23 stycznia
1793 – II rozbiór Polski. Rosja oraz Prusy zawarły konwencję dzielącą między oba państwa część ziem Rzeczypospolitej. Prusy zajęły województwa północno-zachodnie (wraz z Gdańskiem i Toruniem), obejmujące łącznie 58 tys. km kw. oraz 1 mln ludności, a Rosja wschodnie – 250 tys. km kw. z 3 mln mieszkańców. Tym razem w rozbiorze nie wzięła udziału Austria.
1883 – zmarł Paul Gustave Doré, grafik, malarz i rzeźbiarz francuski, autor cyklu rysunków ilustrujących historię krucjat. Większość jego prac - z pogranicza romantyzmu i realizmu - powstała w latach 1864-1866. W ciągu swojego życia stworzył kilkaset wybitnych ilustracji przedstawiających historie biblijne. Były one publikowane w Bibliach wydawanych w różnych językach w dziewiętnastowiecznej Europie, a później również w obu Amerykach. Zilustrował ponad 200 książek, w tym Boską komedię oraz Don Kiszota, natomiast jako malarz i rzeźbiarz Doré nie odniósł większych sukcesów.
1859 – zmarł Zygmunt Krasiński, polski myśliciel, poeta, dramatopisarz, prozaik, epistolograf. Zaliczany do grona „trzech wieszczów”. Studia na wydziale prawnym Uniwersytetu Warszawskiego przerwał w 1829. Następnie wyjechał do Szwajcarii, gdzie zapoznał się z literaturą i myślą europejską. Od tej pory bywał w kraju tylko gościem, większość życia spędzając za granicą. Do największych jego dzieł należą dramaty: Nie-Boska komedia (1835), ukazująca wizję krwawej rewolucji niszczącej uporządkowany świat, oraz filozoficzno-historyczny Irydion (1836). W Trzech myślach... (1840) dał wyraz zaniepokojeniu kierunkiem rozwoju świata, odchodzącego od tradycyjnych wartości chrześcijańskich. Stanowczym sprzeciwem wobec ideałów i spisków rewolucyjnych w kraju były Psalmy przyszłości (1845), z których treścią polemizował Juliusz Słowacki.
1950 – pod fałszywym zarzutem defraudacji komunistyczne władze Polski ustanowiły zarząd komisaryczny nad kościelną organizacją charytatywną Caritas, prowadzącą setki placówek oświatowych, żłobków i przychodni lekarskich. Dalszym krokiem było powołanie oraz zarejestrowanie świeckiego stowarzyszenia pod nazwą Zrzeszenie Katolików Caritas, które przejęło z rąk Kościoła placówki i majątek dawnego Caritasu. Oznaczało to w praktyce zakaz prowadzenia przez Kościół katolicki jakiejkolwiek instytucjonalnej działalności dobroczynnej.
