W ocenie Instytutu Ordo Iuris, Adam Bodnar, Rzecznik Praw Obywatelskich manipuluje stanowiskiem Państwowej Inspekcji Pracy w sprawie kontroli w sieci IKEA. Bowiem Inspekcja – wbrew stanowisku RPO – nie badała zasadności wypowiedzenia przez IKEA umowy o pracę zawartej z panem Tomaszem. Przedmiotem kontroli były wyłącznie kwestie formalne, a nie ocena zachowania pracownika, który cytując Pismo Święte wyraził swój sprzeciw wobec promocji ideologii LGBT w miejscu pracy. Postępowanie w tym zakresie toczy się przed sądem pracy.
Instytut Ordo Iuris w swym stanowisku odniósł się do komunikatu RPO „Sprawa pracownika zwolnionego z IKEA. Pracodawca i Okręgowy Inspektor Pracy odpowiadają RPO”. Jak zauważył, z udostępnionej przez PIP informacji wynika, że przedmiotem kontroli IKEA retail sp. z o.o. w Krakowie było „zweryfikowanie przez Inspekcję dochowania przez pracodawcę formalnej prawidłowości trybu wypowiedzenia umowy o pracę w zakresie formalnych wymogów, które określają przepisy prawa pracy”.
Wesprzyj nas już teraz!
Zatem PIP przeprowadziła w IKEA kontrolę w zakresie nieobjętym toczącym się przed sądem pracy (Sąd Rejonowy dla Krakowa Nowej Huty w Krakowie) procesem o uznanie wypowiedzenia za sprzeczne z prawem i przywrócenie do pracy. „Należy zatem podkreślić, że PIP nie badała zasadności przyczyny zwolnienia pracownika IKEA, bowiem w tym przedmiocie rozstrzyga właściwy sąd powszechny” – wskazał Ordo Iuris.
Tymczasem treść komunikatu RPO „w sposób nieuprawniony zestawia kolizję dwóch wartości: wolności wyznania oraz obowiązku przeciwdziałania naruszeniom zasady równego traktowania w miejscu pracy”. Jak wskazuje Rzecznik Praw Obywatelskich „sprawa pracownika IKEA, zwolnionego w związku z komentarzem na temat osób LGBT, dotyka kwestii niezwykle istotnych z punktu widzenia praw człowieka – zarówno pod kątem wolności wyznania i jej granic, jak i szerszego kontekstu przeciwdziałania dyskryminacji w miejscu pracy”.
Jak podaje Instytut, w świetle właściwych norm prawa pracy (art. 183a oraz art. 94 pkt 2b Kodeksu Pracy) oraz Konstytucji RP (art. 32), tzw. zakaz dyskryminacji nakłada na pracodawcę szereg zobowiązań wobec pracowników. Dyskryminacja, rozumiana jako nieuzasadnione zróżnicowanie w traktowaniu, nie może nigdy być przypisana pracownikowi, w tym w szczególności pracownikowi wyrażającemu na wewnętrznym forum swoją opinię o nacechowanej ideologicznie kampanii pracodawcy. Tymczasem, w realiach sprawy zwolnionego Pana Tomasza, kluczowe znaczenie ma dyskryminacyjne naruszenie przez pracodawcę konstytucyjnie gwarantowanej wolności wyrażania poglądów oraz wolność wyznania (w tym wolność publicznego wyznawania wiary) pracownika IKEA.
Ze znanej, lecz pominiętej przez RPO, treści wypowiedzenia umowy o pracę jednoznacznie wynika, że przyczyną zwolnienia Pana Tomasza był wyłącznie jego komentarz na wewnętrznym forum IKEA. Pracownik cytował w nim fragmenty Biblii oraz wyrażał motywowane religijnie oceny dotyczące praktyk homoseksualnych. Istotna dla obiektywnej oceny działania pracownika zgodność jego opinii z kryterium nauczania wspólnoty religijnej potwierdzona została przez Radę Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich, która w stanowisku z dnia 5 lipca br. stwierdziła m.in. „gratulujemy Panu Tomaszowi odwagi w wyznawaniu i obronie wiary w codziennym życiu. To jest właśnie apostolstwo świeckich postulowane przez Sobór Watykański II w dekrecie Apostolicam actuositatem oraz przypomniane przez św. Jana Pawła II w adhortacji Familiaris consortio. Pana postawa zasługuje na uznanie i naśladowanie”.
W treści swego komunikatu RPO przywołuje art. 100 Kodeksu Pracy, który nakazuje pracownikowi „stosować się do poleceń przełożonych” oraz „przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku”. Rzecznik Praw Obywatelskich wskazuje także na brak zastrzeżeń PIP wobec wewnętrznych regulacji pracodawcy, czyniąc z tego argument na rzecz zasadności wypowiedzenia umowy o pracę z Panem Tomaszem.
Jak podkreślił Instytut Ordo Iuris, Pan Tomasz nigdy nie kwestionował zgodności z prawem wewnętrznych regulacji IKEA. Jego zachowania nie tylko w żaden sposób nie naruszały wewnętrznych regulaminów, ale stanowiły wyraz formalnie chronionego przez pracodawcę prawa do publicznego wyrażania swojej religijności. Wewnętrzny „Kodeks Postępowania” pracodawcy wprost zakazuje bowiem różnicowania współpracowników ze względu na wyznawaną przez nich religię. Działania pracodawcy wykazały jednak, że ta deklaracja nie ma dla niego istotnego znaczenia.
Przywołując obowiązek stosowania się do poleceń przełożonych, należy przypomnieć, że kodeks pracy uzależnia posłuszeństwa wobec pracodawcy zgodnością wydanych poleceń z kodeksem pracy i umową o pracę. Zamieszczenie przez pracodawcę artykułu na wewnętrznym forum pracowników IKEA „Włączenie w LGBT jest obowiązkiem każdego z nas” nie było związane ze stosunkiem pracy zwolnionego pracownika. W zakresie obowiązków sprzedawcy mebli nie leżało bowiem prowadzenie działań o charakterze wychowawczym, czy promowanie postulatów ruchu LGBT.
Wydawanie przez pracodawcę takich zaleceń wykraczało zatem poza treść umowy o pracę, służyło atakowi na konstytucyjnie chronioną wolność wyznania pracownika i nie może być uznane za dopuszczalne w świetle art. 100 Kodeksu Pracy.
Na koniec należy zauważyć, że przy redakcji komunikatu Rzecznika Praw Obywatelskich uwzględniono stanowisko pracodawcy, a zatem strony sporu sądowego (IKEA). Rzecznik w żaden sposób nie przywołał stanowiska zwolnionego pracownika. Nie tylko nie zwrócił się do samego pracownika lub jego pełnomocnika, ale także nie zacytował publikowanych oświadczeń pracownika i nie skonfrontował ich z odmiennym stanowiskiem pracodawcy. Podważa to rzetelność wniosków formułowanych w oparciu o wybiórczo dobrane informacje.
Źródło: ordoiuris.pl
MA
