Na mocy decyzji podjętej podczas ostatniego posiedzenia Konferencji Biskupów Katolickich Białorusi w porozumieniu z Watykanem, katolicy w tym kraju mogą teraz używać inwokacji Królowo Białorusi w modlitwie Litanią Loretańską.
Podejmując decyzję o włączeniu w maju do maryjnej litanii inwokacji Królowo Białorusi, biskupi naszego wschodniego sąsiada oparli się na tradycji jaka obowiązywała na tych ziemiach w czasach pierwszej Rzeczypospolitej. Chodzi o koronację papieskimi koronami słynącego łaskami obrazu Matki Boskiej Białynickiej, która odbyła się 20 września 1761 r.
Wesprzyj nas już teraz!
Wizerunek ten cieszy się szczególną czcią miejscowej ludności, która m.in. w pieśniach religijnych, nazwała Matkę Boską Białynicką „Królową Rusi i Litwy”. Pierwotnie obraz Matki Boskiej Białynickiej, przedstawiający Maryję z Dzieciątkiem Jezus, znajdował się w kościele pw. Matki Bożej Szkaplerznej w Białyniczach.
W czasie Potopu Szwedzkiego w 1655 roku cudowny obraz przeniesiono do twierdzy Lachowicz. W roku 1660 Lachowicze oblegane były przez wojska rosyjskie i co ciekawe doszło tu do sytuacji podobnej jak podczas obrony Jasnej Góry (1655 r). Choć załoga twierdzy była o wiele mniej liczna niż siły rosyjskich agresorów, twierdzę obroniono, a samych Rosjan rozgromiono w bitwie na polach pod Lachowiczami. Tę ogromną wiktorię przypisano cudownej interwencji Matki Boskiej Białynickiej. Z tego też względu papież obdarował wizerunek bullą i złotymi koronami ( 1756 r.). Niestety, oryginał obrazu zaginął podczas II wojny światowej.
Zachowały się jednak jego wierne kopie. Do dziś kult białynickiego wizerunku Maryi jest bardzo żywy, tak wśród katolików jak i prawosławnych. Dlatego podczas ostatniego posiedzenia Konferencji Biskupów Katolickich Białorusi zapadła decyzja o uzupełnieniu białoruskiej wersji litanii loretańskiej inwokacją „Królowo Białorusi”. Umieszczono ją zaraz po inwokacji „Królowo Pokoju”. Watykańskie władze kościelne wydały na to zgodę.
Maryjna Litania Loretańska odmawiana w Kościele Katolickim w maju, swoją nazwę nosi na pamiątkę włoskiego miasta Loreto, do którego w roku 1291, wracający w krucjaty rycerze rodziny De Angeli przywieźli elementy – jak się powszechnie wierzy – rodzinnego domu Maryi. W nim Maryja urodziła się i wychowała, a także tu anioł zwiastował jej „radosną nowinę”.
Litania została stworzona w Loreto w XVI wieku, jako Litania do Najświętszej Marii Panny. Pierwotnie była ona śpiewana przez chór. Muzykę do niej – rozpisaną na osiem głosów – skomponował Costanzo Porta. Oryginalny tekst inwokacji powstał w języku łacińskim. Później przetłumaczono go na języki narodowe.
Episkopaty poszczególnych krajów mogą wychodzić z inicjatywą dodania inwokacji do wersji litanii w swoim języku. Ostateczna decyzja zapada po uzgodnieniach z Watykanem.
Adam Białous
