Niemieckie media odnotowały pojednawczy ton wizyty Angeli Merkel w Polsce. Powszechnie uważa się, że to próba pozyskania Warszawy dla niemiecko-francuskich reform Unii Europejskiej.
Większość niemieckich gazet przedrukowała depeszę agencji dpa, w której zwrócono uwagę na akcenty zbliżenia, współpracy, optymizmu i ostrożności obu partnerów we wzajemnej krytyce. W tym samym tonie nadziei na dobrą europejską współpracę utrzymane były też relacje w najważniejszych programach informacyjnych telewizji ARD i ZDF. Jako tło podaje się zagrożenie rosyjskie oraz plany reformy Unii Europejskiej.
Wesprzyj nas już teraz!
Nie zabrakło jednak też głosów bardziej konkretnych. Sceptycznie na nasz relacje spojrzał portal „Zeit”. W anonimowym artykule zauważono oficjalny optymistyczny ton, przekonując jednak, że to tylko pozory, bo „tak naprawdę stosunki między oboma krajami są napięte” odkąd rządzi PiS. „Zeit” wskazał na problem przymusowego rozdziału uchodźców oraz na polską reformę sądownictwa.
Inaczej rzecz przedstawił portal publicznego radia Deutschlandfunk piórem Floriana Kellermana zwracając uwagę także na Nord Stream II. Autor zaznaczył, że choć Polska przytacza ważkie argumenty przeciwko gazociągowi, Niemcy pozostają na nie głusi, zasłaniając się interesem ekonomicznym. Kellermann napisał też, że Polska będzie prawdopodobnie oponować wobec niemiecko-francuskich koncepcji zmian w Unii Europejskiej i rząd RFN musi spróbować przekonać Warszawę do większej giętkości.
Dziennik „Welt” w artykule Jensa Matterna odnotował z kolei, że kanclerz Merkel okazała się wyjątkowo pojednawcza nawet w sprawie uchodźców, rezygnując z jakiejkolwiek krytyki pod adresem Polski. Jego zdaniem to sygnał nie tylko dla Polaków, ale także dla Francji. Podczas gdy prezydent Emmanuel Macron chciałby wprowadzać zmiany w UE tylko w porozumieniu z Berlinem, Merkel „dała jasno do zrozumienia, że dążąca do swoich celów Polska ma miejsce w biurze planowym przy projektowaniu nowej Europy”, pisze autor.
Według Matterna zrozumiały był też spokojny język Morawieckiego, który z jednej strony musiał wprawdzie prezentować się jako obrońca polskiego interesu, z drugiej jednak zadbać zwłaszcza o to, by niczym nie zrazić potrzebnych Polsce niemieckich inwestorów.
Warszawski korespondent „Süddeutsche Zeitung” Florian Hassel zwrócił tymczasem uwagę przede wszystkim na deklarowane przez obu przywódców budowanie wspólnej polityki bezpieczeństwa Europy wobec Rosji i Chin. Autor wiele miejsca poświęcił też rzekomym problemom, jakie stwarza Polska w Unii Europejskiej zwłaszcza reformą wymiaru sprawiedliwości, nie zająkując się przy tym ani słowem choćby o Gazociągu Północnym.
Na konieczność rozbudowy współpracy w ramach Trójkąta Weimarskiego zwrócił uwagę Volker Wagener na łamach „Deutsche Welle”. W jego ocenie Niemcy i Francja nie mogą zbyt silnie forsować koncepcji Europy dwóch prędkości, by nie odstraszyć partnerów zza dawnej żelaznej kurtyny. Wagener stwierdza wręcz, że jednym z najważniejszych zadań ostatniej kadencji Merkel powinna być próba odbudowy Trójkąta jako narzędzia porozumienia między Francją a państwami Europy Wschodniej.
Pach
