20 maja 2018

Kim jest, a kim nie jest Duch Święty? 5 faktów

Duch Święty jest najbardziej enigmatyczną Osobą Pisma Świętego, ale nie dawajmy już dłużej zwodzić się pozorom:  wiemy o nim – my, czyli Kościół – naprawdę sporo. Dlatego nieuprawnione jest zasłanianie się niewiedzą, a jeszcze gorsze ignorancją, gdy o Nim mówimy. A to niestety powszechny problem. Kim zatem jest (a kim nie jest) Ten, o którym słowami hymnu mówimy „namaszczenie naszych dusz, zdrój żywy, miłość, ognia żar”?

 

 

Wesprzyj nas już teraz!

Duch Święty jest Osobą, nie energią

Sprowadzenie Ducha Świętego do swego rodzaju energii czy mocy to herezja, czyli błąd, poważne kłamstwo, zaprzeczenie katolickiej wierze a w konsekwencji grzech. Duch Święty – podobnie jak Bóg Ojciec czy Syn Boży – jest Osobą, czyli „indywidualną substancją mająca rozumną naturę” by rzec za wczesnochrześcijańskim teologiem Boecjuszem.

 

Największymi współczesnymi przeciwnikami tej prawdy, siejącymi spustoszenie i dezorientację w umysłach katolików, są świadkowie Jehowy. Uważają oni, że Duch Święty jest „czynną siłą Bożą” odzierając Go tym samym z Jego personifikacji, indywidualności oraz rozumowości. Nauczanie Kościoła Katolickiego jest jednak klarowne i niezachwiane. Duch Święty jest Trzecią Osobą Boską: „Duch Święty działa z Ojcem i Synem od początku aż do wypełnienia zamysłu naszego zbawienia. Dopiero jednak w „czasach ostatecznych”, zapoczątkowanych odkupieńczym Wcieleniem Syna, zostaje On objawiony i udzielony, uznany i przyjęty jako Osoba” (KKK 686).

 

Duch Święty jest równy Ojcu i Synowi

Choć Duch Święty nie jest ani Bogiem Ojcem, ani Synem Bożym, jest tym samym Jedynym Bogiem, równym w swej Boskości Ojcu i Synowi. Trzecia Osoba Boska odbiera chwałę w ten sam sposób, co cała Trójca i takiej samej chwały się domaga.

 

„Ten, którego Ojciec posłał do naszych serc, Duch Jego Syna, jest rzeczywiście Bogiem. Współistotny Ojcu i Synowi, zarówno w wewnętrznym życiu Trójcy, jak i w Jej darze miłości dla świata, jest od Nich nierozdzielny”. (KKK 869)  

 

Duch Święty jest „duszą Kościoła”, a nie jedynie Jego towarzyszem

Niejako konstytuując Kościół w dniu Zesłania Duch Święty stał się Jego szczególnym i jedynym w swoim rodzaju protektorem. Jego aktywna obecność i działalność w Mistycznym Ciele Chrystusa nie są jedynie ­– jak chcieliby niektórzy – cichym, niezaangażowanym towarzyszeniem polegającym na podnoszeniu morale. Trzecia Osoba Trójcy Świętej nieustannie umacnia Kościół, jest gwarantem Jego jedności, pobudza sumienia wiernych i uczy nas prawdziwej pobożności.

 

Duch Święty nie jest „przyjaznym duszkiem” a potężnym strażnikiem depozytu wiary i Ludu Bożego.

„Duch przygotowuje ludzi, uprzedza ich swoją łaską, aby pociągnąć ich do Chrystusa. On ukazuje im zmartwychwstałego Pana, przypomina im Jego słowa i otwiera ich umysły na zrozumienie Jego Śmierci i Jego Zmartwychwstania. Uobecnia im misterium Chrystusa, szczególnie w Eucharystii, aby pojednać ich z Bogiem i doprowadzić do komunii z Nim, aby przynosili „obfity owoc”.

 

Duch Święty nie wybiera papieża

W świadomości wielu wiernych to Duch Święty osobiście wybiera kolejnych papieży. Nic bardziej mylnego! Co prawda jako Wielki Dobroczyńca Kościoła ofiarowuje zgromadzonym w trakcie konklawe kardynałom wszelkich potrzebnych łask do jak najlepszego wyboru, niemniej ceniąc ludzką wolną wolę nie nagina jej, co w skrajnych przypadkach skutkować może wyborem wbrew Jego własnej woli.

 

W 1997 roku ówczesny prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. Joseph Ratzinger, tłumaczył to zagadnienie w następujący sposób: „Duch Święty nie tyle trzyma rękę na pulsie, ile pełni rolę dobrotliwego nauczyciela, zostawiając nam swobodę działania, ale nie spuszczając nas z oka. Rolę Ducha Świętego należy rozumieć bardziej elastycznie. On nie narzuca, na którego kandydata mamy głosować. Zapewne chroni nas tylko przed tym, abyśmy wszystkiego nie zaprzepaścili”.

 

Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu nie mogą być przebaczone

O tym jak ważną Osobą jest Duch Święty świadczą słowa Pana Jezusa zapisane przez niemal wszystkich Ewangelistów, m.in. przez św. Marka: „Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego. – Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone”.

 

Katolicki katechizm rozróżnia i wymienia sześć grzechów przeciwko Duchowi Świętemu. Są to: rozpaczanie o łasce Bożej, zuchwałe grzeszenie przeciwko Miłosierdziu Bożemu, sprzeciw wobec prawdy chrześcijańskiej, zazdroszczenie bliźniemu łaski Bożej, zatwardziałość serca wobec zbawiennych napomnień oraz rozmyślne trwanie w niepokucie.

 

Warto o tym pamiętać. Szczególnie w czasach, gdy grzechy te cieszą się niezwykłą popularnością…

 

om

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 104 655 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram