Amerykańskie media opublikowały nieznane wcześniej wspomnienia ojca Gabriela Amortha, które mogą świadczyć o tym, że Ojciec Pio przewidywał wielką apostazję w Kościele. Zmarły niedawno egzorcysta wyznał, że rozmawiał z ojcem Pio o tym, co później sam odczytywał jako treść trzeciej Tajemnicy Fatimskiej.
Świadectwo głównego egzorcysty Rzymu pochodzi z książki José María Zavala, „Najpilniej Strzeżona Tajemnica Fatmy” (El Sécreto Mejor Guardado de Fátima). Wywiad z księdzem Amorth został opublikowany już po jego śmierci w 2016 roku. Cytowane poniżej słowa zawarte w książce hiszpańskiego pisarza, wskazują, że według duchownego nie nastąpiło jeszcze poświęcenie Rosji.
Wesprzyj nas już teraz!
Ksiądz Amorth znał Świętego Ojca Pio przez 26 lat i, jak twierdzi, to właśnie od niego poznał treść Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej.
Zavala przeprowadził wywiad z księdzem Amorthem w 2011 roku, jednak nie ujawniał tej rozmowy, aż do śmierci duchownego. W rozmowie z dziennikarzem egzorcysta stwierdził, że nie wierzy, jakoby akt poświęcenia świata dokonany przez Jana Pawła II w 1984 roku, spełnił wymagania Matki Bożej.
„Nie nastąpiło wtedy takie poświęcenie”, powiedział [Ojciec Amorth]. „Byłem świadkiem tego aktu. Byłem na Placu Świętego Piotra tego niedzielnego popołudnia, bardzo blisko Papieża, tak blisko, że mogłem go prawie dotknąć.”
Dopytywany przez Zavala, dlaczego tak usilnie forsuje przekonanie, że akt poświęcenia nie został dokonany, ksiądz Amorth odpowiedział: „Bardzo proste: Jan Paweł II chciał stanowczo wspomnieć o Rosji, ale w końcu tego nie zrobił”.
Drążąc temat Zavala przypomniał, iż Siostra Łucja potwierdziła, jakoby Niebo zaakceptowało konsekrację. Wtedy to właśnie niedowierzając ksiądz Amorth miał zapytać: „Łucja tak powiedziała…?”
Zavala kontynuował:
„Kardynał Tarcisio Bertone tak powiedział, w 2000 roku, ukrywając się za listem [escudándose en una carta] od siostry Łucji z listopada 1989 roku, w którym stwierdziła, że Niebo uznało poświęcenie pomimo jednego z najważniejszych jego warunków”.
„Czy widział Pan ten list”, zapytaj tak jakby przeprowadzał dochodzenie policyjne w poszukiwaniu dowodów.
„Nigdy”, odpowiedział stanowczo Zavala.
„Nie uważam, że kiedykolwiek Pan go zobaczy, ponieważ jestem przekonany, że siostra Łucja go nie napisała”.
„Skąd jest Ksiądz tego taki pewien?”
„Dlaczego Bertone nie pokazał listu kiedy powinien był to zrobić, kiedy ogłaszał Trzecią Tajemnicę Fatimską? Zwykła fotokopia manuskryptu, zawarta w oficjalnej dokumentacji Watykanu, wystarczyłaby żeby rozwiać wszelkie wątpliwości. Skoro Watykan zawsze był tak skrupulatny w dostarczaniu dowodów potwierdzających autentyczność informacji od siostry Łucji w mniej ważnych kwestiach, z jakiego powodu poskąpiono jedynego udokumentowanego dowodu, który według Bertone, potwierdza fakt, który bez wątpliwości jest tak samo ważny jak konsekracja dokonana przez Jana Pawła II?”
„Tak, to dziwne”, przyznał Zavala.
„Naprawdę myśli Pan, że Łucji pięć lat zajęło napisanie, że akt poświęcenia został w pełni zaakceptowany? I, że Bertone czekał nie mniej niż 16 lat, by ogłosić ważność czegoś tak istotnego jak poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi?”
Ponoć głos księdza Amorth’a kiedy wypowiadał te słowa brzmiał jak suche liście.
„Jest to bardzo dziwne, to prawda”. Ponownie przytaknął Zavala.
