Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, by już dzieci czteroletnie wiedziały, że sodomia jest „zdrowym alternatywnym stylem życia”. Wiek 15 lat jest, według WHO, idealny do publicznej deklaracji własnego homoseksualizmu.
W tej chwili już dwa stany w USA (Kalifornia i New Jersey) zabraniają terapeutom pomocy nastolatkom, którzy chcą rozwijać się w kierunku heteroseksualizmu. Podobne prawo jest przygotowywane w Niemczech. Należy przy tym pamiętać, że orientacja seksualna kształtuje się do 25. roku życia i z nastolatka, który czuje się homoseksualny, przy odpowiedniej pomocy (a często nawet bez pomocy) może wyrosnąć heteroseksualny mężczyzna. Oczywiście jeśli zacznie przypinać sobie łatkę „geja” i współżyć z mężczyznami, jest to o wiele trudniejsze i o wiele mniej prawdopodobne.
Wesprzyj nas już teraz!
Kłamstwa podstawą ustaw
Politycznie motywowani aktywiści bezczelnie kłamią na temat „zagrożeń” terapii nastawionej na rozwój heteroseksualizmu u nastolatków, którzy odczuwają pociąg wobec własnej płci. Dowodzi tego np. „świadectwo” złożone przed komisją senacką stanu New Jersey przez Brielle Goldani, która przysięgała, że została zesłana na „obóz tortur terapii konwersyjnej”. Jak wykazało późniejsze dochodzenie, historia została w całości sfabrykowana, i to na podstawie filmu fabularnego „But I’m a Cheerleader”. Film będący w każdym szczególe fikcją literacką stał się podstawą wprowadzenia prawnego zakazu terapii. Byłoby to śmieszne, gdyby nie działo się w rzeczywistości.
Zadziwiające jest, że jednocześnie w ogóle nie wspomina się o rzeczywistym zagrożeniu, z którym spotyka się młody człowiek odczuwający pociąg do własnej płci. Amerykańskie Centers for Disease, zbierające szczegółowe dane medyczne z całych Stanów Zjednoczonych i regularnie publikujące raporty wykazało, że w 2011 roku zadziwiająca liczba 94,9 proc. nowych przypadków HIV wśród chłopców w wieku 13-19 lat była związana z praktykowaniem przez nich homoseksualnego seksu. Taką samą przyczynę miało aż 94,1 proc. zachorowań w grupie wiekowej 20-24 lata!
Słoń w pokoju
Wzrost liczby zachorowań na AIDS wśród nastolatków i powiązanie tego z gejowskim seksem powinno skłonić rząd do ostrzegania dzieci przed rozpoczynaniem homoseksualnego współżycia. Żaden z szeroko promowanych programów nawet o tym nie zająknie.
W zamian promuje się zakładanie w szkołach klubów zrzeszających sodomitów i lesbijki oraz zachęcanie młodzieży do „ujawniania się”. Tajemnicą poliszynela jest, że coming out i wejście do takiego klubu wiąże się z rozpoczęciem (lub często – intensyfikacją) współżycia seksualnego z osobami własnej płci.
Przepaść między oczywistymi i ekstremalnymi zagrożeniami związanymi z homoseksualnym seksem a politycznie poprawną polityką edukacyjną ma wymiar wręcz orwellowski. Dzieciakom sprzedaje się mit (mimo przeciwstawnych dowodów naukowych), że homoseksualizm jest wrodzony, niezmienny, w związku z czym jedyną opcją jest przypiąć sobie etykietkę „geja” i zacząć żyć jak „gej”. Ironicznie – najbardziej oczywista reakcja na epidemię HIV wśród homoseksualnych nastolatków – nauczenie ich by unikali ryzykownych zachowań seksualnych – jest w ogóle poza dyskusją. Promować czystość seksualną? Absurd.
Podobna „edukacja seksualna” prowadzona jest już w Polsce. Jeśli zadadzą sobie Państwo trud przeglądnięcia materiałów normalizujących homoseksualizm wśród nastolatków, w najlepszym przypadku zobaczycie wzmiankę, że warto używać prezerwatyw. O tym, że nawet stosowane za każdym razem bynajmniej nie zabezpieczają całkowicie przed chorobami wenerycznymi czy HIV, nie ma już nawet zająknięcia.
Maciej Stopka
opr. na podstawie:
http://www.cdc.gov/hiv/pdf/statistics_surveillance_Adolescents.pdf
