30 grudnia 2019

Półwiecze Davos. Forum wyznacza trendy dla świata i… Kościoła

(Fot. Reuters / Forum)

Światowe Forum Ekonomiczne w ciągu blisko 50 lat zainicjowało wiele przełomowych wydarzeń. Między innymi wypromowało aktywistów klimatycznych oraz otwarcie na Chiny. Wskazało także, jaką rolę „powinien” pełnić Kościół katolicki. To zaskakujące, ale Watykan realizuje postulaty komórki Światowego Forum Ekonomicznego, czyli Global Agenda Council on the Role of Faith.

 

Od 1971 roku politycy i biznesmeni, miliarderzy i szefowie wpływowych think tanków oraz mediów spotykają się zimą w alpejskim miasteczku Davos na rozmowach o największych wyzwaniach dla świata i kapitalizmu.

Wesprzyj nas już teraz!

 

Idea powołania Światowego Forum Ekonomicznego (WEF) pojawiła się na początku lat siedemdziesiątych, gdy zimna wojna podzieliła planetę, przedłużała się wojna w Wietnamie i nadciągał kryzys naftowy. Niemiecki profesor ekonomii Klaus Schwab, zgodnie z „teorią interesariuszy” zaczął budować „kapitalizm interesariuszy”, który miał służyć wszystkim stronom, począwszy od właścicieli kapitału, akcjonariuszy, pracowników, a skończywszy na całym społeczeństwie.

 

Wizja społecznie odpowiedzialnego modelu stała się naczelną zasadą Światowego Forum Ekonomicznego, którego uczestnicy winni – zgodnie „z postawą otwartości i współpracy” – wymieniać swoje poglądy.

 

Jak informuje na swojej stronie WEF, w ciągu ostatnich pięćdziesięciu lat Davos odzwierciedlało najważniejsze wydarzenia w historii świata – od upadku Muru Berlińskiego po wzrost globalizacji i wylansowanie ideologii zrównoważonego rozwoju. Forum miało zapobiec wojnie między Grecją a Turcją i zbudować mosty gospodarcze na całym świecie, przypieczętować koniec apartheidu; zainicjować otwarcie na Chiny oraz sojusz GAVI, który przyczynił się do zaszczepienia 700 milionów dzieci.

 

„Nowy humanizm” Pecceiego

Na spotkania do Davos zapraszani są przywódcy, którzy mają udział w decyzjach dotyczących naszej wspólnej przyszłości, a więc szefowie globalnych korporacji, instytucji międzynarodowych, ale także naukowcy, działacze, młodzież i liderzy liberalnych organizacji pozarządowych, czyli NGO.

 

Zaczątkiem Światowego Forum Ekonomicznego było Europejskie Forum Zarządzania, które odbyło się w 1971 roku z inicjatywy Schwaba. Rok wcześniej opuścił on szwajcarską grupę przemysłową Escher Wyss, by zorganizować dwutygodniową konferencję. W pierwszym spotkaniu w Davos w lutym 1971 r. wzięło udział około 450 uczestników z 31 krajów. Byli to menedżerowie z różnych firm w Europie, a także członkowie Komisji Europejskiej i czołowi naukowcy z amerykańskich uniwersytetów. Początkowo uczestnicy spotkania skupili się na ulepszeniu technik zarządzania.

Pierwszym współpracownikiem Schwaba była jego obecna żona Hilde Stoll, która prowadzi Schwab Foundation for Social Entrepreneurship.

 

W ramach Forum w 1973 r. włoski przemysłowiec Aurelio Peccei wygłosił po raz pierwszy przemówienie na temat swojej książki The Limits to Growth, wywołując sensację i kwestionując stabilność globalnego wzrostu gospodarczego. Autor – założyciel i szef Klubu Rzymskiego – nakreślił wybory, jakich społeczeństwo musi dokonać, aby pogodzić rozwój gospodarczy z ograniczeniami środowiskowymi. Wezwał m.in. do zmniejszenia przyrostu naturalnego i zerowego wzrostu PKB. Tak zwany nowy humanizm Pecceiego, wychowanego m.in. w ZSRS i Chinach, wykreował obecnie lansowany „zrównoważony rozwój”. Aktywista w 1979 r. zainicjował Forum Humanum – organizację, mającą stać się forum współpracy młodzieży Pierwszego, Drugiego i Trzeciego Świata.

