To indywidualne czyny funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa PRL powinny być podstawą oceny służby na rzecz totalitarnego państwa – stwierdził w środę Sąd Najwyższy, który rozpatrywał sprawę ustawy dezubekizacyjnej. Składowi sędziowskiemu przewodniczył Józef Iwulski, mający na swym koncie służbę w WSW i sądzenie opozycjonistów z okresu PRL.
Wesprzyj nas już teraz!
Do Sądu Najwyższego trafiła sprawa z Białegostoku. Instancja apelacyjna nie rozstrzygnęła, czy do obniżenia świadczeń emerytalnych dawnych pracowników aparatu bezpieczeństwa totalitarnego państwa, wystarczy fakt przynależności do jego struktur.
„Według Sądu Najwyższego kryterium służby na rzecz totalitarnego państwa nie powinno być stosowane automatycznie po przekazaniu takiej informacji przez IPN, lecz na podstawie wszystkich okoliczności sprawy, w tym indywidualnych czynów i ich weryfikacji pod kątem naruszenia podstawowych praw i wolności człowieka” – relacjonuje portal DoRzeczy.pl.
Na czele siedmioosobowego składu sędziowskiego stanął w środę Józef Iwulski, który w okresie komunistycznym służył w Wojskowej Służbie Wewnętrznej, zaś podczas stanu wojennego cztery razy bądź więcej zasiadał był w składach sądów, które skazywały działaczy opozycji.
Przyjęta w 2016 roku ustawa dezubekizacyjna obniżyła emerytury i renty byłych funkcjonariuszy Służby bezpieczeństwa oraz tajnych służb PRL do wymiaru średniego świadczenia wypłacanego przez ZUS. Dało to około 2 tysiące złotych w przypadku emerytur i około 1,5 tys. złotych w odniesieniu do rent.
Źródło: DoRzeczy.pl
RoM
