Marsz w stronę śmierci

Cywilizacja śmierci odniosła swe kolejne zwycięstwo. Parlament Królestwa Belgii przyjął ustawę dopuszczającą eutanazję dzieci bez względu na wiek. Ustawa daje możliwość pozbawienia przez lekarzy życia śmiertelnie chorego dziecka, pod warunkiem, że samo poprosi o skrócenie jego cierpień. Obrońcy życia na całym świecie alarmują, że przyjęcie tego prawa to otwarcie furtki do zabijania chorych dzieci, których terapia czy choćby utrzymywanie przy życiu mogą zostać przez lekarzy uznane za zbyt uciążliwe lub kosztowne.

W połowie lutego Izba Reprezentantów, niższa izba parlamentu Belgii, uchwaliła nowelizację obowiązującej od 2002 roku ustawy o eutanazji, rozszerzającą prawo do żądania zastrzyku śmierci na terminalnie chore dzieci i osoby małoletnie. Lekarze będą mogli zakończyć życie osób nieletnich, których cierpienia nie można złagodzić bądź które znajdują się w ostatniej fazie nieuleczalnej choroby. Zgodę na zabicie chorego dziecka przez podanie mu śmiertelnego zastrzyku muszą wyrazić rodzice, a także psycholog mający stwierdzić, czy pacjent ma zdolność osądu i jest w stanie świadomie podjąć decyzję o rozstaniu się z życiem. Uchwalając nowe prawo, Belgia stała się jedynym krajem na świecie zezwalającym na eutanazję dzieci i osób małoletnich bez żadnych ograniczeń wiekowych. W sąsiedniej Holandii, w której śmierć na żądanie jest coraz powszechniejsza, o eutanazję również mogą prosić małoletni, jednak tylko ci, którzy ukończyli dwunasty rok życia.

Powszechna akceptacja
Jeszcze na długo przed uchwaleniem ustawy jej rozwiązania silnie promowało lobby eutanazyjne w Belgii. Kilkunastu pediatrów, którzy wzywali do zniesienia obowiązującego w Belgii limitu wiekowego, przekonywało, że nieuleczalnie chore dzieci są psychicznie znacznie starsze i dojrzalsze od zdrowych rówieśników. Zasiadający w fotelu senatora chirurg Philippe Mahoux, jeden z inicjatorów ustawy, uważa wręcz, że eutanazja dzieci to akt najwyższego człowieczeństwa.

Warto zauważyć, że grunt pod ustawę został przygotowany bardzo skutecznie. Zgłoszoną przez lewicowych reprezentantów lobby eutanazyjnego nowelizację przegłosowano przygniatającą większością: poparło ją aż 86 belgijskich deputowanych, przeciw było jedynie 44, a 12 wstrzymało się od głosu. Jak podkreślają belgijscy obrońcy życia, nowelizacja przeprowadzona została bardzo pospiesznie przez odpowiednią komisję parlamentarną i senat, przy czym prawie nie odbyła się debata publiczna, co jest zwykłą strategią lewicy w przypadku jej projektów mogących budzić szczególne kontrowersje. Dopiero na ostatnim etapie legislacji nowelizacją „zainteresowały się” media, prezentując jednak przede wszystkim głosy poparcia dla eutanazji.

Istotnie – co przyznają także obrońcy życia – akceptacja dla eutanazji jako sposobu zakończenia życia jest w Belgii wyjątkowo wysoka: według niekórych sondaży opowiada się za nią nawet 75 procent obywateli! W wyniku kryzysu wiary, jaki nastąpił po Soborze Watykańskim II, katolickie społeczeństwo belgijskie uległo w drugiej połowie XX wieku dogłębnej laicyzacji, która doprowadziła do tego, że na wszystkie problemy patrzy się tutaj z totalnie świeckiej perspektywy. Życie w świeckiej logice jest „godne”, jeśli dostarcza przyjemności, natomiast cierpienie powoduje, że nie można już mówić o „godnym” życiu. Dlatego ludzie akceptują eutanazję – wyjaśniał w rozmowie z „Polonia Christiana” młody belgijski działacz katolicki Paul Forget.

W obronie świętości życia
Nie oznacza to jednak, że nowelizacja nie znalazła przeciwników. Przedstawiciele belgijskich wspólnot religijnych we wspólnym oświadczeniu ostrzegli przed zagrożeniem banalizowania śmierci i zatracenia szacunku dla ludzkiego życia...