 

Włoski przemysłowiec o lewicowych poglądach straszył już pod koniec lat 60. rychłą katastrofą z powodu nadmiernej eksploatacji przyrody. W książce „Ku przepaści” z 1969 r. zarysował koncepcję rozwoju zrównoważonego. Fascynował się ewolucjonizmem i szeroko pojętą duchowością wschodnią, którą chciał upowszechnić, by budować nową cywilizację.

 

W 1976 roku Forum wraz z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju Przemysłowego (UNIDO), z myślą o gospodarkach wschodzących uruchomiło specjalny program, oferując uczestnikom Davos platformę do prezentacji projektów inwestycyjnych. Wśród 26 państw korzystających z tej inicjatywy były: Boliwia, Iran, Wybrzeże Kości Słoniowej, Nigeria, Filipiny czy Tajlandia. Spotkanie wypromowało ekologów i aktywistów społecznych takich, jak np. Ralph Nader.

 

Po wojnie arabsko-izraelskiej w 1973 r. i wynikającym z niej embargu naftowym, stosunki Zachodu z krajami arabskimi stały się napięte. W październiku Forum zorganizowało pierwsze arabsko-europejskie sympozjum współpracy biznesowej w szwajcarskim Montreux, wraz z wiodącymi instytucjami arabskimi i europejskimi. Przygotowało ono podłoże do transformacji komunistycznych krajów.

 

Otwarcie na Chiny i Sowiety

Schwab z dużym zainteresowaniem śledził wczesne reformy gospodarcze Deng Xiaopinga. W 1979 r. do Davos zaproszono delegację Chińskiej Republiki Ludowej. Jeszcze tego samego roku Schwab złożył swoją pierwszą wizytę w Państwie Środka, na zaproszenie przewodniczącego Chińskiej Akademii Nauk Społecznych. Przewodniczył delegacji Forum 20 dyrektorów generalnych europejskich przedsiębiorstw.

 

Był to początek długotrwałych relacji między Forum a Chinami. Z czasem doszło m.in. do stworzenia corocznego wydarzenia „China Business Summit”, a od 2007 r. cyklicznego „Summer Davos” w azjatyckim państwie. Oficjalnie spotkanie Annual Meeting of New Champions gromadzi co 12 miesięcy czołówkę korporacji wiodących prym w innowacjach i nauce.

 

Po latach Europejskie Forum Zarządzania zmieniło nazwę na Światowe Forum Ekonomiczne. W 1987 r. w Davos minister spraw zagranicznych Niemiec Zachodnich Hans-Dietrich Genscher wezwał Zachód do zmiany podejścia wobec Związku Sowieckiego. Niektórzy historycy uważają jego przemówienie za krytyczny wyznacznik końca zimnej wojny.

 

W tym czasie ZSRS starał się przeprowadzić poważne reformy gospodarcze i polityczne – pierestrojkę (restrukturyzację) i głasnost (otwartość) pod przewodnictwem Michaiła Gorbaczowa. – Zachód nie ma powodów do obaw przed współpracą – mówił uczestnikom spotkania Genscher.

 

Nasze motto musi brzmieć: traktujmy Gorbaczowa poważnie (…). Gdyby dziś, po 40 latach konfrontacji w stosunkach Zachód-Wschód istniała możliwość osiągnięcia punktu zwrotnego, byłoby błędem historycznym, gdyby Zachód przegapił tę okazję tylko dlatego, że nie jest w stanie przezwyciężyć ogólnego sposobu myślenia, który w odniesieniu do Związku Radzieckiego zawsze zakładał najgorszy scenariusz – przekonywał niemiecki polityk.

 

W tym czasie do Davos przybyła pierwsza oficjalna delegacja z ZSRS. Przewodził jej Iwan Iwanow, pierwszy wiceprzewodniczący Państwowej Komisji Spraw Zagranicznych. Wyjaśniał on implikacje nowych reform.

 

Transformacje, integracje, pojednanie

W 1988 r. Forum miało się przyczynić do uniknięcia wojny między Grecją a Turcją. Do pierwszego spotkania między przywódcą Turcji Turgutem Özalem i premierem Grecji Andreasem Papandreu doszło z inicjatywy Schwaba w 1986 r. Kolejne, w Atenach i Ankarze ostatecznie doprowadziły do podpisania w 1988 wynegocjowanej Deklaracji z Davos w sprawie normalizacji stosunków.