„Co więcej”, dodał, „jeśli poświęcenie świata Niepokalanemu Sercu Maryi dokonane przez Piusa XII w 1942 roku zostało tylko częściowo przyjęte [ponieważ nie wspomniał konkretnie o Rosji] przez Jezusa powiedziano, że w związku z tym wojna zostałaby jedynie skrócona a nie natychmiast przerwana, dlaczego teraz On miałby zmienić zdanie w związku z Janem Pawłem II, jeśli Rosja nie została wspomniana w tym wydarzeniu?”
„To byłaby niezgodność, tak”
„Raczej”.
„Więc…?”
„Nie mam wątpliwości, że poświęcenie nie odbyło się na warunkach wymaganych przez Dziewicę. Ale nie możemy zapominać o tym, co ona sama chciała nam powiedzieć poprzez Łucję: na koniec moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a dla świata nastanie okres pokoju”.
Po tym jak temat wywiadu odbiega od Fatimy, Zavala ponownie do niego powraca:
„Proszę mi wybaczyć, że tak nalegam na Trzecią Tajemnicę Fatimską: Czy Ojciec Pio powiązał to wtedy z utratą wiary w Kościele?”
Ksiądz Amorth miał wtedy zmarszczyć czoło. Wydawał się bardzo poruszony.
„W rzeczy samej”, stwierdził, „Pewnego dnia Ojciec Pio powiedział do mnie bardzo smutno: Wiesz, co Gabriele? To Szatan jest tym, który został wprowadzony na łono Kościoła i w bardzo krótkim czasie przyjdzie rządzić fałszywym Kościołem”.
„O mój Boże! Jakiś Antychryst? Kiedy Księdzu to prorokował?”, zapytał Zavala.
„Musiało to nastąpić około 1960 roku, ponieważ byłem już wtedy kapłanem”.
„Czy to właśnie dlatego Jan XXIII tak bardzo bał się opublikować Trzecią Tajemnicę Fatimską, aby ludzie nie myśleli, że był anty-papieżem lub cokolwiek miałoby to być..?”
Nieznaczny, ale zauważalny uśmiech miał pojawić się na ustach księdza Amorth.
„Czy Ojciec Pio powiedział Księdzu coś jeszcze o przyszłych katastrofach: trzęsieniach ziemi, powodziach, wojnach, epidemiach, głodzie…? Czy nawiązywał on do tych samych plag prorokowanych w Piśmie Świętym?” [pytał Zavala]
„Te sprawy nie miały dla niego znaczenia, niezależnie od tego jak przerażające się okazywały, wyjątek stanowiła wielka apostazja w Kościele. Był to problem, który naprawdę nim wstrząsnął, za który się modlił, ofiarowywał dużą część swojego cierpienia, ukrzyżowany z miłości” [powiedział ksiądz Amorth].
„Trzecia Tajemnica Fatimska?”
„Dokładnie”.
„Czy istnieje możliwość by uniknąć czegoś tak strasznego księże Gabrielu?”
„Istnieje nadzieja, ale jest bezużyteczna, jeśli nie jest poparta pracą. Zacznijmy od poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi, odmawiajmy Różaniec Święty, módlmy się i czyńmy pokutę…”
Ojciec Gabriele Amorth jeszcze za życia, bo w grudniu 2015 roku, podkreślał, że nie wierzy w akt poświęcenia Rosji, który miał miejsce (jest to stanowisko, które zostało potwierdzone przez kardynała Paul Josef Cordes).
Ksiądz Amorth miał wtedy powiedzieć:
„Konsekracja jeszcze się nie dokonała. Byłem tam 25 marca [1984] na Placu Świętego Piotra, byłem w pierwszym rzędzie, w odległości dającej możliwość dotknięcia Ojca Świętego. [Papież] Jan Paweł II chciał poświęcić Rosję, ale jego otoczenie było temu przeciwne, obawiano się zrażenia prawosławnych, i prawie zostało to udaremnione. Dlatego właśnie Jego Świątobliwość poświęcając świat na kolanach, dodał zdanie nieuwzględnione w rozprowadzonej wersji [tekstu] i zamiast tego powiedział poświęcając a zwłaszcza te narody, które stanowiły przedmiot Twej szczególnej miłości i troski. Zatem w sposób pośredni obejmowało to również Rosję. Jednakże szczególna konsekracja nie została jeszcze dokonana. Zawsze można to uczynić. Z pewnością zostanie to dokonane…”
Źródło: onepeterfive.com
Przeczytaj więcej w niezwykłej książce „Ojciec Pio. Droga do świętości”.
Publikację możesz zamówić na www.ojciec-pio.pl – kliknij tutaj, aby przejść do strony.
