„Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy” rozpoczęło publikowanie dokumentów świadczących o zbrodniach popełnionych w tym kraju przez Armię Czerwoną w latach 1944-1953. W wielu przypadkach ujrzą one światło dzienne po raz pierwszy. Inicjatywa wiąże się z przypadającą na piątek 25. rocznicą opuszczenia Litwy przez Armię Czerwoną.
Pierwsze opublikowane dokumenty dotyczą gwałtów popełnianych przez Sowietów. „Gwałcono siedemdziesięcioletnie kobiety i czternastoletnie dziewczynki na oczach ich rodziców” – czytamy w opisie dokumentów.
Wesprzyj nas już teraz!
Dokumenty publikowane przez „Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy” na stronie kgbbeikla.lt świadczą również o morderstwach, gwałtach i rozbojach. Chodzi o dowody zbrodni popełnianych przez Sowietów w latach 1944-1953.
Wśród nich znajduje się między innymi pierwszy raport skierowany do ministra MSW Związku Radzieckiego. Wynika z niego, że jedynie od stycznia do maja roku 1947 czerwonoarmiści na terenie Litwy dopuścili się 206 przestępstw (w tym 9 zabójstw, 52 rozbojów i 134 grabieży). Podpalano też gospodarskie zagrody.
W 1940 roku Armia Czerwona zajęła Litwę, rozpoczynając 50-letnią okupację tego kraju. Nim rozpoczęło się wycofywanie wojsk, na Litwie stacjonowało około 34,6 tys. żołnierzy, 1000 czołgów, 180 samolotów i1 901 pancerników z Armii Czerwonej.
Kwestię wycofania z kraju wojsk radzieckich litewskie władze podjęły tuż po odzyskaniu przez kraj niepodległości w 1990 roku. Jednak nie od razu zostało to zaakceptowane przez Moskwę.
31 stycznia 1992 roku (a więc już po upadku ZSRR) wznowiono negocjacje w sprawie opuszczenia Litwy przez Armię Czerwoną. 8 września Vytautas Landsbergis i Borys Jelcyn podpisali w Moskwie ostateczne porozumienie, w którym ustalono harmonogram wyprowadzenia wojsk (już rosyjskich) z Litwy. Ostatni czerwonoarmista opuścił Litwę 31 sierpnia 1993 roku.
Litwa to pierwszy kraj bałtycki, skąd wycofała się Armia Czerwona.
Źródło: Kresy24.pl
AB
