządzonych krzywd, które zapoczątkowały i utrwaliły różnego rodzaju niewłaściwe mechanizmy w ocenie i postrzeganiu siebie samej i innych. Bywa również i tak, że potrzeba dużo czasu, by móc opowiedzieć o doświadczonej przemocy psychicznej i fizycznej w okresie prostytuowania się.
Co państwo oraz różne fundacje, stowarzyszenia, mogą takim kobietom zaproponować?
W Polsce istnieją stowarzyszenia i fundacje, które oferują tymczasowe bądź interwencyjne miejsce zamieszkania, pomoc lekarza, prawnika, terapeuty. Można uzyskać także pomoc finansową.
Bóg zapłać za rozmowę!
Rozmawiał Kajetan Rajski
