2 listopada Kościół wspomina wiernych zmarłych – wszystkich tych, którzy w ciągu swojego życia wyznawali wiarę katolicką. Modlimy się wówczas o ich wieczne życie w Domu, w którym – wedle obietnicy Pana Jezusa – jest wiele mieszkań i ogląda się Boga twarzą w twarz.
W ciągu ostatnich 365 dni przed Boży Trybunał udali się również ci, którzy w trakcie swojego ziemskiego życia „dobrze mówili o Naszym Panu Jezusie Chrystusie”. Pamiętajmy o nich w naszych modlitwach.
Wesprzyj nas już teraz!
Kardynał Miloslav Vlk (zmarł 13 marca 2017)
Prowadził pracę duszpasterską i był sekretarzem biskupa w Czeskich Budziejowicach. Był obiektem komunistycznych prześladowań; w 1971 wysłano go do pracy w odległych górskich parafiach, a w 1978 zabroniono pracy kapłańskiej. Przebywał w ukryciu w Pradze, pracując m.in. jako czyściciel okien, potem jako archiwista w banku.
24 stycznia 2002 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego
Biskup Jean-Marie Benoît Balla (zginął pod koniec maja 2017)
Kameruńskie media poinformowały, że w nocy z 30 na 31 maja, zaginął ordynariusz diecezji Bafia, bp Jean-Marie Balla. Po podjętych poszukiwaniach na moście w miejscowości Ebebda znaleziono jego samochód, w którym leżały dokumenty hierarchy i odręcznie napisana kartka: „Nie szukajcie mnie. Jestem w wodzie”. Dzień później, w rzece Sanaga strażacy znaleźli ciało 58-letniego biskupa. Tajemnicze okoliczności jego śmierci nie zostały do tej pory wyjaśnione.
Bp Jean-Marie Benoît Balla, otaczający pasterską opieką 21 kapłanów i 200 tys. wiernych, niejednokrotnie dał się poznać jako obrońca wiary, rodziny i zagorzały przeciwnik ideologii LGBT – potępiał akty homoseksualne i sprzeciwiał się wyświęcaniu homoseksualistów, co przypłacił życiem.
Kardynał Joachim Meisner (zmarł 5 lipca 2017)
Kardynał dał się poznać jako wielki obrońca kultury i jej ścisłego związku z kultem Bożym. Szerokim echem odbiły się jego słowa wypowiedziane w 2007 roku, gdy podczas błogosławieństwa muzeum powiedział: „Gdziekolwiek kultura oddzielana jest od kultu Bożego, tam kult zmienia się w rytualizm, a kultura się degeneruje”.
Emerytowany arcybiskup Kolonii był również wieloletnim przyjacielem św. Jana Pawła II i Benedykta XVI, o którym mówił, że „posiada inteligencję dwunastu profesorów i pobożność pierwszokomunijnego dziecka”.
W ostatnim latach życia zasłynął obroną katolickiej ortodoksji. Wraz z kardynałami Walterem Brandmüllerem, Raymoundem Leo Burkiem oraz Carlem Caffarą poprosił papieża Franciszka o wyjaśnienie wątpliwości teologicznych związanych z adhortacją Amoris Laetitia. Wcześniej kardynałowie przedłożyli tzw. dubia Ojcu Świętemu osobiście, jednak z powodu nieotrzymania odpowiedzi zdecydowali się postępować zgodnie z instrukcjami zawartymi w Ewangelii wg św. Mateusza i opublikować swój list publicznie.
W związku z brakiem jakiejkolwiek informacji zwrotnej ze strony papieża Franciszka, po siedmiu miesiącach kardynałowie poprosili o prywatną audiencję. Kard. Joachim Meisner (jak i żaden z pozostałych kardynałów) nie doczekał odpowiedzi ze strony papieża.
W trakcie jego pogrzebu odczytano głośny list Benedykta XVI zawierający wspomnienie o zmarłym. „Nauczył się odpuszczać i żył coraz bardziej w głębokim przekonaniu, że Pan nie opuści swojego Kościoła, nawet gdy czasem łódź napełniona jest tak, że już prawie się wywraca” – napisał Benedykt XVI.
Kardynał Carlo Caffara (zmarł 6 września 2017)
Kard. Carlo Caffarra, jeden z czterech sygnatariuszy dubiów, dokumentu proszącego Ojca Świętego o wyjaśnienie wątpliwości dotyczących zagadnień pojawiających się w adhortacji Amoris Laetitia zmarł 6 września 2017.
W latach 1974-1984 Carlo Caffarra wchodził w skład Międzynarodowej Komisji Teologicznej, był również konsultorem Kongregacji Nauki Wiary. W 1980 roku mianowano go rektorem Papieskiego Instytutu dla Studiów nad Małżeństwem i Rodziną.
W 1995 roku otrzymał święcenia biskupie i został arcybiskupem Ferrary-Commacchio. Wchodził w skład kierownictwa Papieskiej Rady ds. Rodziny oraz Papieskiej Akademii Życia. Od 2004 do 2015 był arcybiskupem Bolonii. Ojciec Święty Benedykt XVI mianował go kardynałem w 2006 roku.
Wziął udział w konklawe, które odbyło się w 2013 roku. Dwa lata później papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu ze względu na wiek, złożoną zgodnie z przepisami Kodeksu Prawa Kanonicznego.
Joaquin Navarro-Valls (zmarł 6 lipca 2017)
Długoletni dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej i jeden z najbliższych współpracowników św. Jana Pawła II. Był najmłodszym z dziewięciorga rodzeństwa. W 1961 roku ukończył medycynę na uniwersytecie w Granadzie, a następnie obronił doktorat z psychiatrii. Kilka lat pracował jako lekarz i prowadził czasopismo naukowe „Diagonal”.
W 1977 został watykańskim korespondentem konserwatywnego dziennika hiszpańskiego „ABC”. 16 grudnia 1984 Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go dyrektorem Biura Prasowego i rzecznikiem Stolicy Apostolskiej.
Polskiemu papieżowi towarzyszył w trakcie wszystkich jego zagranicznych pielgrzymek. W trakcie choroby papieża informował o jego stanie zdrowia dodając od siebie komentarze natury czysto medycznej.
Kilkanaście miesięcy po śmierci Jana Pawła II i wyborze Benedykta XVI został powołany przez Ojca Świętego na stanowisko prezesa Rady Nadzorczej Kampusu Biomedycznego w Rzymie.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis. Requiescant in pace. Amen.
—
Wieczne odpoczywanie racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen
Źródło: PCh24.pl, Wikipedia
om