W jednej ze szwedzkich szkół stosowana była praktyka pozytywnego oceniania prac uczniów bez względu na błędy jakie popełniali. Po interwencji jednego z rodziców w kraju rozgorzała debata nad poziomem systemu edukacji.
O sprawie informowała gazeta „Goeteborgs-Posten”. Matka dziewczynki mającej kłopoty z matematyką w pierwszej klasie szkoły podstawowej sprawdziła zeszyt z ćwiczeniami córki i spostrzegła, że 95 proc. zadań jest niekompletnych lub błędnie wykonanych. Nauczyciel nie ocenił, ani nie poprawił zadań wykonanych nieprawidłowo. W miejscu, gdzie równania były wykonane poprawnie, wystawiono ocenę „dobrze”.
Wesprzyj nas już teraz!
Nauczyciel usprawiedliwił się, że w ten sposób postępują inni pedagodzy w szkole. Natomiast dyrektor placówki odpowiedział kobiecie, że „ogólnie matematyka jest przedmiotem, w którym zadania można wykonać prawidłowo lub błędnie, a z tego powodu wielu uczniów traci chęć do nauki”. Według dyrektora równie ważne jest poprawianie błędów, jak i podtrzymywanie zainteresowania przedmiotem. Brak oceniania zatem uważa za środek do osiągnięcia tego celu.
Z taką argumentacją nie zgadza się matka. Jej zdaniem poprawianie i korygowanie błędów uczniów to podstawowy obowiązek nauczyciela, a dzieci „trzeba nauczyć radzenia sobie z sukcesami i porażkami od samego początku, zanim będzie za późno”.
Po nagłośnieniu sprawy w kraju wybuchła debata. Zajmujący się sprawami edukacji polityk Liberałów Isak Skogstad stwierdził, że nauczyciel, który nie poprawia błędów wyrządza krzywdę uczniom. Bagatelizowanie błędów na początku drogi edukacyjnej spowoduje znacznie większe problemy w przyszłości. Metody stawiające na pierwszym miejscu satysfakcję uczniów stały się popularne w Szwecji w latach 90. Dzisiaj coraz powszechniej odchodzi się od tej praktyki, ale, jak zwrócił uwagę Skogstad, dawne metody gdzieniegdzie są jeszcze stosowane.
Źródło: rmf24.pl
PR
