Kilka dni po rozszerzeniu dostępu do tzw. późnej aborcji, gubernator Nowego Jorku, Andrew Cuomo, który określa się mianem katolika, zaproponował projekt kolejnej skandalicznej ustawy o surogacji. Ma ona znieść zakaz zawierania umów w sprawie tzw. macierzyństwa zastępczego w stanie Nowy Jork.
Jeśli projekt zostanie przyjęty, nowojorscy kontrahenci będą mogli „wynająć” kobiety, które po zapłodnieniu in vitro urodzą im dzieci. Projekt przewiduje zakaz wykorzystywania przez „matki zastępcze” własnych komórek jajowych w calu zapłodnienia pozaustrojowego.
Wesprzyj nas już teraz!
Obecne prawo zakazuje zawierania tego typu kontraktów. Grozi za to m.in. grzywna w wysokości do 10 tys. dolarów.
Gubernator Cuomo twierdzi, że nowe prawo ma zaktualizować „przestarzałe” przepisy dotyczące zakazu surogacji, które – w jego opinii – „szczerze dyskryminują wszystkie pary zmagające się z bezpłodnością”. Kontrakty dot. „macierzyństwa zastępczego” zostały zakazane w Nowym Jorku w1992 r.
Projekt zwany ustawą o bezpieczeństwie dzieci i rodziców, został włączony do planu budżetowego na ten rok. Ekipa obecnego gubernatora rozważała wprowadzenie zmian co najmniej od 2015 roku – donosi „New York Post”.
Jennifer Lahl z Centre for Bioethics and Culture Network podkreśla, że surogacja traktuje kobiety jak „zwierzęta hodowlane”. Dodała, że jej organizacja jest przeciwna odrywaniu matki od dziecka.
Przepisy dotyczące surogacji znacznie różnią się w zależności od prawa danego stanu. Poza Nowym Jorkiem, jedynie trzy inne stany wyraźnie zakazują wszelkich umów dot. surogacji. Są to: Nebraska, Michigan i Arizona. Pozostałe wprowadziły pewne ograniczenia i traktują „macierzyństwo zastępcze” podobnie jak adopcję, zastrzegając, że matka ma prawo zmienić zdanie odnośnie oddania dziecka jeszcze po jego urodzeniu.
W USA tzw. matkom zastępczym, które zgodziły się urodzić dzieci innym parom płaci się od 30 do 50 tys. dolarów. Przepisy dot. surogacji są skomplikowane. Proceder obejmuje wiele stron: dawców męskich i żeńskich komórek rozrodczych, surogatkę, a także docelowych rodziców zastępczych. Wiele stanów pozostawia sądom prawo do rozstrzygania częstych sporów o „macierzyństwo zastępcze”.
Ta skrajnie nieetyczna procedura, zakazana przez Kościół katolicki, łamie zasadę prawa rzymskiego Mater semper certa est, pater est quem nuptiae demonstrant (Matka jest zawsze pewna, ojcem jest zawsze ten na kogo wskazuje małżeństwo), która o wieków obowiązywała. Obecnie dziecko może być związane z matką genetyczną, jak i z kobieta, która je urodziła.
22 lutego 1987 roku watykańska Kongregacja Nauki Wiary wydała instrukcję Donum vitae, podpisaną przez kardynała Josepha Ratzingera, w której zapisano m.in., że „macierzyństwo zastępcze obraża godność i prawo dziecka do poczęcia, do okresu ciąży i wychowania przez własnych rodziców oraz wprowadza, ze szkodą dla rodzin, podział między czynnikami fizycznymi, psychicznymi i moralnymi elementami, które je konstytuują.”
Macierzyństwo zastępcze uznawane jest „jako niepełne wobec obowiązków wynikających z miłości macierzyńskiej, wierności małżeńskiej i odpowiedzialnego macierzyństwa”. Z kolei Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, iż „techniki, które powodują oddzielenie rodzicielstwa wskutek interwencji osoby spoza małżeństwa (oddawanie spermy lub jaja, macierzyństwo zastępcze), są głęboko niegodziwe” (Kan. 2376).
Wiele krajów w Europie, w tym Francja, Niemcy, Hiszpania, Włochy i Szwecja, zakazało „macierzyństwa zastępczego”. W Wielkiej Brytanii umowy o „macierzyństwie zastępczym” są niewykonalne, ponieważ kobieta, która urodziła dziecko, jest prawnie uznana za matkę tego dziecka.
W 2015 r. nawet ONZ i Parlament Europejski – instytucje, które promują wszelkie aberracje moralne – tym razem potępiły tę praktykę. W 2018 r. ukazał się głośny film dokumentalny pt. „Big Fertlility” ukazujący przymus i manipulację kobiet oraz duże pieniądze kryjące się za sektorem surogacji.
Mimo to, ostatnio w USA podjęto próbę rozszerzenia praktyki „macierzyństwa zastępczego”. W 2018 r. organizacja Uniform Law Commission (ULC) zaproponowała zaktualizowaną jednolitą ustawę o ochronie rodzicielstwa w Stanach Zjednoczonych, która umożliwiłaby zalegalizowanie tej praktyki we wszystkich stanach, usuwając jednocześnie znaczną część sądowego i państwowego nadzoru nad tą haniebną procedurą.
Nowe przepisy w sprawie „macierzyństwa zastępczego” przyjęły legislatury w stanach: Waszyngton, Vermont i Rhode Island. Kathleen Gallagher, odpowiedzialna za działania pro life w archidiecezji nowojorskiej, jest przerażona projektem gubernatora. – To jest kupowanie i sprzedawanie dzieci, a także wykorzystywanie kobiet. Ubogie kobiety będą eksploatowane przez zamożne pary – ostrzegała.
Źródło: catholicnewsagency.com / repozytorium uwb.edu.pl
AS
