Przekłamana rzeczywistość
Jakub Majewski
Ten artykuł musi się zacząć się od przedstawienia autora: jestem twórcą gier komputerowych z wieloletnim doświadczeniem. Nie jestem więc wrogiem gier – wręcz przeciwnie, sam poświęcam na gry równie dużo czasu, co na książki, a do tego jestem gorąco przekonany o dobroczynnych walorach komercyjnych gier komputerowych jako środka wychowawczego lub edukacyjnego.
Stąd też artykuł niniejszy nieco różnić się będzie od zwykłych prasowych ostrzeżeń przed grami. Nie ukrywam ciemnych stron tej branży, ale też nie mam zamiaru potępiać gier całościowo jako gatunku. Tu akurat będziemy również omawiać najgorsze, co branża gier ma nam do zaserwowania, bo o tych grach trzeba wiedzieć. Miejmy jednak świadomość, że pomimo iż omawiane tutaj gry są wybrane z najpopularniejszych i największych produkcji, to jednak w tle – mniej widoczne, ale znacznie bardziej liczne – znajdziemy naprawdę wspaniałe produkcje o wysokiej wartości poznawczej, zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci.
Tymczasem już na wstępie zauważmy pewną cechę, która odróżnia gry od, na przykład, filmu. W filmie im większa produkcja, tym mniej kontrowersji ma prawo wzbudzać. Stąd też bluźnierczo‑pornograficzne produkcje Larsa Von Triera kosztują około dziesięciu milionów dolarów, podczas gdy James Cameron na Titanica zebrał w roku 1997 dwieście milionów. Rzecz jasna, wraz z postępującą deprawacją społeczeństwa, granice akceptowalności przesuwają się – niemniej im droższy film, tym „bezpieczniejszy”. Prosty rachunek ekonomiczny: chcesz zarobić, nie wybiegaj przed szereg.
Z grami jest inaczej. Największe produkcje zdecydowanie pozwalają sobie na więcej. Można wręcz powiedzieć: stawiają na kontrowersję jako dźwignię reklamy.
We wrześniu tego roku ukazała się kolejna, piąta już gra z brytyjskiej serii Grand Theft Auto. Pod względem technicznym jest prawdziwie imponująca – to szczegółowy fotorealistyczny świat, w którym gracz ma do swojej dyspozycji ogromne miasto, spotyka setki wirtualnych postaci. Gry z serii GTA są wręcz symbolami pokazującymi, jak wspaniałe rzeczy można by osiągnąć za pomocą gier. Można by. Ale…
Na czym polega rozgrywka w GTA? Gracz wciela się w rolę przestępcy, który wykonuje rozmaite zlecenia, od kradzieży samochodów po obrachunki gangów i morderstwa. W wolnym czasie pomiędzy misjami gracz ma pełną swobodę: może poruszać się po mieście, kraść samochody (na przykład, podbiegając do zatrzymanego na czerwonym świetle pojazdu, otwierając drzwi i wyrzucając na bruk kierowcę…), może w dowolnym momencie wyciągnąć broń i pobić lub zastrzelić jakiegoś przechodnia czy policjanta, może skorzystać z usług prostytutki, po czym ją zabić, aby odzyskać pieniądze…
Powyższy tekst jest tylko FRAGMENTEM artykułu opublikowanego w magazynie "Polonia Christiana".
Na Sri Lance w mieście Dehiwala, na południe od największego miasta Kolombo doszło do kolejnej, siódmej eksplozji, w której zginęły co najmniej dwie osób. Z koleiósma eksplozja miała miejsce na przedmieściach największego miasta - Kolombo. Według najnowszych informacji w wybuchach zginęło ponad 180 osób, a 500 zostało rannych. Według miejscowej policji wśród ofiar znajduje się co najmniej 35 obcokrajowców.
Według lokalnych mediów, już na początku kwietnia służby Sri Lanki miały informację o możliwych zamach samobójczych w kościołach w tym kraju. Odpowiedzialnymi za ataki miało być m.in. radykalne muzułmańskie ugrupowanie NTJ.
„Prawdopodobnie co najmniej dwie z sześciu eksplozji, do jakich doszło w wielkanocny poranek na Sri Lance były dziełem zamachowców samobójców”, poinformowała agencja AP.
„Co najmniej 180 sób zginęło, a prawie 500 zostało rannych w sześciu eksplozjach, do których doszło w niedzielę wielkanocną na Sri Lance”, informuje TVP INFO. Do wybuchów doszło w trzech kościołach i trzech hotelach.
W historii świata tylko przed jednym grobem zatoczono kamień oraz ustawiono przed nim na straży żołnierzy, aby zapobiec powstaniu złożonego w nim martwego człowieka: był to grób Chrystusa, wieczorem, w piątek zwany wielkim. Jakież widowisko mogłoby być bardziej absurdalne niż uzbrojeni żołnierze mający oko na zwłoki? Ale wartowników ustawiono na wypadek, gdyby Martwy zaczął chodzić, Milczący przemówił, a przebite Serce zaczęło bić gwałtownie w rytm życia. Mówili, że jest martwy; wiedzieli, że jest martwy; mówili, że nie powstanie ponownie, a jednak obserwowali!
Copyright 2019 by
STOWARZYSZENIA KULTURY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
M. KS. PIOTRA SKARGI
Prośbę o zgodę należy kierować do Redakcji Portalu na adres [email protected] Zgoda udzielana jest w formie pisemnej lub elektronicznej.
Rozpowszechnianie utworów, po uzyskaniu zgody, możliwe jest tylko pod warunkiem podania bezpośrednio pod publikowanym utworem informacji o źródle pochodzenia (PCh24.pl) oraz odnośnika do strony źródłowej (link z atrybutem rel=”follow”). Zgoda nie obejmuje ilustracji do tekstów. Niniejsza klauzula nie dotyczy użytkowników Portalu, linkujących utwory zamieszczone w Portalu w mediach społecznościowych.
Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi informuje, że strona pch24.pl wykorzystuje pliki cookies, aby umożliwić i usprawnić działanie niektórych elementów witryny, jak również w celach statystycznych i marketingowych.