10 września 2014

Sięgajmy po odpusty!

(Zdjęcie ilustracyjne. Źródło: pixabay.com)

Grzech pozbawia nas komunii z Bogiem, odbiera nam dostęp do życia wiecznego. Pociąga też za sobą zupełnie doczesne konsekwencje, w tym wewnętrzne uwikłanie, które domaga się oczyszczenia – także po śmierci. W tym zakresie pomocą są nam odpusty.

 

„Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba zobaczyć, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. Każdy grzech, nawet powszedni, powoduje ponadto nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia, albo na ziemi, albo po śmierci, w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Obydwie kary nie mogą być traktowane jako rodzaj zemsty, którą Bóg stosuje od zewnątrz, ponieważ wypływają one jakby z samej natury grzechu. Nawrócenie, które pochodzi z żarliwej miłości, może doprowadzić do całkowitego oczyszczenia grzesznika, tak że nie pozostaje już żadna kara do odpokutowania” – tak tę kwestię tłumaczy Katechizm Kościoła Katolickiego.

Wesprzyj nas już teraz!

 

Sakrament pokuty przynosi duszy nadprzyrodzone życie i odpuszczenie kary wiecznej. „Pozostają jednak kary doczesne. Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od starego człowieka i przyoblec człowieka nowego” – czytamy.

 

Dusza, włączona do Kościoła poprzez sakrament chrztu świętego, połączona jest z innymi członkami Mistycznego Ciała Chrystusowego więzami miłości i wymiany duchowych dóbr. Zadośćuczynienie i zasługi Zbawiciela wraz z zasługami Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych, którzy dzięki Jego łasce uświęcali siebie i innych, tworzą skarbiec Kościoła. Będąc szafarzem owoców odkupienia Kościół przydziela pod pewnymi warunkami duszom zadośćuczynienia z tego „skarbca” zasług, gładząc kary doczesne grzechów odpuszczonych już co do ich winy.

 

Każdy wierny, spełniając określone warunki, może dostąpić częściowego bądź całkowitego darowania kar doczesnych. Warunkiem uzyskania odpustu zupełnego jest 1) brak przywiązania do grzechu, także powszedniego, 2) bycie w stanie łaski uświęcającej, 3) przyjęcie Komunii świętej, 4) odmówienie dowolnej modlitwy w intencjach Ojca świętego, 5) wykonanie innej czynności związanej z uzyskaniem odpustu. Brak odpowiedniej dyspozycji, związanej z przywiązaniem do grzechu, skutkuje uzyskaniem odpustu cząstkowego. Uzyskane darowanie kar doczesnych można ofiarować w intencji dusz w czyśćcu cierpiących, nie można go jednak ofiarować za dusze osób żyjących.

 

Odpust zupełny uzyskać poprzez spełnienia wymagań 1-4 oraz:

 

1)      Odbywając półgodzinną adorację Najświętszego Sakramentu, tak wystawionego jak i w tabernakulum

2)      Pobożnie przyjmując Błogosławieństwo Papieskie udzielanego Miastu i Światu

3)      Nawiedzając cmentarz w dniach od 1 do 8 listopada i modląc się za dusze zmarłych

4)      Biorąc udział w liturgii Wielkiego Piątku i adorując Krzyż

5)      Uczestnicząc w ćwiczeniach duchowych trwających przynajmniej przez trzy dni

6)      Publicznie odmawiając Akt Wynagrodzeni w uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego

7)      Publicznie odmawiając Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi w uroczystość Chrystusa Króla

8)      w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła odmawiając Wyznania Wiary i  przez pobożny użytek przedmiotu kultu religijnego (różańca, szkaplerza, medalika) poświęconego przez papieża lub biskupa

9)      Biorąc udział w misjach świętych aż po ich zakończenie wraz z wysłuchaniem kazań,

10)   Przystępując po raz pierwszy do Komunii świętej lub udział w tej ceremonii

11)   Celebrując pierwszą Mszę świętą lub pobożnie w niej uczestnicząc

12)   Odmawiając pięć dziesiątek różańca, tak prywatnie jak i publicznie

13)   Odnawiając postanowienia wypełniania obowiązków wynikających z powołania w 25-, 50-, 60-lecie święceń kapłańskich wraz z uczestnictwem we Mszy jubileuszowej

