Z tej okazji w archikatedrze przemyskiej odbyły się uroczystości jubileuszu 70-lecia kapłaństwa arcybiskupa seniora Ignacego Tokarczuka. Mszy św. z udziałem jubilata przewodniczył abp Józef Michalik, a kazanie wygłosił bp Edward Frankowski z Sandomierza. Specjalny list gratulacyjny przesłał papież Benedykt XVI.
„Dziękuję Bogu za wszelkie dobro, które zaistniało w sercach ludzkich dzięki Twojej posłudze” – napisał Ojciec Święty.
Wesprzyj nas już teraz!
Papież wspomina w swoim liście trudny czas przygotowania do kapłaństwa abp. Tokarczuka, który przypadał na II wojną światową, późniejszą pracę naukową oraz wyraża wdzięczność „za szczególne świadectwo wierności Chrystusowi i odważną organizację struktur diecezjalnych, budowę licznych kościołów i tworzenie parafii w trudnych czasach totalitaryzmu komunistycznego, pomimo restrykcji ze strony władzy”.
Arcybiskupa seniora Ignacego Tokarczuka święcenia otrzymał z rąk bp. Eugeniusza Baziaka 21 czerwca 1942 r. we Lwowie. W okresie komunizmu bp Tokarczuk podjął bezkompromisową walkę z systemem, przez co rząd PRL uznawał go za jednego z najpoważniejszych wrogów ustroju, natomiast lud – za „biskupa niezłomnego”.
Abp Ignacy Tokarczuk jest obecnie najstarszym biskupem w Polsce. Urodził się 1 lutego 1918 r. w Łubiankach Wyższych k. Zbaraża. Studiował w Seminarium Duchownym we Lwowie. Święcenia kapłańskie przyjął we lwowskiej katedrze 21 czerwca 1942 r., z rąk bp Eugeniusza Baziaka. Rozpoczął pracę jako wikariusz w parafii Złotniki k. Podhajec. W 1944 r. UPA wydała na niego wyrok śmierci. Dzięki ostrzeżeniu udało mu się jednak zbiec do Lwowa, gdzie pozostał do 1945 r. jako wikariusz parafii św. Marii Magdaleny.
Po wojnie zajmował się pracą naukową. Na KUL podjął studia nauk społecznych i filozofii chrześcijańskiej, które zakończył doktoratem z filozofii. Wykładał w Warmińskim Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie, równolegle pracował m.in. jako duszpasterz akademicki. W ostatnich latach przed przyjęciem sakry biskupiej był adiunktem na Wydziale Teologii KUL.
W 1965 r. otrzymał nominację na ordynariusza diecezji przemyskiej. Święceń biskupich udzielił mu 6 lutego 1966 r. w przemyskiej katedrze kard. Stefan Wyszyński.
Bp Ignacy Tokarczuk poprzez swój bezkompromisowy stosunek do PRL i odważne wystąpienia przeciwko zakłamaniu i ateizacji społeczeństwa, szybko uzyskał miano jednego z najpoważniejszych i najtrudniejszych wrogów ustroju. Inicjował powstawanie nowych parafii i budowanie kościołów. W czasie jego posługi w diecezji przemyskiej zostało utworzonych 220 nowych parafii i 430 kościołów. Wszystkie bez zgody władz. O wszelkich przejawach szykan bp Tokarczuk mówił wprost i otwarcie. Zyskał tym przydomek „biskupa niezłomnego”.
Przyświecała mu idea rozwoju duszpasterstwa. Budowanie nowych świątyń miało na celu zmniejszenie wiernym odległości na nabożeństwa, wspierał różne inicjatywy.
Był m.in. członkiem Rady Głównej Episkopatu Polski, członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego, ds. Budowy Kościołów, a w latach 1967 – 1989 r. – członkiem Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu PRL. Ze względu na swoje bezkompromisowe działania był bezwzględnie inwigilowany i szykanowany przez władze i służbę bezpieczeństwa.
KAI
