W świecie nauki istnieje ciągle otwarte pytanie: czy poza naszym światem, w wielkim kosmosie, istnieje jeszcze inny świat istot rozumnych? Człowiek próbuje się wsłuchać we wszechświat łowiąc dźwięki, fale, znaki, które pochodziłyby od istoty rozumnej. Już starożytni Egipcjanie, a szczególnie Babilończyny, byli wpatrzeni i wsłuchani w kosmos. Podobnie jest z uczonymi i w naszym pokoleniu.
Zarówno wysiłki naukowców, jak i prymitywne próby kontaktu z duchami, to nie tylko zaspokojenie ciekawości, ale to dowód wysiłku człowieka, zmierzającego do przekroczenia granic naszego świata, ciasnego z powodu nałożonej nań obręczy śmierci.
Wesprzyj nas już teraz!
Człowiek wierzący ma moralną pewność, że istnieje inny świat i wcale nie trzeba wywoływać z niego duchów. W tym świecie jest normalny człowiek z kości, ciała, krwi, z którym można nawiązać kontakt. To tajemnica Chrystusa, który opuścił ziemię i czeka na nas w swoim świecie. Pierwsi chrześcijanie bez przerwy wzywali Chrystusa. ,,Przyjdź Panie Jezu”. To była ich pieśń, którą śpiewali od rana do wieczora. Oni byli nastawieni na spotkanie ze Zmartwychwstałym i to nastawienie ukierunkowywało całe ich życie. Człowiek, który liczy się ze spotkaniem z przedstawicielem innego świata, zachowuje się na ziemi inaczej niż ci, którym zostaje tylko doczesność. Promieniuje pokojem, radością i szczęściem. Żyje bowiem już nie tylko prawami ziemi, ale świata, który objawił Jezus.
Wielu chrześcijan uważa, że religia nasza jest trudna, że wymagania dotyczące moralności nie są do zrealizowania, że zachowanie przykazań przekracza możliwości człowieka. Otóż, zwróćmy uwagę na to, że największym świętem chrześcijan nie jest dzień ogłoszenia dziesięciu przykazań ani przykazania wzajemnej miłości, lecz święto Zmartwychwstania Chrystusa, czyli możliwość nawiązania z Nim kontaktu, mimo że przebywa w innym świecie.
Najpierw trzeba się spotkać z Chrystusem Zmartwychwstałym i dopiero we współpracy z Nim potrafimy zrealizować trudne wymagania moralne. Ewangelia jest drogą ścisłej współpracy z Chrystusem Zmartwychwstałym. Nie próbujmy własnymi siłami realizować nakazów Dekalogu, nie mówiąc już o wymaganiach ewangelicznych. Spotkajmy się z Chrystusem. Istotą chrześcijaństwa jest osobiste spotkanie ze Zmartwychwstałym.
Życzę każdemu, aby spotkanie z Chrystusem Zmartwychwstałym przeżył w swoim sercu. On uczynił wszystko, by do nas podejść, teraz czeka na jeden krok z naszej strony. Miejmy odwagę ten krok postawić. Bądźmy w zagubionym, narzekającym i bezradnym świecie ludźmi pełnymi pokoju i prawdziwego szczęścia, płynącego ze spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem.
Ks. Edward Staniek, Ewangelia dziś, Kraków 1992, s. 79-80.
