20 byłych prezydentów krajów południowoamerykańskich wystosowało list otwarty do Franciszka, krytykujący wypowiedzi biskupa Rzymu wzywającego do harmonii w socjalistycznej Wenezueli i Nikaragui. W tych krajach pod rządami lewicy doszło do gospodarczego kryzysu. Mówi się także o egzekucjach dokonywanych przez władze tych państw.
Na czele sygnatariuszy listu skierowanego do Franciszka stoi Oscar Arias, dwukrotny prezydent Kostaryki w latach 1986–1990 oraz 2006–2010. „Jesteśmy zatroskani, że wezwanie do harmonii po stronie Waszej Świątobliwości, które biorąc pod uwagę aktualny kontekst, może zostać zrozumiane przez narody będące ofiary jako wezwanie do porozumienia z ich prześladowcami. W szczególności w Wenezueli rząd doprowadził do odpływu 3 milionów uchodźców, a ONZ przewiduje, że liczba ta wzrośnie do 5,9 milionów w 2019”.
Sygnatariusze listu otwartego odnieśli się do przesłania papieża zawartego w Bożonarodzeniowym przesłaniu z 25 grudnia. Franciszek wezwał do społecznej harmonii w Wenezueli i braterskiej pracy na rzecz rozwoju kraju oraz pomocy potrzebującym. Nakłaniał również do narodowej zgody w Nikaragui.
Wesprzyj nas już teraz!
Tymczasem twórcy listu otwartego twierdzą, że w tym ostatnim kraju panuje narko-dyktatura niszcząca prawo do życia, wolności i tożsamości.
Pod listem podpisali się także między innymi byli prezydenci Panamy, Nikaragui, Salwadoru, Meksyku, Argentyna, Meksyk, Chile, Kolumbii, Ekwadoru, Boliwii, a także 2 innych poprzednich prezydentów Kostaryki.
Przeciwko poczynaniom władz w Nikaragui zaprotestował nawet Parlament Europejski „zgodnie z wstępnym sprawozdaniem IACHR podczas protestów w sprzeciwie wobec reformy systemu zabezpieczenia społecznego, zapowiedzianej przez prezydenta Daniela Ortegę w dniu 18 kwietnia 2018 r., co najmniej 76 osób zostało zabitych, 868 rannych i 438 arbitralnie zatrzymanych […] większość ofiar nosiła ślady ran postrzałowych na głowie, szyi, klatce piersiowej lub brzuchu, co zdecydowanie sugeruje, że siłom bezpieczeństwa wydano rozkaz zabijania, w związku z czym we wstępnym sprawozdaniu IACHR zasygnalizowano możliwość egzekucji pozasądowych; […] zostało również udokumentowane stosowanie tortur, okrutne, nieludzkie i poniżające traktowanie, stosowanie kryminalizacji działań, gróźb i nękania oraz innych form zastraszania”.
Wezwania do pojednania bez jasnego napiętnowania rządzących socjalistów mogą wynikać z dyplomatycznej roztropności. Z drugiej strony jednak należy pamiętać, że poprzedni biskupi Rzymu nie wahali się potępiać socjalizmu.
Jak zauważył Pius XI „jeżeli socjalizm, jak wszystkie błędy, zawiera źdźbło prawdy (czemu zresztą Papieże nigdy nie przeczyli), opiera się jednak na swoistej teorii o społeczeństwie, której z prawdziwym chrystianizmem pogodzić nie można. Socjalizm religijny, socjalizm chrześcijański są pojęciami sprzecznymi w sobie: nikt nie może być jednocześnie dobrym katolikiem i prawdziwym socjalistą”.
Źródła: lifesitenews.com / opoka.org.pl / europarl.europa.eu
mjend
