23 lipca 2014

Św. Brygida – patronka Szwecji i Europy

(By Johannes Rosenrod 1437 (Scan book Urbain V) [Public domain], via Wikimedia Commons)

Święta jest czczona nie tylko jako Patronka Szwecji i Europy, ale także jest przedstawicielką osób zaangażowanych w sprawy społeczno –polityczne – mówi dla Portalu PCh24.pl s. Paula Świerzy OSsS z Zakonu Najświętszego Zbawiciela św. Brygidy.

 

Kiedy urodziła się Brygida Szwedzka? Co wiemy o jej rodzinie?

Wesprzyj nas już teraz!


Brygida urodziła się w 1303 roku w Finsta, niedaleko Uppsali w Szwecji. Jej rodzina wywodziła się z królewskiego rodu Folkungów, który panował w latach 1250-1363. Ojciec naszej Założycielki poślubił Ingeborgę, siostrę króla Eryka XI, a ten zaś był wnukiem św. Eryka IX. Był bardzo pobożny – co tydzień przystępował do sakramentu pokuty i przyjmował Komunię świętą. Po śmierci swojej żony, gdy Brygida miała dwanaście lat, przekazał kapłanom sumę dwustu sztuk złota, by modlili się za jej duszę. Brygida po śmierci matki została umieszczona na zamku swojej wujenki i tam w surowości była wychowywana.

 

Pan Jezus ukazywał się Brygidzie od lat dziecięcych. Może Siostra o tym opowiedzieć?


Już od lat dziecięcych doznawała ona mistycznych uniesień, które zresztą przeżywała dosyć spokojnie i bardzo dojrzale jak na swój wiek. W wieku siedmiu lat ukazała jej się Matka Boża trzymająca w dłoni koronę, później włożyła ją małej Brygidzie na głowę, a ta sprawiła jej wielki ból. Najbardziej chyba znana z wizji Świętej to ta, w której zobaczyła szatana. Nie przeraził jej wygląd, ale przeszył ją wewnętrzny ból i smutek z powodu ludzi, którzy ignorowali jego istnienie w ówczesnym świecie. Dosyć mocno odbiła się w pamięci małej Brygidy wizja Jezusa ubiczowanego, którego dziecko zapytało: „Kto Ci to uczynił, Panie?”. A Jezus miał odpowiedzieć: „Wszyscy ci, którzy mnie nie kochają i odrzucają moją miłość”. Były jeszcze widzenia sceny ukrzyżowania i śmierci Zbawiciela.

 

Każdą wizję przeżywała bardzo spokojnie i pobożnie. Często odnosiła się do Boga, aby pomógł jej zrozumieć Jego wolę i wskazał sposób wykorzystania tych nadzwyczajnych łask. Zachowywała się najzupełniej normalnie i pilnowała się, by nie wpaść w pychę przez te doznania.

 

Mając czternaście lat poślubiła wbrew własnej woli dziewiętnastoletniego Ulfa Gotmarssona. Jak układało się to małżeństwo?


Faktycznie małżeństwo zostało zawarte wbrew woli Brygidy, należy jednak pamiętać, że w tamtejszych czasach takie małżeństwa były całkiem normalne, dziecko podporządkowywało się woli rodziców. Można pokusić się także o stwierdzenie, iż małżeństwo to miało umocnić w sensie politycznym panujący ród. Często przecież zawierano związki małżeńskie, aby zapobiec jakiejś wrogości lub umocnić ród panujący. Ich małżeństwo trwało 28 lat.

 

Jak wiemy, Brygida wychowywana była w duchu posłuszeństwa i chrześcijańskiej wiary i tak właśnie starała się żyć dalej. Jako małżonka dbała o rozwój wiary swego męża, jako matka kształtowała sumienia swoich dzieci, których było ośmioro: Brygida urodziła Martę (1319), Karola (1321), Birgera (1323), Benedykta (1326), Gutmara (1327), św. Katarzynę Szwedzką (1330), Ingeborgę (1332) i Cecylię (1334). Ich małżeństwo mogłoby stać się przykładem dla dzisiejszych rodzin, albowiem problemy rozwiązywane były wspólnie, troska o dzieci dotykała obydwu rodziców, a wierność małżeńska umacniana była przez modlitwę, dialog i pielgrzymki. Wraz ze swym mężem i cystersem Svenungiem udała się do Santiago de Compostella, do grobu św. Jakuba Apostoła. Brygida dbała także o swójpałac, starając się o dobre samopoczucie doń przybywających. Starała się także dbać o wykształcenie religijne służby, wraz z którą odmawiała niekiedy pacierze.

 

Jak Siostra wspomniała, Brygida prowadziła pobożne życie. Po śmierci męża oddała się zupełnie Panu Bogu. Założyła Zakon Najświętszego Zbawiciela, którego siostry nazywane są brygidkami.


Po śmierci swego męża poświęciła się zupełnie modlitwie i pogłębiała życie duchowe. Pod natchnieniem i na polecenie Pana Jezusa założyła Zakon, który dedykowany jest w sposób szczególny Matce Bożej. Siostry oddają się życiu ukrytemu, którego celem jest oddawanie czci i chwały Panu Bogu, pokutowanie za grzechy i rozważanie Męki Pańskiej. Córka św. Brygidy, wspomniana wcześniej św. Katarzyna Szwedzka, została jego pierwszą opatką.

 

Jaka była dalsza historia życia Brygidy po śmierci męża?


Brygida po śmierci swojego męża zamieszkała niedaleko opactwa cysterskiego w Alwastra i tam poprzez rozważanie Męki Pańskiej pogłębiała swoją wiedzę teologiczna i duchową, odwiedzała miejsca święte i całym sercem starała się spełniać wolę Stwórcy. Prowadziła życie ukryte i ascetyczne pod kierownictwem swojego Ojca duchowego.

 

Kiedy zmarła?


Śmierć Brygidy nastąpiła w 1373 roku w Rzymie. Dom, w którym zmarła, znajduje się na Piazza Farnese, gdzie mieści się Dom Generalny Sióstr Brygidek. Podobno w chwili jej śmierci wielu chorych w Rzymie odzyskało zdrowie. Wkrótce ciało św. Brygidy przetransportowano do jej ojczyzny. Została kanonizowana już w 1391 r. Końcem XV wieku jej szczątki wraz z relikwiami córki zostały umieszczone w jednym grobowcu. Po wybuchu protestantyzmu relikwie zaginęły. W 1999 r. papież Jan Paweł II ogłosił Brygidę współpatronką Europy.

 

Jak żywy jest kult św. Brygidy w Skandynawii, a szczególnie w Szwecji?


Święta jest czczona nie tylko jako Patronka Szwecji i Europy, ale także jest przedstawicielką osób zaangażowanych w sprawy społeczno -polityczne. Jako Pierwsza Dama na Dworze królewskim miała ogromny wpływ na życie polityczne swojego kraju. Jej wizje przyczyniły się do rozwoju kulturalnego, dzięki niej przetłumaczono Pismo Święte na język szwedzki, dbała o zachowywanie czystości obyczajów. Nie bała się używania krytycznych słów wobec króla czy szlachty, gdy zauważała popełniane błędy.

 

Kult jest nadal żywy, ona sama jest ceniona przez swoich rodaków, warto wspomnieć, że w Szwecji istnieją nadal klasztory sióstr brygidek i tak zwani Oblaci św. Brygidy, którzy przechodzą duchową formację i poprzez swoje życie, organizowanie sympozjów i konferencji rozszerzają kult tej Świętej.

 

Św. Brygida pozostawiła nam wiele modlitw. Może je nam Siostra wymienić?


Wymienić modlitwy Świętej, której całe życie było modlitwą, trudna rzecz. Jezus w widzeniach prosił ją o uczczenie Jego Świętych Ran, co też robiła. Najbardziej jednak znaną i związaną z Brygidą jest Tajemnica Szczęścia. To piętnaście modlitw, które odnoszą się do Męki Zbawiciela. Poprzez rozważanie tych modlitw każdy może lepiej zrozumieć wolę Boga, ale jednocześnie poznać siebie, swoje wnętrze. Zachęcam każdego do odmawiania tej formy modlitwy.

 

Pozostawiła nam również Księgę Objawień. W jakiej ówczesnej sytuacji Kościoła ona powstała i co w niej możemy przeczytać?


Księga Objawień to nic innego, jak spisane jej wizje i podyktowane jej wskazówki dla rządzących państwami, kapłanów, ludzi świeckich. To właśnie możemy tam znaleźć, wskazówki jak żyć, aby pięknie żyć. Brygida pod wpływem objawień napominała także możnych tego świata. Przepowiedziała karę Bożą królowi szwedzkiemu i zakonowi krzyżackiego. W obu przypadkach je wizje się sprawdziły.

 

Okres, w jakim powstawała Księga Objawień, był czasem pełnym niepokoju. Wybuch wojny stuletniej, której Brygida na polecenie Jezusa starała się zapobiec, pisząc listy do królów Francji i Anglii, czy rozprzestrzenianie sie dżumy. To także czas, kiedy papieże rezydują w Awinionie, co także próbowała zmienić, poprzez nakłanianie papieża do powrotu do Rzymu, bo jak mówił jej Chrystus: Rzym jest siedzibą następcy Piotra. To był trudny okres dla całego duchowieństwa, które nie zawsze żyło według zasad moralnych.

 

Kiedy brygidki przybyły na ziemie polskie?


Jak wiemy brygidki najbardziej związane są z Gdańskiem i tam też przybyły najwcześniej, bo już w 1396 roku, ale w tamtym okresie czasowym granice Królestwa Polskiego przebiegały inaczej. Dlatego też kiedy mówi się o dacie przybycia brygidek do Polski podaje się rok 1426, kiedy to Władysław Jagiełło ufundował klasztor brygidek w Lublinie jako wotum wdzięczności za wygraną bitwę pod Grunwaldem. Potem były również klasztory w Warszawie, Elblągu i Grodnie, które kiedyś należało do Polski.

 

Bóg zapłać za rozmowę!


Rozmawiał Kajetan Rajski

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie