Jak podkreślał Benedykt XVI, kondycja Kościoła zależy od „właściwej interpretacji Soboru lub też — jak powiedzielibyśmy dzisiaj — od jego prawidłowej hermeneutyki, od właściwego klucza do zrozumienia i wprowadzania w życie jego postanowień”. Z okazji trwającego Roku Wiary przypominamy publikacje dotyczące historii, recepcji i interpretacji ostatniego soboru.
Strategia nakreślona przez Vaticanum II okazała się kompletną klapą
Wesprzyj nas już teraz!
Podczas obrad Soboru istniały dwie mniejszości – konserwatywna i lewicowo-modernistyczna. Dziś również są radykalni moderniści, którzy prezentują Sobór jako superdogmat. Po drugiej stronie są osoby, które prowadzą badania nad Soborem z historycznego punktu widzenia – mówi w rozmowie z PCh24.pl prof. Roberto de Mattei, włoski historyk i publicysta, redaktor naczelny magazynu „Radici Cristiane”. Czytaj dalej…
Ciągłość czy zerwanie?
„Po znanym już przemówieniu Benedykta XVI do Kurii Rzymskiej wygłoszonym 22 grudnia 2005 roku w Rzymie i w ogóle we Włoszech rozpoczęła się żywa dyskusja – historyczna i teologiczna – na temat Soboru Watykańskiego II. Mogę, na przykład, potwierdzić, ponieważ wiadomość ta ukazała się już na pewnym blogu, że kardynał Walter Brandmüller, emerytowany przewodniczący Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych, patronował kilku odbytym w Rzymie i w północnych Włoszech warsztatom poświęconym studiom nad Vaticanum II. Rozmowy te – prowadzone „przy drzwiach zamkniętych” z udziałem ekspertów o różnych poglądach – stały się dobrą okazją do zdjęcia z Vaticanum II welonu „nietykalności” uniemożliwiającego wszelką poważną dyskusję czy dokładniejsze zgłębienie tematu. Dziś sobór nie jest już żadnym „superdogmatem”, ale wydarzeniem historycznym podlegającym ścisłej ocenie historycznej i teologicznej” – mówi w rozmowie z portalem PCh24.pl prof. Roberto de Mattei, autor książki „Sobór Watykański II. Historia dotąd nieopowiedziana”. Czytaj dalej…
Sobór niedogmatyczny
Sobór Watykański II nie należy do najbardziej udanych soborów z punktu widzenia Tradycji Kościoła. Dowodzi tego nowe ważne studium pióra ostatniego przedstawiciela wielkiej „rzymskiej szkoły teologicznej” ks. Brunera Gherardiniego, będące głęboką refleksją teologiczną nad naturą ostatniego soboru powszechnego i jego konsekwencjami w historii dzisiejszego Kościoła. Czytaj dalej…
Di Noia: można dyskutować o soborze pozostając w pełnej jedności
Arcybiskup Joseph Di Noia OP zauważył, że posiadanie teologicznych zastrzeżeń dotyczących Vaticanum Secundum bynajmniej nie musi oznaczać naruszenia jedności ze Stolicą Apostolską. Samych zaś dokumentów nie należy interpretować według stanowiska liberalnych ojców soboru. Czytaj dalej…
Moskwa dąży do starcia z Kościołem
Moskwa była stolicą bezbożnictwa i mózgiem walki z katolickim Rzymem. Interesowała się soborem, bo interesowała się Kościołem, który był najpoważniejszą siłą sprzeciwiającą się komunizmowi w całym świecie – mówi w rozmowie z PCh24.pl dr hab. Sławomir Cenckiewicz, historyk. Czytaj dalej…
KGB w Watykanie
