TabDane[0]['tytul']?>

Teologia ubogich nie zasługiwałaby na potępienie wyrażone w instrukcji kardynała Ratzingera o niektórych aspektach teologii wyzwolenia Libertatis Nuntius, gdyż jako kryterium analizy nie przyjmuje ona marksistowskiej interpretacji rzeczywistości społecznej ani też w kategoriach drogi do wyzwolenia nie pojmuje walki klasowej.

Genezę i podstawowe postulaty argentyńskiej teologii ubogich najpełniej da się przedstawić poprzez odwołanie do życia i myśli Lucia Gery, najważniejszej postaci tegoż ruchu.

Peronistyczna lewica i Ruch Kapłanów dla Trzeciego Świata

Ojciec Lucio Gera (1924–2012), profesor wydziału teologii Katolickiego Uniwersytetu w Buenos Aires i dyrektor czasopisma „Teológica”, w roku 1964 wziął udział w zorganizowanym przez księdza‑renegata Ivana Illicha w Rio de Janeiro spotkaniu z przyszłymi twórcami „oddziałów uderzeniowych” teologii wyzwolenia: Gustavo Gutiérrezem, Juanem Luisem Segundo i Segundo Galileą. Celem spotkania miała być refleksja nad wyzwaniami duszpasterskimi i teologicznymi, jakie trwający właśnie Sobór Watykański II stawiał przed Ameryką Łacińską, ze szczególnym uwzględnieniem przeciwdziałania nędzy. Analizując w trakcie owego spotkania rolę teologów na kontynencie południowoamerykańskim, Gera zaproponował większe zintegrowanie teologii z „ludem Bożym”.