Dziękujemy Bogu za ich niezłomność, za wierność Bogu i naszej ojczyźnie – powiedział ksiądz Stanisław Wysocki podczas niedzielnych obchodów ku czci ofiar Obławy Augustowskiej – sowieckiej operacji wymierzonej w polskie podziemie niepodległościowe.
Duchowny nie tylko jest od wielu lat zaangażowany w działalność Związku Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej. Jest przede wszystkim naocznym świadkiem akcji nazywanej też „małym Katyniem”. Stracił podczas niej ojca i dwie siostry.
Wesprzyj nas już teraz!
Rocznica tragedii patriotycznej Polski obchodzona jest tradycyjnie w Gibach. Widnieje tam okazałych rozmiarów krzyż z napisem: „Zginęli, bo byli Polakami”. Znajdujące się obok kamienne tablice upamiętniają nazwiska 592 ofiar. Na wzgórzu stoi także niemal 460 drewnianych krzyży.
W lipcu 1945 r. oddziały Armii Czerwonej przy pomocy komunistycznego Wojska Polskiego oraz funkcjonariuszy i konfidentów Urzędu Bezpieczeństwa, przeprowadziły szeroko zakrojoną akcję na terenie Puszczy Augustowskiej i jej okolic. Operacja zyskała miano Obławy Augustowskiej.
Jak przypomina IPN, brały w niej udział jednostki 50. armii III Frontu Białoruskiego, Wojsk Wewnętrznych NKWD oraz funkcjonariusze kontrwywiadu wojskowego „Smiersz”. działania Sowietów miały wsparcie funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Milicji Obywatelskiej i miejscowych konfidentów usługujących okupantom w charakterze m.in. przewodników i tłumaczy.
Daty graniczne akcji nie są dokładnie znane. Przyjmuje się, że trwała pomiędzy 12 a 28 lipca. Jej ofiarami padło łącznie kilka tysięcy schwytanych osób, z których wiele trafiło do więzień i doświadczyło brutalnych przesłuchań. Losy około 600 osób do dzisiaj pozostają tajemnicą.
Latem 2015 roku Sejm ustanowił 12 lipca Dniem Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej z lipca 1945 roku. Jak głosi stosowna ustawa, decyzja posłów zapadła „w hołdzie (…) bohaterom antykomunistycznego podziemia niepodległościowego, którzy nie pogodzili się z nową sowiecką okupacją, zamordowanym z rozkazu Stalina na terenie północno-wschodniej Polski w czasie pokoju po kapitulacji hitlerowskich Niemiec”.
Jak przypuszcza IPN, „miejsce stracenia i wiecznego spoczynku tych osób znajduje się w pobliżu granicy, po stronie białoruskiej. Pewne jest, że zamordowano ich przy akceptacji najwyższych sowieckich władz politycznych. Strona polska od wielu lat prowadzi starania o ustalenie losów osób zaginionych w obławie”.
Źródła: ipn.gov.pl, rmf24.pl
RoM