14)   Pobożne czytanie Pisma świętego przez przynajmniej pół godziny

15)   Nawiedzenie kościoła, w którym trwa synod diecezjalny wraz z odmówieniem „Ojcze nasz” oraz „Wierzę”

16)   Uroczyste odmówienie hymnu „Przed tak wielkim Sakramentem” w Wielki Czwartek lub w uroczystość Bożego Ciała

17)   Publiczne odmówienie hymnu „Ciebie Boga Wysławiamy” w ostatni dzień roku

18)   Publiczne odmówienie hymnu „Przybądź Duchu” w uroczystość Zesłania Ducha Świętego oraz Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

19)   Pobożne odprawienie nabożeństwa Drogi Krzyżowej przechodząc między erygowanymi kościelnie stacjami rozważając Mękę Pańską

20)   Pobożne nawiedzenie kościoła w dniu 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) i odmówienie „Ojcze Nasz” oraz „Wierzę”

21)   Pobożne nawiedzenie kościoła w Dzień Zaduszny, odmówienie modlitw „Ojcze nasz” i „Wierzę” (ten odpust jest ofiarowywany za dusze w czyśćcu cierpiące)

22)   Pobożne nawiedzenie kościoła w dniu konsekracji ołtarza i odmówienie modlitw „Ojcze nasz” i „Wierzę”

23)   Odnowienie przyrzeczenia chrzcielnego w rocznicę chrztu lub w trakcie liturgii Wigilii Paschalnej

24)   Pobożne nawiedzenie jednej z czterech patriarchalnych bazylik rzymskich i odmówienie modlitw „Ojcze nasz” i „Wierzę”

25)   Udział w liturgii sprawowanej w stacyjnych kościołach Rzymu w określonych dniach roku

26)   W momencie śmierci, jeśli wierny modlił się za życia,

27)   Pobożne odmówienie Koronki do Miłosierdzia Bożego

28)   Uczestnictwo w kościele na terenie Polski w nabożeństwie „Gorzkich Żali” w czasie Wielkiego Postu

29)   Nawiedzenie dowolnej bazyliki mniejszej w dniach uroczystości świętych apostołów Piotra i Pawła, święto tytułu, 2 sierpnia (odpust Porcjunkuli) bądź jeden raz w ciągu roku nawiedzając bazylikę według uznania.

 

Wierni mogą także uzyskać odpust cząstkowy wznosząc myśl do Boga, czyniąc dzieło miłosierdzia, dokonując umartwienia własnej woli, nawiedzając cmentarz bądź świadcząc publicznie o własnej wierze oraz:

 

1)     Odmawiając akty cnót teologicznych i akt żalu za grzechy

2)     Odmawiając modlitwę „Do Ciebie, o święty Józefie”

3)     Odmawiając modlitwę „Dzięki Ci składamy, Wszechmogący Boże, za wszystkie dobrodziejstwa Twoje. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen”

4)     Odmawiając modlitwę „Aniele Boży stróżu mój”

5)     Odmawiając modlitwę „Anioł Pański” (w okresie wielkanocnym „Królowo nieba”)

6)     Odmawiając hymn „Duszo Chrystusowa”

7)     Odmawiając Skład Apostolski bądź Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański

8)     Odmawiając Psalm 51

9)     Odmawiając Psalm 129

10)   Odmawiając litanię do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny, do św. Józefa, do Wszystkich Świętych

11)   Odmawiając modlitwę św. Bernarda „Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo”

12)   Uczestnicząc w publicznej nowennie przed Bożym Narodzeniem, Zesłaniem Ducha Świętego i Niepokalanym Poczęciem

13)   Odmawiając modlitwę o jedność Kościoła

14)   Odmawiając modlitwę za Papieża

15)   Odmawiając modlitwę „Pod Twoją obronę”

16)   Biorąc udział w nauczaniu wiary chrześcijańskiej bądź samemu się jej ucząc

17)   Wysłuchując kazania

18)   Odmawiając modlitwę „Wieczny odpoczynek”

 

 

mat

 

 

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 104 290 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram