Pragniemy zwrócić uwagę na konieczność rozszerzenia dostępności usług okołoporodowych dla rodzin spodziewających się chorego dziecka oraz na upodmiotowienie dziecka jeszcze nienarodzonego w przepisach prawa – piszą członkowie Parlamentarnego Zespołu na rzecz Życia i Rodziny. W swoim oświadczeniu zawierają szereg propozycji prawnych zwiększających wsparcie dla rodzin oraz ich chorych, nienarodzonych dzieci.
„Chore dziecko w łonie matki powinno być traktowane jako pacjent. Należy dołożyć starań, aby stan dziecka został dobrze zdiagnozowany, a konsylium lekarskie powinno rozważyć możliwości leczenia i zaplanować konkretne działania” – piszą sygnatariusze Stanowiska.
Wesprzyj nas już teraz!
Szczególną ochroną powinny zostać objęte rodziny znajdujące się w sytuacji wykrycia u ich dziecka wad letalnych. „Uważamy, że szpitale położnicze powinny zapewnić osobne pokoje dla matek z ciężko chorymi noworodkami, a także dostęp do przychodni perinatalnych i hospicjów
perinatalnych” – proponują.
„Należy zapewnić, aby każdym województwie istniało przynajmniej jedno takie hospicjum. W ramach wsparcia okołoporodowego proponujemy także realne zwiększenie wysokości jednorazowego świadczenia wynikającego z ustawy „Za Życiem” do kwoty 20.000 zł” – dodają.
Parlamentarny zespół dostrzega także konieczność wsparcia dla rodzin na co dzień borykających się z niepełnosprawnością swoich dzieci. W takich przypadkach planuje się powiększenie kwoty świadczenia programu „Rodzina 500+” do 1500 zł, lub alternatywnie zwiększenia zasiłku pielęgnacyjnego do 2000 zł.
Oprócz tego sygnatariusze stanowiska proponują rozważenie zniesienia wymogu rezygnacji z dodatkowego zarobkowania. „Opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym powinna być traktowana jako praca i automatycznie oznaczać naliczanie składek emerytalnych” – wskazują.
PR
***
Poniżej prezentujemy pełną treść stanowiska:
Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny
Stanowisko Parlamentarnego Zespołu na rzecz Życia i Rodziny
w sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 października 2020 r.
o niezgodności przesłanki eugenicznej z prawem do życia z art. 38 Konstytucji RP
oraz obowiązkach państwa wobec kobiet w ciąży i dzieci niepełnosprawnych.
Parlamentarny Zespół na rzecz Życia i Rodziny z zadowoleniem przyjmuje orzeczenie Trybunału
Konstytucyjnego, które zapewnia realizację konstytucyjnej ochrony życia oraz godności chorych
i niepełnosprawnych dzieci przed ich urodzeniem.
Z Konstytucji, a także wyroku Trybunału wynika obowiązek wsparcia kobiet w ciąży oraz
niepełnosprawnych dzieci, zarówno przed jak i po urodzeniu. Pozytywnie oceniamy zapowiedzi
przedstawicieli Rządu i większości parlamentarnej zwiększenia zaangażowania Państwa w tym zakresie.
1. Zespół pragnie zwrócić uwagę na konieczność rozszerzenia dostępności usług
okołoporodowych dla rodzin spodziewających się chorego dziecka oraz
na upodmiotowienie dziecka jeszcze nienarodzonego w przepisach prawa. Chore dziecko
w łonie matki powinno być traktowane jako pacjent. Należy dołożyć starań, aby stan dziecka
został dobrze zdiagnozowany, a konsylium lekarskie powinno rozważyć możliwości leczenia
i zaplanować konkretne działania.
2. Szczególna pomoc powinna być zapewniona w tak zwanych przypadkach letalnych. Należy
zapewnić wsparcie rodzinie oraz godnie zaopiekować się dzieckiem i ograniczyć jego
cierpienie. Uważamy, że szpitale położnicze powinny zapewnić osobne pokoje dla matek
z ciężko chorymi noworodkami, a także dostęp do przychodni perinatalnych i hospicjów
perinatalnych. Należy zapewnić, aby każdym województwie istniało przynajmniej jedno takie
hospicjum. W ramach wsparcia okołoporodowego proponujemy także realne zwiększenie
wysokości jednorazowego świadczenia wynikającego z ustawy „Za Życiem” do kwoty 20.000 zł.
3. W kontekście wyroku Trybunału należy zwiększyć zaangażowanie państwa w zakresie wsparcia
rodzin wychowujących niepełnosprawne dzieci. Proponujemy rozważenie podwyższenia
wysokości świadczenia „Rodzina 500+” na rzecz dzieci niepełnosprawnych do kwoty 1500 zł
lub alternatywnie zwiększyć wysokość zasiłku pielęgnacyjnego do wysokości 2000 zł.
W przypadku rodziców bądź opiekunów pobierających świadczenie pielęgnacyjne istotne jest
także rozważenie zniesienia wymogu rezygnacji z dodatkowego zarobkowania. Opieka nad
dzieckiem niepełnosprawnym powinna być traktowana jako praca i automatycznie oznaczać
naliczanie składek emerytalnych.
Nie ma nic cenniejszego niż ludzkie życie. Jak mówił Ojciec Święty Jan Paweł II „Naród, który zabija własne dzieci staje się narodem bez przyszłości”. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego przypomina regulacje Konstytucji jednoznacznie wskazujące, że każda osoba chora i niepełnosprawna ma prawo do życia, ale także że nasze państwo powinno zapewnić realne wsparcie i godną egzystencję.
