15 czerwca 2020

Gorliwy czciciel Najświętszego Sakramentu, kard. Robert Sarah, skończył 75 lat

(Kardynał Sarah podczas Mszy świętej w Poznaniu. Fot. Archidiecezja Poznańska)

15. czerwca 1945 w gwinejskiej wiosce Ourous przyszedł na świat Robert Sarah, przyszły ksiądz, biskup, kardynał i prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W dobie głębokiego kryzysu doktrynalnego i duszpasterskiego afrykański purpurat jest dla wielu katolików na całym świecie niezwykle istotnym punktem odniesienia i nauczycielem wiary.

 

Robert Sarah urodził się 15 czerwca 1945 w Ourous, niewielkiej wsi w ówczesnej Gwinei Francuskiej. Dziś w tych samych granicach istnieje niepodległe państwo Gwinea. Rodzice przyszłego kardynała nawrócili się na chrześcijaństwo z animizm.

Wesprzyj nas już teraz!

 

Sarah w wieku 12 lat wstąpił do Niższego Seminarium Kapłańskiego św. Augustyna w Bingerville na Wybrzeżu Kości Słoniowej. W roku 1960, w związku z trudnymi relacjami między niepodległą już Gwineą a Wybrzeżem, przeniósł się do stolicy swojej ojczyzny, Konakry, gdzie kształcił się pod okiem duchaczy. Kolejne lata spędził we Francji, Senegalu i w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1969 i został kapłanem diecezji Konakry.

 

Już jako 34-latek został z woli św. Jana Pawłą II arcybiskupem Konakry; sakrę biskupią otrzymał w grudniu 1979 roku. Sarah pełnił tę posługę przez ponad 20 lat; był też przewodniczącym Konferencji Episkopatu Gwinei oraz przewodniczącym Konferencji Episkopatów Zachodniej Afryki.

 

W tym okresie toczył trudną walkę z reżimem dyktatora Ahmeda Sékou Touré; znalazł się nawet na jego liście proskrypcyjnej. To między innymi w tamtym czasie przyszły kardynał przekonał się o jednoznacznym źle moralnym ideologii komunistycznej, której hołdował Sékou Touré.

 

W 2001 roku św. Jan Paweł II powołał go na sekretarza Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. Funkcję tę hierarcha piastował przez 10 lat. W roku 2010 Benedykt XVI z kolei uczynił go przewodniczącym Papieskiej Rady Cor Unum, która zajmuj się organizacją kościelnej pomocy charytatywnej na całym świecie.

 

W roku 2010 Benedykt XVI kreował abp. Saraha kardynałem. Na konklawe w 2013 roku gwinejski purpurat był wymieniany jako jeden z papabile.

 

Z kolei w listopadzie 2014 roku papież Franciszek mianował go prefektem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

 

Purpurat w ostatnich latach jest jednym z najważniejszych uczestników debaty o stanie Kościoła katolickiego i jego przyszłości.

 

Troszczy się zwłaszcza o liturgię, starając się nakłonić biskupów, księży i wiernych do jak najgodniejszej celebracji Ofiary Mszy świętej. W 2016 roku kardynał wezwał kapłanów na całym świecie do sprawowania ad orientem, co zostało jednak skrytykowane przez papieża Franciszka i stąd nie spotkało się ze zbyt dużym praktycznym odzewem.

 

Kardynał krytykuje też często ideologię gender, wskazując, że współcześnie jest jednym z największych zagrożeń dla cywilizacji chrześcijańskiej, w pełni porównywalnym z zagrożeniem, jakie przed laty stwarzał marksizm.

 

Purpurat jest też znany ze swoich książek, zwłaszcza obszernych wywiadów-rzek. Jak dotąd ukazały się, także w Polsce, trzy tomy rozmów, jakie przeprowadził z purpuratem francuski dziennikarz Nicolas Diat. Publikacja każdego z nich była dużym wydarzeniem w Kościele katolickim na całym świecie i odbijała się szerokim echem w katolickich mediach.

Z kolei w styczniu 2020 roku ukazała się książka „Z głębi naszych serc”, którą kard. Sarah napisał wspólnie z Benedyktem XVI. Autorzy stanęli w obronie zasady celibatu kapłańskiego, wykazując nie tylko jego apostolskie pochodzenie, ale także głęboki sens i piękno. Publikacja spotkała się z niezwykle zaciekłym atakiem mediów liberalnych. Ogłoszono też, jakoby kard. Sarah „wykorzystał” Benedykta XVI dla własnych celów kościelno-politycznych, co nie znalazło jednak pokrycia w faktach.

 

Wielu komentatorów uważa, że atak przypuszczony przy tej okazji na kard. Saraha był próbą pogrzebania jego szans na kolejnym konklawe. Jest zarazem prawdopodobne, że książka wpłynęła też na ostateczny kształt posynodalnej adhortacji apostolskiej Querida Amazonia papieża Franciszka, w której, wbrew oczekiwaniom środowisk progresywnych, nie znalazła się wyraźna aprobata dla postulatu wyświęcania żonatych mężczyzn na księży.

 

Pach

Wesprzyj nas!

Będziemy mogli trwać w naszej walce o Prawdę wyłącznie wtedy, jeśli Państwo – nasi widzowie i Darczyńcy – będą tego chcieli. Dlatego oddając w Państwa ręce nasze publikacje, prosimy o wsparcie misji naszych mediów.

Udostępnij
Komentarze(0)

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Udostępnij przez

Cel na 2024 rok

Skutecznie demaskujemy liberalną i antychrześcijańską hipokryzję. Wspieraj naszą misję!

mamy: 104 515 zł cel: 300 000 zł
35%
wybierz kwotę:
Wspieram