Główny komendant policji paryskiej wniósł po rozruchach komunistycznych podanie o zwiększenie policji o tysiąc parę osób i oświadczył, że w przeciwnym razie nie ręczy na przyszłość za bezpieczeństwo. Paryż już i przedtem miał liczną żandarmerię pieszą, konną, rowerową i motocyklową. Ta krótka wiadomość niech nas skłoni do zastanowienia się. Pewnego razu słynny pisarz, Wiktor Hugo, oświadczył uroczyście w parlamencie: Ile otworzę szkół, tyle zamknę więzień.
Zaczęto gorączkowo budować… powstawały szkoły, jak grzyby po deszczu. Ale… o Bogu nie wolno było w nich mówić, ani o religii, ani o życiu wiecznym, ani o odpowiedzialności wobec Boga… Działo się tak od 1882 roku! I oto wyrosło społeczeństwo bez Boga! I dzisiaj potrzeba dla utrzymania porządku aż tysiąca żandarmów.
Tysiąc żandarmów! Czy potrafią wywalczyć szacunek dla prawa, któremu tylko Bóg może dać powagę?! Tysiąc żandarmów! Czy to wystarczy na stłumienie wzburzonego świata? Czy ma jakie znaczenie źdźbło słomy, kiedy płyną potoki lawy z rozwartego krateru Wezuwiusza?! Bracia! Pamiętajmy, że jeśli władza i szacunek dla prawa nie są obwarowane murem wiary, nic nie pomoże! Ani kultura! Ani szkolnictwo! Ani żandarmeria! Ani karabiny maszynowe – tylko prawo Boże, tylko czwarte Przykazanie!
Bp dr Tihamér Tóth, Dekalog (Kazania), Kraków 1933, s. 266.
