Kardynał Kurt Koch po raz kolejny deklaruje, że jest pełen nadziei na radykalne zbliżenie z protestantami i podkreśla zgodność intuicji Lutra z reformami II Soboru Watykańskiego. Z kolei kardynał Gerhard Müller rysuje fundamentalne różnice w pojmowaniu prymatu papieża. Jaki więc będzie ekumenizm najbliższych lat?
O ile przewodniczący Papieskiej Rady ds. Jedności Chrześcijan kard. Kurt Koch uważa, że w dialogu z protestantami trzeba skupić się na „wdzięczności, pokucie i nadziei”, to prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Gerhard Müller kładzie nacisk na fundamentalne różnice. Kluczem do zrozumienia podziału między katolikami a luteranami jest w jego ocenie pojmowanie Urzędu Piotrowego.
Wesprzyj nas już teraz!
500-lecie reformacji jest dobrą okazją do wzmocnienia wysiłków ekumenicznych. Aby szansa ta została właściwie wykorzystana należy zadbać, by rok 2017 był „nie zwieńczeniem, ale nowym początkiem starań ekumenicznych o pełną wspólnotę między katolikami a luteranami”. Takie stanowisko przedstawił przewodniczący Papieskiej Radzie ds. Jedności Chrześcijan szwajcarski kardynał Kurt Koch, przemawiając w niedzielę na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Według kardynała jedność chrześcijan można próbować wypracować dzięki właściwemu połączeniu „wdzięczności, pokuty i nadziei”. Koch podkreślał, że na II Soborze Watykańskim podjęto pewne inicjatywy Marcina Lutra, jak choćby ponowne odkrycie powszechnego kapłaństwa wszystkich ochrzczonych czy też celebrowanie mszy świętej w języku lokalnym. Kardynał podkreślał, że herezjarcha Marcin Luter „w żadnej mierze nie chciał rozłamu z Kościołem katolickim ani założenia nowego Kościoła”. Chodziło mu jedynie o „odnowienie całego chrześcijaństwa w duchu Ewangelii”.
Austriacki portal Kath.net uzupełnia stanowisko Kocha o inne spojrzenie prezentowane przez prefekta Kongregacji Nauki Wiary, kard. Gerharda Müllera. Ten niemiecki purpurat wydał niedawno książkę pt. „Papież – misja i zadanie”, w której wiele uwagi poświęca dysonansowi między katolickim a protestanckim spojrzeniem na Piotra i posługę piotrową. To właśnie sprawa samego papieża jest według Müllera najważniejszą kością niezgody między katolikami a protestantami ze względu na znaczenie urzędu piotrowego dla obrazu całości Kościoła. Podkreślając te różnice, komentuje redakcja Kath.net, kard. Müller stawia się przeciwko „ekumenicznemu mainstreamowi”, który zwraca uwagę przede wszystkim na kwestię Komunii Świętej i ewentualną możliwość interkomunii. Według Müllera papieski prymat jurysdykcyjny jest dla Kościoła fundamentalny, stąd wszelkie próby ekumeniczne możliwe są wyłącznie w ramach wypełniania tego prymatu. O ile dla kardynała istniejące między Kościołem a protestantami różnice są oczywiste, to perspektywy dialogu i pojednania malują się w znacznie mniej konkretnych barwach.
Źródło: Kath.net
Pach
Zobacz także:
Prostestantyzm potępiony przez papieży