– Nawet najwięksi krytycy soboru w świecie zachodnim nie zdają sobie sprawy jak przejrzysty dla Moskwy był sobór, jak skuteczni byli komuniści w rozpoznaniu Vaticanum II i jak obszernym bieżącym materiałem źródłowym dysponowali – mówi PCh24.pl dr hab. Sławomir Cenckiewicz. Czytaj dalej…
Czas rozliczyć się z „duchem soborowym”
Ks. Brunera Gherardiniego uważa się za jednego z ostatnich przedstawicieli rzymskiej szkoły w teologii, do której należą wielcy włoscy teolodzy XX wieku pokroju kardynałów Ottavianiego i Parentego, ks. Piolantiego czy ojców Fabro, Spiazziego i Composty. Na kartach swej ostatniej książki, zatytułowanej Concilio Ecumenico Vaticano II – Un discorso da fare, postuluje on reinterpretację Soboru Watykańskiego II w duchu ciągłości Tradycji Kościoła. Książkę wstępem opatrzył abp Albert Malcolm Ranjith, sekretarz Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Z ks. prałatem Brunerem Gherardinim rozmawia Fabrizio Cannone. Czytaj dalej…
Bp Schneider: trzeba wyjaśnić dokumenty Vaticanum II
„Błędna interpretacja dokumentów soboru jest przyczyną kryzysu wiary we współczesnym Kościele. Prawdę katolicką należy chronić i przekazywać dalej” – zauważył biskup pomocniczy Astany ks. Athanasius Schneider ORC. Czytaj dalej…
Pięć lat po Summorum Pontificum
Pięć lat temu papież Benedykt XVI wydał jeden z najbardziej znaczących dokumentów swojego dotychczasowego pontyfikatu: motu proprio (a więc akt wydany z własnej inicjatywy, dosłownie „własnym ruchem” – pamiątka czasów, gdy papieże przede wszystkim odpowiadali na prośby innych) Summorum Pontificum. Czytaj dalej…
Ks. Bux: liturgia nie jest dobrem, którym możemy swobodnie dysponować
Ksiądz Nicola Bux, konsultor Kongregacji Nauki Wiary i Kultu Bożego udzielił wywiadu Radiu Watykańskiemu. Wskazał w nim na problemy z posoborową reformą liturgiczną i z interpretacją soboru. Czytaj dalej…
Reforma zdewastowała muzykę liturgiczną
Reforma posoborowa pomimo, że dokumenty Soboru Watykańskiego II mówią o chorale gregoriańskim jako o śpiewie własnym Kościoła, wykasowała go ze świątyń. Jest to rzecz tragiczna i niebywała. Ktoś, kto wyrzuca tego rodzaju skarby na śmietnik, zachowuje się w sposób niegodny i nie ma dla niego litości, ani tu na ziemi ani w niebie – mówi w rozmowie z PCh24.pl Adam Strug, śpiewak, twórca zespołu Monodia Polska. Czytaj dalej…
Amerykański teolog: po Vaticanum II nastąpiło „kompletne załamanie mariologii”
Kult maryjny „załamał się” w niektórych rejonach USA na skutek mylnej interpretacji Soboru Watykańskiego II – zauważa o. James Phalan CSC, przewodniczący Stowarzyszenia Mariologicznego Ameryki. Podczas zakończonego 9 września br. na Papieskim Uniwersytecie Antonianum w Rzymie 23. Międzynarodowego Kongresu Mariologicznego duchowny ze zgromadzenia zakonnego pw. Krzyża Świętego podkreślił, że intencją ojców Soboru było podtrzymanie kluczowej pozycji Maryi w wierze katolickiej. Czytaj dalej…
Komu sobór odebrał chęć do życia?
W 1965 roku, gdy na Wyspach zaczął już mocno wiać „duch soboru”, Evelyn Waugh pisał do kardynała Heenana: Proszę się modlić, abym wytrwał w wierze, bowiem każde uczestnictwo we Mszy pozostawia mnie bez pocieszenia i wzmocnienia. Oby Bóg pozwolił, bym nigdy nie dokonał apostazji, ale obecnie chodzenie do kościoła jest dla mnie wielką próbą. Czytaj dalej…
mat
