„Karę pozbawienia wolności za przestępstwa seksualne wobec osób małoletnich odsiadują obecnie w polskich więzienia 1073 osoby, w tym trzech duchownych wyznania rzymskokatolickiego”, dowiedziała się Katolicka Agencja Informacyjna w Ministerstwie Sprawiedliwości. Dane z Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności zebrane zostały na dzień 8 grudnia. Z kolei zdaniem Prokuratury Krajowej, bez analizy akt konkretnych spraw nie da się wyliczyć, ile obecnie toczących się postępowań dotyczy osób duchownych, wobec ilu z nich postępowania umorzono i na jakiej podstawie.
Katolicka Agencja Informacyjna skierowała do Ministerstwa Sprawiedliwości, nadzorującego Służbę Więzienną, pytanie o najnowsze dane dotyczące liczby osób obywających karę pozbawienia wolności za przestępstwa seksualne wobec osób małoletnich, w tym o liczbę skazanych prawomocnym wyrokiem osób duchownych.
Wesprzyj nas już teraz!
„Jak wynika z Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności, na 8 grudnia 2020 r. w polskich więzieniach przebywa 1073 osób skazanych prawomocnym wyrokiem sądu z art. 200 i 197 par. 3 pkt. 2 kk, w tym trzech duchownych wyznania rzymskokatolickiego. Nie ma ani jednego zakonnika”, poinformowało w odpowiedzi Biuro Komunikacji i Promocji Ministerstwa Sprawiedliwości.
Jednocześnie KAI zapytała Prokuraturę Krajową o to, ile obecnie postępowań dotyczących przestępstw pedofilii toczy się wobec osób duchownych, ile takich spraw w ostatnich pięciu latach umorzono i jakie były podstawy prawne do ich umorzenia.
„W oparciu o dane znajdujące się w systemie informatycznym prokuratury nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, wobec ilu duchownych toczą się postępowania z artykułów kodeksu karnego dotyczących przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności”, odpowiedział Dział Prasowy Prokuratury Krajowej.
„O ile możliwe jest sprawdzenie, ile w skali kraju zarejestrowano postępowań dotyczących czynów z Rozdziału XXV kodeksu karnego, to bez analizy akt konkretnych spraw nie jesteśmy w stanie podać, ile z ww. spraw dotyczy osób duchownych” – uzasadniono w odpowiedzi na zapytanie KAI.
Dopytywana przez KAI o kwestię umorzeń Prokuratura Krajowa odpowiedziała: „W oparciu o dane znajdujące się w systemie informatycznym prokuratury nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie ile zarejestrowanych spraw z Rozdziału XXV Kodeksu karnego dotyczyło duchownych, wobec ilu z nich postępowania umorzono i na jakiej podstawie”.
Ostatnie dane udostępnione przez Prokuraturę Krajową zostały zawarte w odpowiedzi z 14 stycznia 2020 r. na pismo Biura Rzecznika Praw Obywatelskich z 2 grudnia 2019 r. Była to lista umorzonych postępowań przygotowawczych w sprawie wszystkich przestępstw seksualnych osób duchownych wobec małoletnich od 2016 do 2019 r.
Prokuratura Krajowa wyszczególniła 30 takich spraw, z czego – jak poinformowano – decyzje o umorzeniu postępowania przygotowawczego podjęte zostały w 29 sprawach. Jedna sprawa zakończyła się natomiast decyzją o odmowie wszczęcia postępowania.
KAI zapytała Prokuraturę Krajową, czy dane te zostały potem uaktualnione za okres od grudnia 2019 do grudnia 2020 r.
„Dane zgromadzone zostały w oparciu o analizę aktową. Nie dysponujemy analogicznymi danymi za okres późniejszy” – odpowiedział lakonicznie Dział Prasowy Prokuratury Krajowej.
Ponadto KAI zapytała też Prokuraturę Krajową, czy w ramach trwających postępowań karnych w przypadku osób duchownych stosuje się jakiekolwiek środki zapobiegawcze przewidziane w polskim kodeksie postępowania karnego. Może to być m.in. tymczasowe aresztowanie, zakaz opuszczania kraju, dozór policyjny czy poręczenie majątkowe.
PK odpowiedziała, że: „W postępowaniach karnych prowadzonych przeciwko duchownym stosowane są, o ile zachodzi taka potrzeba, takie same środki zapobiegawcze, jak w przypadku każdego innego podejrzanego”.
Środki zapobiegawcze stosuje się dla zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania karnego oraz, wyjątkowo, w celu zapobiegnięcia popełnieniu przez podejrzanego innego, ciężkiego przestępstwa. Można je stosować, gdy zebrane w sprawie dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo popełniania przez podejrzanego przestępstwa.
KAI
TK
