Ostatni, co tak historię pisał

Warren H. Carroll – wybitny historyk i apologeta chrześcijaństwa, żarliwy katolik, konserwatysta i antykomunista, piewca cywilizacyjnej wielkości Zachodu, obrońca chrześcijańskiej tradycji – był typowym konwertytą i typowym Amerykaninem. Jako konwertyta przyniósł ze sobą do Kościoła żywą, entuzjastyczną wiarę i świeżość spojrzenia, jako Amerykanin wyciągnął ze swego nawrócenia praktyczne wnioski. Bóg istnieje, Wcielenie jest faktem! – mawiał często, by całym swym życiem i działaniem niejako dopowiedzieć: Skoro tak, to zrób z tym coś. Działaj!

Jeśli widzisz, że Kościół podupada, staraj się go odbudować – odpowiedział u schyłku życia na pytanie przygnębionego młodego człowieka. Osobiście tak właśnie postępowałem od chwili mego przystąpienia do Kościoła, wyraźnie podupadającego po Soborze Watykańskim II.

Działał niezmordowanie – najpierw na polu walki ze światowym komunizmem. Albowiem, pomimo swych pogańskich korzeni, od najmłodszych lat uświadamiał sobie istnienie absolutnej prawdy. To w imię tej prawdy, uzyskawszy doktorat na nowojorskim Columbia University, podjął pracę w CIA jako analityk komunistycznej propagandy. To przez pryzmat owej prawdy dostrzegł w komunizmie wcielone i nienaprawialne zło. Jakże to znamienne: poganin ujrzał w komunizmie apokaliptyczną Bestię, gdy wielu współczesnych mu chrześcijan pragnęło widzieć w Chrystusie prawdziwego rewolucjonistę…
(...)