Bogna Białecka

Modyfikacje ciała - artyzm czy patologia

Osoby tatuujące każdy centymetr kwadratowy własnych ciał, wszczepiające sobie pod skórę implanty oraz haki do zawieszania się na linkach uważane są za w pełni zdrowe, jednakże badania wykazują, iż tego typu autoagresja zawsze wiąże się z realnymi problemami psychicznymi.

Przystępując do pisania niniejszego artykułu, odkryłam ze zdziwieniem, jak niewiele istnieje badań dotyczących samouszkadzania się i innych form autoagresji. Dzieje się tak, pomimo że, jak pisze jedna z nielicznych osób zajmujących się tym problemem, dr Jowita Wycisk: W piśmiennictwie amerykańskim liczbę osób, które przynajmniej raz celowo zraniły swoje ciało w populacji nieleczonej psychiatrycznie szacuje się na około 4 procent dorosłych i 11–39 procent adolescentów.1

Jeszcze bardziej enigmatyczne informacje można znaleźć na temat modyfikacji ciała. Zasadniczo znajdują się one poza obszarem zainteresowań badaczy. Wolność wydaje się tak cenioną współcześnie wartością, iż psychologowie wychodzą z założenia, że czyjeś działania na własnym ciele są zasadniczo jego sprawą i wolną decyzją. Większość podejmujących ten temat autorów z góry zakłada, że jeśli określone zachowanie jest społecznie i kulturowo usankcjonowane, nie należy go określać mianem autodestrukcyjnego.

Wspomniana już dr Wycisk pisze wręcz: Z tego powodu z obszaru zainteresowań klinicystów wypadają zwykle cieszące się wzrastającą akceptacją społeczną formy interwencji w obszar własnej cielesności podyktowane względami estetycznymi, takie jak: tatuaże, body piercing (przekłuwanie uszu czy innych części ciała) lub różnego rodzaju zabiegi kosmetyczne, a nawet operacje plastyczne.2

Problem z takim podejściem polega na tym, że praktycznie zamyka dyskusję na temat „modyfikacji ciała”. Klinicyści zajmują się typowymi, prymitywnymi formami autoagresji, jak choćby cięcie się żyletkami, ale na przykład człowiek, który wytatuował twarz, w skórę głowy wstawił implanty rogów, a na plecach zainstalował klamry służące rytualnym podwieszaniom, jest traktowany jak człowiek w pełni zdrowy, korzystający ze swych praw do autoekspresji...

Powyższy tekst jest tylko FRAGMENTEM artykułu opublikowanego w magazynie "Polonia Christiana".

Podziel się:

DOBRY TEKST