 

Wojna byłaby nieunikniona, gdyby wcześniej nie doszło do osobistego spotkania w Davos obu przywódców – miał mówić później Papandreu.

 

Światowe Forum Ekonomiczne od samego początku sporo miejsca poświęcało kwestiom ocieplania się klimatu, epidemii HIV/AIDS, aborcji i szczepieniom.

 

W październiku 1989 r. runął Mur Berliński, symbol zimnej wojny. 3 października 1990 roku Niemcy połączyły się. Helmut Kohl wraz z Klausem Schwabem wcześniej omawiali kwestie związane ze zjednoczeniem. Po dyskusjach w Davos powstała nieformalna grupa parlamentarzystów z Niemiec wschodnich i zachodnich, która wezwała do wdrożenia programu stabilizacji monetarnej dla Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Inicjatywa ta stała się filarem fuzji gospodarczej.

 

Podczas dorocznego spotkania odbyła się także sesja „Nowa Europa”, w której wzięli udział po raz pierwszy szefowie Europy Zachodniej i Wschodniej.

 

W Davos omówiono także kwestie integracji komunistycznych krajów azjatyckich, przyczyniając się do integracji Socjalistycznej Republiki Wietnamu z ASEAN.

 

Również w Davos Nelson Mandela z prezydentem F.W. de Klerkiem doszli do porozumienia w sprawie transformacji RPA. Po długotrwałych rozmowach w 1992 r. obaj liderzy uścisnęli sobie dłonie, inicjując koniec polityki apartheidu.

 

Nelson Mandela, przywódca komunistycznej bojówki i szef Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC), zwolniony z więzienia dwa lata wcześniej, pojawił się w Davos wspólnie z prezydentem RPA – FW de Klerkiem i naczelnym ministrem KwaZulu, Mangosuthu Buthelezi. To spotkanie trzech kluczowych graczy procesu transformacji w RPA było przypieczętowaniem „okrągłego stołu”, podczas którego ekipa Mandeli w zamian za gwarancje udziału w rządzeniu i napływ gotówki zagwarantowała nienaruszalność biznesu koncernów zachodnich.

 

ANC opowiadała się za nacjonalizacją banków, kopalń i strategicznych gałęzi przemysłu, ale podczas dyskusji z innymi przywódcami w Davos Mandela ponownie się „zastanowił” na swoimi celami i „całkowicie zmienił poglądy” – jak wspominał później dziennikarz Anthony Sampson, biograf Mandeli.

 

O finansach i depopulacji

W Davos decydowano o kluczowych reformach globalnego systemu finansowego. Światowe Forum Ekonomiczne doprowadziło do spotkania w 1988 r. ministrów finansów z 20 krajów (rozwiniętych i rozwijających się), w następstwie kryzysu, który dotknął rynki wschodzące, zwłaszcza Azję.

 

W 2008 r. Schwab zaproponował zorganizowanie szczytu G20, by rozwiązać problem globalnego spadku gospodarczego. We wrześniu 2009 roku światowi przywódcy zebrani w Pittsburghu ogłosili, że G20 zastąpi G8 jako główne forum koordynacji globalnej polityki gospodarczej.

W 1999 r. Schwab wraz z liderami ONZ doprowadził do ustalenia Global Compact ONZ, czyli zestawu dziesięciu zasad etycznych, których zobowiązało się przestrzegać prawie 10 tysięcy firm, propagując tzw. zrównoważony rozwój.

 

W 2000 r. Davos zgromadziło ogromną rzeszę liderów politycznych i biznesowych. Po raz pierwszy na spotkanie przybył amerykański prezydent Bill Clinton. Zainicjowano wówczas Global Alliance for Vaccines and Immunization (GAVI), propaguje akcje szczepionkowe w krajach rozwijających się. Obok walki z AIDS i innymi chorobami wyasygnowano fundusze na tzw. długotrwałą antykoncepcję. Jednym z pierwszych zwolenników GAVI był założyciel Microsoftu, Bill Gates, regularnie uczestniczący w spotkaniach w Davos od 1996 roku. Do 2018 roku GAVI zaszczepiła ponad 700 milionów dzieci. W późniejszych latach w szwajcarskim kurorcie powołano do życia inne organizacje o podobnym charakterze jak: Globalny Fundusz Walki z AIDS, TB i Malarią (2002) oraz Koalicję na rzecz innowacji w zakresie gotowości epidemiologicznej (2017).

