13 grudnia 1908 roku urodził się Plinio Corrêa de Oliveira. Ten wielki myśliciel, gorliwy katolik i wielki czciciel Matki Bożej doskonale odczytywał zarówno historyczne jak i aktualne wydarzenia, i ostrzegał przed zgubnymi dla człowieka skutkami Rewolucji. Był wielkim czcicielem i apostołem Maryi oraz propagatorem Orędzia Fatimskiego. Poniżej przywołujemy wspomnienia i publikacje dotyczące tego niezrównanego Kontrrewolucjonisty.
Zebrane poniżej materiały stanowią fragmenty publikacji przygotowanych przez PCh24.pl Aby poznać pełną treść tekstu, wystarczy kliknąć w link zamieszczony poniżej fragmentu.
Gdy po śmierci Stalina komunizm zaczął się delikatnie liberalizować, Kościół w krajach okupowanych przez czerwoną zarazę stanął przed dramatycznym wyborem: czy rozpocząć w miarę pokojową koegzystencję z prokremlowskimi władzami, czy trwać w nieugiętej wrogości. Podpowiedź przyszła z dalekiej Brazylii, szybko jednak potępił ją… młody Tadeusz Mazowiecki – pisze Krystian Kratiuk.
Wesprzyj nas już teraz!
W roku 1963 w São Paolo ukazała się broszura autorstwa Plinia Corrêa de Oliveira zatytułowana Wolność Kościoła w państwie komunistycznym (A liberdade de Igreja no Estado komunista), na kartach której brazylijski myśliciel zdecydowanie opowiedział się za odrzuceniem przez Kościół współistnienia z czerwonym reżimem i pozostaniem w ukryciu. Dlaczego? Twierdził, że tylko wówczas biskupi będą mogli w sposób pełny kontynuować swą apostolską misję.
Brazylijczyk doskonale odczytywał wysyłane przez komunistów sygnały, nazywając głoszoną przez nich odwilż jedynie taktyczną inscenizacją, będącą w istocie jawnym fortelem, którego nie można traktować serio (…)
Cały tekst Krzyżowiec kontra katolik otwarty można przeczytać TUTAJ
Warto poznać związki brazylijskiego myśliciela z Polską. Otóż 14 kwietnia 1974 roku Plinio Corrêa de Oliveira otrzymał order „Polonia Restituta”.
Order Polonia Restituta to jedno z najstarszych polskich odznaczeń państwowych. Przyznaje się je za szczególne osiągnięcia naukowe, gospodarcze czy kulturalne. Brazylijski działacz otrzymał wyróżnienie z rąk Tomasza Rzyskiego, Ministra Spraw Społecznych Rządu RP na uchodźstwie. Uroczystość odbyła się w hotelu Othon Palace w Sao Paulo, a uczestniczyli w niej przedstawiciele narodów podbitych przez komunizm i reprezentanci założonej przez Brazylijczyka organizacji TFP.
Przypominamy też wspomnienia ze spotkań z Mistrzem Pana Leonarda Przybysza, jednego z inicjatorów powstania SKCh. Jak mówi, Profesor swoje wielkie powołanie realizował w sposób pełny i doskonały. – W mojej opinii kiedyś doczekamy się jego beatyfikacji – wspomina „Krzyżowca XX wieku”.
Przeczytaj całe wspomnienie TUTAJ
Profesor wielką wagę przywiązywał o Orędzia Matki Bożej z Fatimy. Przypominamy niektóre jego zapiski na ten temat. Jak pisał: Rozważając teologię historii, tak mocno zapomnianą w dzisiejszym świecie, dochodzimy do wniosku, iż w dziejach państw i narodów istnieje jedna bardzo pewna zasada – jeśli narody grzeszą, spotyka je zasłużona kara. Najczęściej objawiają się one poprzez wielkie katastrofy, co uzmysławia nam także orędzie z Fatimy.
