Odbudowa katedry Notre-Dame może potrwać lata, a nawet dekady. Stanowi poważne przedsięwzięcie dla architektów, inżynierów, a nawet archeologów. Pozostaje też pytanie, czy i na ile odbudowa będzie rzeczywiście odbudową, czyli wiernym odtworzeniem perły gotyku symbolizującej katolicką doktrynę.
W średniowieczu budowa Notre-Dame zajęła 107 lat. Jednak budynek ten był przekształcany wielokrotnie w 850-letniej historii. Wiele wskazuje na to, że zebranie funduszy na reaktywację nie będzie problemem. Wszak już w ciągu 24 godzin zebrano setki milionów euro od darczyńców. Jak zauważają architekci, podczas odbudowy kluczową rolę odgrywa kwestia bezpieczeństwa. Samo przygotowanie się do prac, by prowadzono je w bezpieczny sposób to trudne zadanie.
Wesprzyj nas już teraz!
Jak twierdzi John Burton, konserwator kościołów gotyckich w Wielkiej Brytanii cytowany przez CNN odbudowa musi zacząć się od ulokowania tymczasowego dachu na budynku. Pozwoli to na dokonanie oględzin pozostałości katedry i dokładną ocenę sytuacji. Kluczowe jest zapewnienie równowagi fundamentów. To one bowiem utrzymują obiekt w równowadze, a równowaga jest kluczowa dla gotyckich struktur.
Kolejnym problemem jest niewiedza dotycząca historycznego powstawania budynku. Nie zachowały się bowiem żadne świadectwa tego dotyczące. To, w jaki sposób budowla powstawała, można jednak wydedukować z pozostałości konstrukcji. Zapewne niezbędne okaże się zatem zatrudnienie archeologów, którzy zajmą się tym, w jaki sposób nowa struktura będzie wyglądać.
Okazuje się bowiem, że obecna konstrukcja niekoniecznie przypominać będzie dawną katedrę. Jak bowiem zauważają Oscar Holland, Sheena McKenzie i Fiona Sinclair Scott na CNN odbudowa obecnie nie zawsze oznacza idealne przywrócenie stanu sprzed katastrofy.
Historyk architektury Jonathan Foyle przypomina, że katedra współcześnie nie wygląda identycznie jak w XIII stuleciu. Na przykład w XIX stuleciu dokonano przebudowy iglicy w odmiennej formie, w porównaniu do tej ze średniowiecza.
Z kolei John Burton twierdzi, że nie należy dokonywać wiernego odwzorowania średniowiecznej wersji budynku. Jego zdaniem bowiem pożar sam wpisuje się w burzliwe dzieje katedry i dlatego warto jego ślad w odnowionej konstrukcji.
Pozostaje modlić się, by odbudowa Notre-Dame była rzeczywiście odbudową, a nie konstrukcją czegoś nowego, zrywającym ciągłość. Byłoby to bowiem najpewniejszym sposobem przechowania artystycznych walorów. Nie trzeba bowiem być tradycjonalistą, by uznać, że człowiek współczesny nie jest zazwyczaj zdolny do tworzenia obiektów sakralnych porównywalnych do tych ze średniowiecza. Odbudowa nieuwzględniająca tego faktu oznacza zmarnowanie funduszy.
Warto jednak pamiętać, że odbudowa katedry w poprzednim kształcie nie jest zapewne w smak wrogom katolicyzmu. Wszak Notre-Dame to swego rodzaju pomnik na cześć wiary chrześcijańskiej, Bóstwa Chrystusa, dogmatu Trójcy Świętej. Czy laickie z założenia państwo francuskie będzie chciało go odbudowywać w tej formie? Czy przynajmniej na to pozwoli?
Źródło: edition.cnn.com/style/pch24.pl
mjend
Polecamy artykuł profesora Grzegorza Kucharczyka „Notre-Dame Domem Bożym czy… centrum dialogu”