 

W 2002 r. Światowe Forum Ekonomiczne odbyło swoje doroczne spotkanie nie w szwajcarskim kurorcie, lecz w Nowym Jorku – jedyny raz w historii, by okazać solidarność po ataku na bliźniacze wieże World Trade Center.

 

W 2005 r. Światowe Forum Ekonomiczne uruchomiło program „Upodmiotowienie kobiet: pomiar globalnej luki między płciami”. Jego celem jest wciągnięcie jak największej liczby kobiet na rynek pracy. Kluczowe zaś jest upowszechnienie antykoncepcji i walka z dyskryminacją ze względu na płeć.

 

Forum od tego czasu powołało szereg grup zadaniowych w różnych krajach, które śledzą postępy w tym zakresie. Współpracują one z rządami i przedsiębiorstwami w celu przyspieszenia postępów w kierunku równouprawnienia.

 

W 2007 r. Forum ostrzegało przed globalnym kryzysem finansowym, powodowanym przez spekulacje na rynku nieruchomości w USA i zwracało uwagę na wyzwania tzw. czwartej rewolucji przemysłowej, czyli ery cyfrowej.

 

Zrównoważony rozwój

Nawiązując do książki Schwaba z 2016 w Davos rozmawiano o bezprecedensowej transformacji przedsiębiorstw i społeczeństw. Forum powołało specjalne Centrum czwartej rewolucji przemysłowej, które współpracuje z ponad 100. firmami i rządami na całym świecie. Koncentruje się ona na opracowaniu elastycznej polityki dla nowych technologii, by maksymalizować korzyści korporacji IT, jednocześnie minimalizując ryzyko dla całego społeczeństwa.

 

Sieć opracowała m.in. regulacje dotyczące udostepnienia przestrzeni powietrznej dla dronów i samolotów komercyjnych. Wprowadziła też wytyczne dla rządów odnośnie zamówień na rozwiązania w zakresie sztucznej inteligencji i opracowała politykę przechowywania i udostepnienia danych osobowych. W przygotowaniu jest ponad 45 projektów dot. regulacji w zakresie 5G, automatyzacji itp.

 

W ubiegłym roku w spotkaniu w Davos wzięli udział liczni przywódcy światowi z udziałem kanclerz Niemiec Angeli Merkel, prezydenta USA Donalda Trumpa, premiera Indii Narendry Modi, prezydenta Francji Emmanuela Macrona, premier Wielkiej Brytanii Theresy May itd.

Na froncie geopolitycznym premier Grecji Alexis Tsipras spotkał się ze swoim macedońskim odpowiednikiem Zoranem Zaevem. Uzgodniono zmiany w zakresie wrogiej polityki. W Davos pojawiła się także aktywistka histerii klimatycznej, Greta Thunberg.

 

W ubiegłym roku politycy uzgodnili, że przyspieszą działania globalne w dziedzinie klimatu poprzez współpracę sektora publicznego i prywatnego. Powstały Alliance of CEO Climate Leaders, sojusz skupiający globalnych liderów biznesu zajmujących się przejściem do niskoemisyjnej gospodarki i Mission Possible, której celem jest doprowadzenie do zerowej emisji CO2 w żegludze i lotnictwie do 2050 r.

 

Rok 2019 był również pierwszym rokiem, w którym uchodźca objął rolę współprzewodniczącego debaty przeciw niesprawiedliwości, ponieważ Forum promuje wszelkie oenzetowskie porozumienia, ułatwiające migrację i mieszanie się kultur.

 

W 2020 r. szczyt w Davos skupi się na kwestii przyspieszania wdrażania „zrównoważonego świata”.

 

50. doroczne spotkanie Światowego Forum Ekonomicznego w Davos po raz kolejny będzie naciskało na „kapitalizm interesariuszy” i jego priorytety w obecnej epoce: pomoc rządom i instytucjom międzynarodowym w śledzeniu postępów w zakresie realizacji paryskiego porozumienia klimatycznego, celów zrównoważonego rozwoju oraz ułatwienia dyskusji na temat zarządzania technologią i handlem.