Każdy, kto choć trochę zna historię potwierdzi, że największe i najgłośniejsze katastrofy zbierają się nad tymi, którzy mają być ukarani wcześniej, i wiszą nad nimi jakiś czas, niczym ciemne chmury. Zjawisko to pozostaje generalną zasadą tego typu okropnych wydarzeń.
Wszelkie kataklizmy które nas spotkały, począwszy od Potopu, poprzez upadek Jerozolimy, wschodnich i zachodnich imperiów, a w końcu protestantyzm, Rewolucja Francuska i rosyjska rewolucja komunistyczna wzbierały bardzo długo, pozostawały zawieszone nad narodami. Ludzie – w tym także rządzący – nie dostrzegają zwykle niebezpieczeństwa.
Cały tekst Fatima i nieuchronność kary Bożej jest dostępny TUTAJ
Przypominamy również tekst prof. Jacka Bartyzela, opublikowany kilka lat temu jako wstęp do biografii brazylijskiego myśliciela – książki „Krzyżowiec XX wieku”, autorstwa prof. Roberto de Mattei.
Plinio Corrêa de Oliveira nie jest – dzięki Bogu – postacią zupełnie nieznaną w naszej ojczyźnie. Przed kilku laty krakowskie „Arcana” wydały jego opus magnum – Rewolucję i Kontrrewolucję, a w miesięczniku pod tym samym tytułem opublikowano jego Autobiografię filozoficzną. Mamy także pięknie wydaną – przez Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi – Drogę Krzyżową. Również w innych czasopismach („Pro Fide Rege et Legę”, „Punkt Widzenia”) i opracowaniach (Encyklopedia „Białych Plam”) czytelnik polski znaleźć może fragmenty różnych prac „Doktora Plinio”, zwłaszcza niedocenionej subtelności wykłady z cyklu Środowiska –Zwyczaje – Cywilizacje, tudzież przyczynki mu poświęcone.
Jednakowoż ukazanie się pracy profesora Roberta de Mattei wytwarza zupełnie nową jakość w polskiej recepcji dzieła brazylijskiego bojownika sprawy Chrystusowej. Przede wszystkim dlatego, że jest to bez wątpienia najlepsza i najpełniejsza, jak dotąd, monografia, jaką o Plinio Corrêi de Oliveira napisano – lecz nie tylko dlatego. Mamy tu bowiem do czynienia z czymś znacznie większym, niż tylko spełniającą wszelkie standardy warsztatowe rozprawą naukową, albo – z innego punktu widzenia – zajmującą vie romancée. Książka profesora de Mattei istotnie angażuje czytelnika, ale nie zaspokajaniem próżnej ciekawości tyczącej „sławnego człowieka”, lub choćby podniet intelektualnych. Przenika ona – chciałoby się rzec: „prześwietla” delikatnym i czułym, a jednocześnie niezwykle precyzyjnym aparatem poznawczym i empatycznym – niezmierzone bogactwo myśli, czynu i duchowości człowieka, który żył na tym świecie, ale był nie z tego świata; który żył tak, jak by już mieszkał „w domu Ojca swego”.
Cały tekst Plinio Correa de Oliveira – Apostoł Kontrrewolucji dostępny jest TUTAJ
Najprostsza droga do Najświętszego Serca Jezusowego – gwaranta naszego zbawienia – wiedzie przez Niepokalane Serce Maryi, która jest najpewniejszą Ucieczką Grzesznych i Wszechmocną Orędowniczką naszą u Boga.
Poznaj poruszające rozważanie Plinio Correa de Oliveiry
Prof. Plinio Corrêa de Oliveira bezkompromisowo głosił: państwo kolektywistyczne, konfiskując dobra prywatne, znajduje się moralnie, ni mniej ni więcej, jak w sytuacji opryszka. A ci, którzy otrzymują od państwa takie skonfiskowane dobra wzbogacają się na kradzieży. Ta obrona własności prywatnej nie straciła, bynajmniej do dzisiaj na aktualności.
Przeczytaj tekst: Plinio Correa de Oliveira – apologeta własności prywatnej
Zobacz także:
