Słońce nie mogąc pomieścić w sobie żaru ognia, wyrzuca z siebie olbrzymie, stu tysięcy kilometrowe słupy ognia; tak samo Pan Jezus z nadmiaru miłości Swego boskiego Serca ustanowił Przenajświętszy Sakrament Ołtarza.
Kiedy żelazo grzejemy w ogniu, staje się czerwone; jeśli je w dalszym ciągu trzymamy w płomieniach, przybiera barwę białą. Kochające Serce Chrystusa czerwieni się, później z czerwoności przechodzi w biel żaru: w biel Hostii płonącej bielą tajemniczej miłości.
Wesprzyj nas już teraz!
Najlepsze włoskie wino, z gruntów wulkanicznych, ze stoków Wezuwiusza, nazywają trochę dziwnie: „Lacrima Christi”, „Łzą Chrystusa”. Jeśli ognista ziemia produkuje „Łzę Chrystusa”, to co daje płomienne Serce Jezusa? Krew Chrystusową!
O, Jednorodzony Synu Boży! Czy mogłeś bardziej nas ukochać, niż w Eucharystii? Składasz w ofierze Swoje niepokalane ciało za nas grzeszników! Wylewasz Swoją Przenajświętszą krew za nas, pijących grzech, dławiących się w występkach!
O, jak potężny wodospad łask płynie z Eucharystii! Z uwielbieniem i zachwytem patrzę na białą Hostię, na tę ognistą świętą krew i czuję, jak mnie podnosi, pociąga, jednoczy miłością do Syna Bożego, Jezusa Chrystusa.
Ale z Jezusem łączy mnie i potrzeba.
Niech to będzie jakakolwiek, choćby najbardziej zaniedbana dziczka, jeśli zaszczepimy na niej szlachetne oczko, wyda smaczny, szlachetny owoc. Choćby nie wiem jak zaniedbana była dusza, jeśli złożymy w niej szlachetne szczepienie Eucharystii, przyniesie owoc żywota wiecznego.
Cierpienie Chrystusa oswobodzi nas spod władzy grzechu, ale Jego ciało uwolni nas od grzesznych pragnień. Cierpienie Chrystusa otwiera nam drogę do Nieba, Jego ciało ułatwia nam postępować tą drogą. Cierpienie Chrystusa jest ceną naszego odkupienia, komunia święta jest rozdawaniem odkupienia.
Kto dużo się opala, tego skóra staje się ciemna; kto często się komunikuje, tego dusza staje się biała.
Czarne chmury zaległy na niebie twojego życia? Oto masz białe ciało Chrystusa!
Jesteś sam, zdany na łaskę i niełaskę życia? Oto Chrystus, który cię szczerze kocha!
Cierpisz dużo od ludzi? Oto ciało Chrystusa, które ofiarowało się dla ciebie!
Grozi ci niebezpieczeństwo grzechu? Oto nieskalane ciało Chrystusa!
Jestem grzesznikiem? Oto czyste, białe ciało Chrystusa w Eucharystii świętej! Tylko jedz i pożywaj je! I módl się z Kościołem: „Ciało Twe, Panie, które spożyłem, i Krew, którą wypiłem, niech przylgnie do wnętrzności moich, i spraw, aby we mnie nie została zmaza grzechów, którego czyste i święte posiliły Sakramenta”.
W ten sposób Eucharystia stanie się łącznikiem miłości z Panem Jezusem.
Bp Tihamer Tóth, O Eucharystii, Kraków 1939, s. 185-187.
