28 listopada

1627 – w bitwie pod Oliwą flota polska odniosła zwycięstwo nad eskadrą okrętów szwedzkich. Po odpłynięciu do portów macierzystych głównych sił morskich blokujących przez całe lato port w Gdańsku, strona polska postanowiła zaatakować pozostałe okręty nieprzyjaciela. Siły były porównywalne. Dowodzący flotą polską admirał Arend Dickmann dysponował 4 galeonami oraz 6 mniejszymi jednostkami, tj. 3 pinkami oraz 3 fluitami. Ale także Szwedzi ze swymi 5 galeonami i jedną pinką mogli liczyć, że zwycięstwo stanie się ich udziałem. Woleli jednak wycofać się. Uniemożliwiły im to dwa polskie okręty admiralskie „Święty Jerzy” i „Wodnik”, atakując „Tigerna” i „Solena”. Pierwszy został przez żołnierzy polskich zdobyty, przy czym w trakcie walk poległ znajdujący się na jego pokładzie szwedzki admirał Stiernsköld. Drugi okręt wysadził członek załogi. Pozostałe uciekły. Najboleśniejszą stratą dla strony polskiej była śmierć podczas walk adm. Dickmanna. Zwycięstwo, choć skromne, podniosło na duchu stronę polską.

1680 – zmarł Jan Wawrzyniec Bernini, włoski rzeźbiarz, architekt, malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli baroku (ur. 1598). Działał głównie w Rzymie. Tworzył rzeźby o tematyce mitologicznej (Apollo i Dafne) i religijnej (Ekstaza św. Teresy, Dawid), popiersia portretowe, fontanny (Fontanna Czterech Rzek, Fontanna Trytona) i nagrobki (papieży Urbana VIII i Aleksandra VII). Jego głównymi zleceniodawcami byli kolejni następcy św. Piotra. Pracował dla: Pawła V, Urbana VIII, Innocentego X i Aleksandra VII. Jako architekt kierował budową Bazyliki św. Piotra. Jego dziełem jest m.in. wykonany z brązu baldachim nad grobem św. Piotra. Działalność artystyczna Berniniego czasem budziła kontrowersje. Dobudowane przez niego na kościele Santa Maria Rotonda (Panteonie) wieżyczki, zostały np. przez rzymian nazwane prześmiewczo „oślimi uszami Berniniego”.

1930 - w Warszawie uroczyście otwarto Bibliotekę Narodową. Włączono do niej zbiory rozproszone dotąd po różnych instytucjach. Liczyła wtedy ponad 200 tys. woluminów. Instytucja została powołana do życia rozporządzeniem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 24 lutego 1928 roku.

1943 – rozpoczęła się konferencja teherańska – spotkanie przywódców koalicji antyhitlerowskiej (tzw. wielkiej trójki): Józefa Stalina, Franklina D. Roosevelta i Winstona Churchila. Jednym z głównych tematów poruszanych na trwającej do 1 grudnia naradzie była sprawa Polska. Zachodni przywódcy bez konsultacji z przedstawicielami Rządu RP na Obczyźnie, zaakceptowali koncepcję Stalina przesunięcia granic Polski na zachód. Ustalono również, że Polska będzie musiała zachowywać dobre stosunki z ZSRR, co de facto oznaczało pozostawienie kraju nad Wisłą w rosyjskiej strefie wpływów. Wraz z nią w ręce Stalina przywódcy USA i Wielkiej Brytanii oddali kilka innych krajów Europy Środkowej.