 

Osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju będzie centralnym punktem rozmów w Davos. – Ludzie buntują się przeciwko elitom gospodarczym, które ich zdaniem zdradziły, a nasze wysiłki, aby ograniczyć globalne ocieplenie do 1,5 stopnia C, niebezpiecznie osłabiły się – stwierdził Schwab. – Zważywszy na to, że świat znajduje się na tak krytycznym rozdrożu, w tym roku musimy opracować „Manifest z Davos 2020”, by ponownie przypomnieć cele i zbadać postępy firm oraz rządów we wdrażaniu Agendy 2030 – dodał.

 

Schwab przypomina, że Światowe Forum Ekonomiczne powstało, by promować zerowy wzrost gospodarczy i przez następne 50 lat chce się do tego przyczyniać.

 

„Wiara musi być zaangażowana”

Warto dodać, że Światowe Forum Ekonomiczne powołało do życia specjalną komórkę: Global Agenda Council on the Role of Faith (Globalną Agendę ds. Roli Wiary). To ona wskazała, co „musi” zmienić w swoim nauczaniu Kościół Katolicki. I tak zasugerowano zmianę prawa naturalnego, koncepcji winy i grzechu, wojny sprawiedliwej, a także nauczanie w sprawie kary śmierci.

 

Agenda, skupiająca wykładowców z uniwersytetów całego świata, zasugerowała w swoich opracowaniach, w jaki sposób Kościół katolicki może pomóc w realizacji celów zrównoważonego rozwoju, zobowiązując się do przestrzegania pewnych „wartości”, które pozwolą wprowadzić politykę niezbędną dla transformacji ekonomicznej i społecznej świata.

 

Prezes Forum Klaus Schwab twierdzi, że „wartości nie mogą być uzasadnione jedynie procesem intelektualnym. Wiara musi być zaangażowana”.

 

Agenda w opracowaniu z 2016 r. podaje, że w kwestii wzrostu ekonomicznego i społecznej transformacji cenna jest katolicka etyka pracy, poświęcenie dla innych, aktywizowanie do czynów społecznych, wolontariat itp. Problemem jest konserwatyzm, tradycjonalizm, niechęć do zmian, nastawienie bardziej na życie wieczne niż doczesne, „sekciarstwo”, zakonserwowane podziały społeczne. Forum oczekuje, że Kościół będzie krytykował gospodarkę opartą na wzroście PKB, pomoże w walce z korupcją i w stabilizacji politycznej.

 

Ekonomiści jako niebezpieczne postrzegają ograniczenie dostępu osób niewierzących, homoseksualistów itp. do biznesów katolickich. Nie podoba im się teoria wojny sprawiedliwej, teocentryzm „prowadzący do fanatyzmu” i odmienne (kreacjonistyczne a nie darwinowskie) spojrzenie na naturę. To problem dla uzasadnienia upowszechnienia antykoncepcji, sterylizacji, teorii gender, eutanazji itp.

 

Wielkim problemem – czyli tym, co Kościół miałby zmienić – jest tradycjonalizm i konserwatyzm, patriarchalizm, sprzeciw wobec kontroli urodzeń i szczepionek, koncepcja winy, grzechu i przebaczenia. Forum zauważa ogromne bogactwo grup religijnych, wspólnot i chciałoby większego wykorzystania posiadanych przez nich zasobów w inwestycje.

 

Agenda wskazała na potrzebę upowszechnienia dialogu międzyreligijnego, stworzenie panteistycznej religii i „sprawiedliwości planetarnej”, by powszechnie wdrażać Agendę 2030.

Światowe Forum Ekonomiczne postuluje obrót bezgotówkowy, obawiając się – na co wskazują obecne trendy po kryzysie – tworzenia zamkniętych kręgów nieformalnej wymiany handlowej i świadczenia usług finansowych w grupach religijnych (towar za towar, pożyczki nieformalne między bliskimi, przyjaciółmi). Ponieważ mikrofirmy i osoby prywatne w krajach ubogich rezygnują z usług instytucji finansowych, światowa finansjera chce włączyć je do głównego systemu, by „wszyscy sprawiedliwie mogli czerpać z niego zyski”.

 

 

 

Źródło: weforum.org, PCh24.pl

Agnieszka Stelmach

 

 

 

 

 

 

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 104 515 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram