„Pokornie błagam Ojca Świętego, by nakazał wycofanie ostatnich norm wydanych przez Sekretariat Stanu; norm, którym brakuje tak sprawiedliwości, jak i miłości, które nie korespondują z prawdą ani z prawem, nie wspierają godnej celebracji, pobożnego uczestnictwa we Mszy i wolności dzieci Bożych, lecz raczej stanowią dla nich zagrożenie”– pisze kard. Robert Sarah. Były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego dołączył do grona hierarchów apelujących o zniesienie niepokojących ograniczeń liturgii sprawowanej w Bazylice. Podobne prośby przedstawili i uargumentowali już kard. Raymond L. Burke, kard. Gerhard L. Müller oraz kard. Walter Brandmüller.
Przypomnijmy: wskutek osobliwego i głęboko niepokojącego zarządzenia watykańskiego Sekretariatu Stanu, w Bazylice św. Piotra zakazane zostały indywidualne celebracje Najświętszej Ofiary. Kapłani mogą jedynie dołączyć do koncelebry w trakcie wyznaczonych celebracji, z kolei Msza w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego ograniczona została do kaplicy w Grotach Watykańskich. „Stara” Msza ma być celebrowana wyłącznie przez autoryzowanych prezbiterów w godzinach 7:00, 7:30, 8:00 lub 9:00.
Wesprzyj nas już teraz!
Kard. Robert Sarah przypomina, że każda celebracja Mszy świętej jest ze swej natury „publiczna”, stanowi akt Chrystusa i całego Kościoła. Nie zmienia tego liczba wiernych, którzy uczestniczą w liturgii – lub brak świeckich. Zakaz indywidualnych celebracji i nakaz koncelebry nie oznacza automatycznie większej troski o godność liturgii. W istocie, zależy to tak od czynników zewnętrznych, jak i samej pobożności kapłana oraz wiernych. Indywidualna celebracja jest głęboko uzasadniona teologicznie. „Magisterium nie tylko jej nie zakazuje, ale ją zatwierdza i zaleca kapłanom codzienną celebrację Mszy świętej bowiem każda Msza przynosi całemu światu wielką ilość łask” – podkreśla były kard. Robert Sarah.
Kolejny problematyczny aspekt zarządzenia wydanego przez Sekretariat Stanu sprowadza się do wymuszania koncelebry w zwyczajnej formie rytu rzymskiego. Tymczasem, wprowadzenie koncelebracji w trakcie pontyfikatu Pawła VI postrzegane było w perspektywie koncelebry prezbiterów z ich biskupem, a nie sprawowania koncelebrowanej liturgii przez samych prezbiterów. Zakaz indywidualnego celebrowania liturgii przeczy także otwarciu Kościoła i Watykanu względem prezbiterów pielgrzymujących do Wiecznego Miasta. Ponadto, jak wyglądać będzie koncelebracja w przypadku tych duchownych, którzy nie znają włoskiego? To problem, który nie zostanie wyeliminowany, nawet jeśli dopuszczone zostaną celebracje w innych językach narodowych…
Zarządzenie uniemożliwia kapłanom pobożnej celebracji „starej” Mszy. „Czy ta decyzja naprawdę przynosi Kościołowi większe dobro i służy godności celebracji liturgicznej?” – pyta purpurat. Ograniczenia dotyczące Mszy „trydenckiej” w Bazylice otwarcie przeczą powszechnym normom zawartym w „Summorum Pontificum”. „Wyobraźmy sobie, że pewnego dnia w zakrystii Bazyliki św. Piotra pojawi się katolicki kapłan rytu innego niż rzymski. Oczywiście, nie może on być zmuszany do koncelebracji w rycie rzymskim, pojawia się więc pytanie, czy kapłan ten może celebrować we własnym rycie? Bazylika św. Piotra stanowi centrum katolickości, a więc naturalnym jest myślenie, że taka celebracja byłaby dozwolona. Ale jeśli dopuszczana jest celebracja w jednym z katolickich rytów, to przez wzgląd na równość tym bardziej konieczne jest uznanie wolności prezbiterów do celebrowania w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego” – podkreśla kard. Sarah.
„Ze względu na wszystkie przedstawione tu powody i wiele innych, wraz z niezliczoną liczbą ochrzczonych (spośród których wielu nie chce bądź nie może wyrażać swych myśli), pokornie błagam Ojca Świętego, by nakazał wycofanie ostatnich norm wydanych przez Sekretariat Stanu; norm, którym brakuje tak sprawiedliwości, jak i miłości, które nie korespondują z prawdą ani z prawem, nie wspierają godnej celebracji, pobożnego uczestnictwa we Mszy i wolności dzieci Bożych, lecz raczej stanowią dla nich zagrożenie” – pisze były prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego.
Źródło: magister.blogautore.espresso.repubblica.it
mat
